Γράφει ο Αλέξανδρος Μωρέλλας, δημοσιογράφος, χομπίστας αναλυτής της Premier League & μέλος της Πανελλήνιας Λέσχης Φίλων Liverpool.
Η κωμωδία είχε στηθεί σαν θρίλερ. Η Manchester City σχεδόν 15 λεπτά πριν τη λήξη έχανε 0-2 από την Villa και μαζί φαινόταν να αποχαιρετά και τον τίτλο. «Τι αδιάβλητο πρωτάθλημα», «τι αγωνία», «τι παράσταση», έσπευδαν να γράψουν τα χάπατα της αθλητικής δημοσιογραφίας σε Ελλάδα και εξωτερικό. Που για να μην τα αδικούμε τα χάπατα, στο τελευταίο είχαν ένα δίκιο: «τι παράσταση δώσατε, τι σόου ήταν αυτό, τι θέατρο, και γαμώ τα σόου ρε φίλε», θα λέγαμε κι εμείς όπως στη θρυλική πια ατάκα στην ταινία «Το μικρό ψάρι». Μέσα σε 5 λεπτά η Villa θα «βρει» τον τρόπο να δεχθεί 3 γκολ και το πρωτάθλημα να επιστρέψει εκεί που η Αγγλική Διαιτησία είχε αποφασίσει εξαρχής. Φήμες πως κάποιοι bookmakers μάζεψαν όλο το χαρτί της στοιχηματικής αγοράς μέσα σε 5 λεπτά κρίνονται ως επισφαλείς και αποδίδονται στους κακεντρεχείς. Γίνονται αυτά στην Αγγλία ρε; …Όχι, ε; Ας πάμε καλύτερα στη διαιτησία που τα πράγματα είναι πιο χειροπιαστά.
Ήταν Απρίλιος του 2019, 5 αγωνιστικές πριν το τέλος. Η City υποδέχεται την Tottenham με τη Liverpool κολλημένη στην πλάτη. Ένα στραβοπάτημα αρκεί για να πάρει η Liverpool μετά από 29 χρόνια το πρωτάθλημα. Το σκορ είναι από νωρίς 1-0 υπέρ των νεόπλουτων, ωστόσο ένα χέρι στο β ημίχρονο του Walker θα μπορούσε να αποβεί καθοριστικό στην κούρσα του πρωταθλήματος. Ο διαιτητής Michael Oliver, όμως, έβαλε τα γαλάζια γυαλιά και ένα «ομίχλη παίζετε» ακούστηκε εις την αγγλικήν για να τελειώσει ο αγώνας με 1-0. «The referee was in a good position, I think it was a clear handball but I accept the decision not to give a penalty», ήταν η δήλωση του τότε προπονητή των Spurs Mauricio Pochettino, που έβλεπε τη μάχη του για την 4η θέση να δυσκολεύει. Ελλείψει VAR ακόμα στα αγγλικά γήπεδα, κοινή παραδοχή των ειδικών τότε ήταν πως στο Champions League το χέρι αυτό θα είχε σφυριχτεί, αλλά στην Αγγλία που ο καθένας ακόμα σφύριζε ό,τι του καπνίσει, ήταν δύσκολο. Δεκτόν. Άλλωστε και η Liverpool τότε είχε πάρει για να είμαστε ειλικρινείς κάποια τραβηγμένα σφυρίγματα και προσμονή όλων ήταν με το VAR να μπει μια τάξη. Μάταια όμως. Από τη στιγμή που το VAR μπήκε στα αγγλικά γήπεδα, η σοβαρότητα και η διαφάνεια πήδηξαν από τις κερκίδες. Ένα νέο τσίρκο ξεκινούσε παραστάσεις μετατρέποντας το «Άγγλος διαιτητής» στο πιο σύντομο ανέκδοτο της ποδοσφαιρικής Ευρώπης. Κι αν ο καταιγιστικός τίτλος της Liverpool το 2020 (που όπου μπορούσαν την έσφαζαν) μαζί με την πανδημία σκέπασαν προσωρινά τα σημάδια, τις επόμενες δύο σεζόν η κατρακύλα δεν μπορούσε να κρυφτεί.
Το 2020-21, η ευνοούμενη της Παράγκας ήταν ποιος άλλος η United που επιχειρούσε ένα δήθεν come back. Το παγκόσμιο ρεκόρ στα πέναλτι και οι βουτιές του Fernades ανάγκασαν την Independent να τη βαφτίσει Penalty United και να γράψει ολόκληρη ανάλυση ψάχνοντας τους λόγους που η ομάδα του Solskjaer έπαιρνε τόσα σφυρίγματα. Την ίδια στιγμή, η Liverpool που δεν της έφτανε το παγκόσμιο ρεκόρ τραυματισμών υπέφερε από τα διαιτητικά λάθη, ιδρώνοντας στο τέλος να πιάσει τις θέσεις για το Champions League. Παρόλα αυτά, επειδή η City ήταν το ακλόνητο φαβορί δεν έγινε μεγάλος ντόρος για τη δική της διαιτησία. Ήταν κοινός τόπος, όμως, ότι στη δεύτερη χρονιά του VAR, οι Άγγλοι διαιτητές τα είχαν κάνει γενικώς θάλασσα: τραβούσαν γραμμές όπου ήθελαν, έβγαζαν οσφάιντ όποιους τους κάπνιζε και σφύριζαν χέρια – πέναλτι κατά το δοκούν.
Κάπως έτσι ήρθαμε στο 2021/22. Στα αγωνιστικά όλες οι ομάδες ξεκινούν μαζί, στη συνέχεια Chelsea – Liverpool – City ξεχωρίζουν, και κάποια στιγμή που οι φυσιολογικές γκέλες έρχονται, η City ξεφεύγει. Όλοι τη χρήζουν πρωταθλήτρια από τον Δεκέμβριο και ουδείς ασχολείται με το τι συμβαίνει πραγματικά εντός γηπέδου. Μέχρι που έρχεται ο αγώνας με την Wolves. Είναι 11 Δεκεμβρίου όταν η City βρίσκει το πρώτο σημαντικό εμπόδιο μετά από καιρό. Απανωτοί αγώνες σε πρωτάθλημα και Champions League έχουν φέρει μια φυσική κόπωση και στο πρώτο ημίχρονο οι Πολίτες τα έχουν βρει σκούρα. Πρώτη διαιτητική «διευκόλυνση» κόκκινη στο ΄45 στον Raul Jimenez, δεύτερη -αυτή τη φορά σκανδαλώδης- «διευκόλυνση» πέναλτι σε μασχάλη του Moutinho, που είδαν μόνο ο Jonathan Moss και ο VAR Andre Marriner επιστρατεύοντας τα γαλάζια τους γυαλιά για να δουν τη φάση «καθαρότερα». Κάπως έτσι πέρασαν τα πρώτα δύσκολα και στους επόμενους 3 αγώνες η City θα βάλει 7 στην Leeds, 4 στη Newcastle, που διαμαρτυρήθηκε για κανονικό πέναλτι στη διάρκεια του αγώνα, και 6 στη Leicester αναγκάζοντας οποιαδήποτε συζήτηση για τη διαιτησία να μπει στην άκρη. Μη γίνεστε γραφικοί παιδιά, είπαμε η ομάδα είναι διαστημική.
Αυτά μέχρι τον αγώνα με την Arsenal. Πρωτομηνιά του 2022, οι Λονδρέζοι κάνουν το παιχνίδι της ζωής τους και προηγούνται με 1-0. Η City είναι στα σκοινιά και φαίνεται ότι θα βγει νοκ-άουτ όταν ο Ederson ανατρέπει καθαρά τον Martin Odegaard. Όμως ο ανεκδιήγητος διαιτητής Stuart Attwell και ο VAR Jarred Gillet έβγαλαν κι αυτοί τα γαλάζια τους γυαλιά από το τσεπάκι, που είναι πολύ της μόδας στην Premier, και ένα «ομίχλη παίζετε» ξανακούστηκε εις την αγγλικήν. Σαν να μην έφτανε αυτό, στο ΄57 το αγγλικό κοράκι δίνει ψεύτικο πέναλτι στη City, μετά από βουτιά του υπέρλαμπρου ηθοποιού Bernando Silva και 2 λεπτά μετά δίνει αποβολή στον Gabriel ανοίγοντας το δρόμο για την ανατροπή από 1-0 σε 1-2. Φυσικά θα ακούσετε τους Έλληνες σπορτσκάστερ να χαρακτηρίζουν τον Silva «φανταστικό», «βιρτουόζο», «μαγικό παίκτη», αλλά ποτέ και κανείς δεν θα αναφερθεί στα άπειρα μακροβούτια του που έχουν κλέψει τον κόπο και τον αγώνα των αντιπάλων. Ο Mane και ο Salah που έχουν ακούσει τα σχολιανά τους για δυο πεσίματα, πλέον αν δεν σπάσουν πόδι δεν πέφτουν, αλλά ο Silva είναι City, έχει ασυλία. Μετά τον αγώνα με την Arsenal o Cesc Fabregas εξοργισμένος χαρακτήρισε τη διαιτησία τραγική και η οργή των φιλάθλων της Arsenal θα ξεσπάσει στα social media. Αυτοί οι 3 βαθμοί τής στοίχισαν τελικά την έξοδο στο Champions League. Κανείς δεν θα ασχοληθεί όμως σοβαρά, γιατί η City είναι διαστημική, για διαιτησίες θα μιλάμε τώρα;
Η διοργάνωση συνεχίζεται κι έρχονται επιτέλους οι γκέλες για τη City που δεν μπορεί να σώζεται πάντα. Η ισοπαλία με την Southampton και η ήττα από την Tottenham θα βάλουν φωτιά στο πρωτάθλημα με τη Liverpool να έχει κάνει ένα απίστευτο come back πλησιάζοντας την «Ευνοούμενη» σε απόσταση βολής. Και ο επόμενος αγώνας τής «Ευνοούμενης» είναι εκτός έδρας με την Everton που καίγεται για βαθμούς. Τι γράψαμε πριν; Δεν μπορεί να σώζεται πάντα; Λάθος. Γιατί εκεί θα γίνει ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην ιστορία του αγγλικού ποδοσφαίρου, που συναγωνίζεται εκείνο στο παιχνίδι Manchester United – Tottenham το 2005, όταν o Pedro Mendes με σουτ από το κέντρο έστειλε την μπάλα στην αγκαλιά του τερματοφύλακα της United, Carroll, εκείνη του έφυγε, πέρασε τη γραμμή αλλά ο Carroll μέσα από το τέρμα την έβγαλε και ο περιβόητος διαιτητής Clattenburg δεν είδε τίποτα. Τότε δεν υπήρχε και VAR όμως, υπήρχε μόνο ο τρόμος για τον Sir Alex.
Στον αγώνα με την Everton υπήρχε VAR, αλλά υπήρχε και ο τρόμος για τον Pep. Τελικά νίκησε ο τρόμος για τον Pep. Κάπως έτσι, ο τραγικός Paul Tierney και ο ακόμη χειρότερος VAR Chris Kavanagh όταν στο ΄84 ο Rodri κοντρολάρει καθαρά την μπάλα μέσα στην περιοχή με το χέρι μαντέψτε τι έκαναν. Σωστά μαντέψατε, «ομίχλη παίζετε». Με μια απόφαση που ανάγκασε τον επικεφαλής της Αγγλικής Διαιτησίας να αποστείλει επιστολή συγγνώμης στην Everton, η City θα αποδράσει με τους 3 βαθμούς της νίκης, οι οποίοι τελικά θα στοιχίσουν στη Liverpool το πρωτάθλημα. Τη Liverpool που την ίδια στιγμή έχανε βαθμούς από διαιτητικές αποφάσεις όπως σε αυτόν κόντρα στην Tottenham όπου δεν αποβλήθηκε ο Kane σε φάουλ πάνω στον Robertson, αλλά αποβλήθηκε ο Robertson για ένα πολύ μικρότερης επικινδυνότητας φάουλ!
Φυσικά, η City πήρε κι άλλο μούφα πέναλτι, αυτό κόντρα στην West Ham στο ‘86, αλλά το έχασε κι έτσι το πρωτάθλημα «κρίθηκε» για τα μάτια του κόσμου στην τελευταία αγωνιστική.
Και σήμερα ζούμε την απόλυτη υποκρισία. Διθυραμβικά άρθρα για το αδιάβλητο αγγλικό πρωτάθλημα, αποθεωτικά σχόλια για τη δυναστεία της City, χωρίς καμία αναφορά τουλάχιστον στο χέρι του Rodri, χωρίς καμία αιχμή για τα όσα τραγικά ζήσαμε μέσα στη χρονιά. Στην παράσταση δυστυχώς συμμετέχουν και οι παράγοντες της Liverpool, αφού ο Henry νοιάζεται μόνο για τα έσοδα, που φέτος ξεπερνούν κάθε προηγούμενο, και ο Klopp που δεν μιλάει ποτέ για τη διαιτησία (στο μόνο που τον ξεπερνά ο μεγάλος Benitez ο οποίος δεν μασούσε ποτέ τα λόγια του), μοιράζει συγχαρητήρια στους παίκτες του κάνοντας δηλώσεις για το πόσο ο ανταγωνισμός με τον Pep τους οδηγεί στα απίστευτα επίπεδα, δίνοντας άθελά του ένα καλό άλλοθι σε αυτούς που του κλέβουν τον κόπο και τον ιδρώτα να το ξανακάνουν και την επόμενη σεζόν. Γιατί αν εσύ όχι μόνο δεν μιλάς, δεν διαμαρτύρεσαι, δεν αφήνεις κάποια αιχμή, αλλά εκθειάζεις και τη σκανδαλώδη κατάσταση, τότε οι άλλοι θα συνεχίζουν ανενόχλητοι να εφαρμόζουν το «κερατάς και δαρμένος». Κακά τα ψέματα και αυτή είναι πικρή η αλήθεια: η Liverpool με αυτούς τους όρους πολύ δύσκολα θα φτάσει στο 20ο πρωτάθλημα και είναι κρίμα για τον Klopp και αυτό το υπέροχο σύνολο.
Βέβαια, η αγγλική διαιτησία δεν αδικεί μόνο τους αντιπάλους της City ή την ίδια τη Liverpool. Σχεδόν κάθε Κυριακή υπάρχουν σκανδαλώδεις αποφάσεις που θα κάνουν μύλο το πρωτάθλημα και θα προκαλέσουν τους φιλάθλους. Αλλά η ιερή αγελάδα πάντα ανέγγιχτη, η διαιτησία πάντα στο απυρόβλητο από την Αγγλική Ομοσπονδία (FA). Γιατί θα αναρωτηθεί κανείς. Μα είναι απλό. Αν παραδεχτούν ότι το «καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο», έχει τους χειρότερους διαιτητές στην Ευρώπη, οι οποίοι μάλιστα ποδηγετούνται από ολιγάρχες και πετρελαιάδες, θα πάψει να θεωρείται το καλύτερο πρωτάθλημα στον κόσμο. Είναι τυχαίο που δεν κλήθηκε κανένας Άγγλος διαιτητής για VAR στο επερχόμενο Μουντιάλ; Και αν αρχίσει η Arsenal να θέτει επιθετικά το ζήτημα, αν η Everton δεν κάνει γαργάρα και εκφράσει την οργή της, αν η Liverpool ξυπνήσει και μεταφέρει το θυμό της στους φιλάθλους της, από τη μία υπάρχει ο κίνδυνος να ξυπνήσει ο παλιός εχθρός που λέγεται χουλιγκανισμός, από την άλλη θα αρχίσει να λακίζει και ο κάθε χορηγός. Για αυτό σήμερα το σύνθημα είναι «σκάστε και χειροκροτήστε». Υποκριτικά, βρετανικά, κι υπέροχα. Όπως κάνατε το 2019. Όπως θα κάνετε το 2023.
Υ.Γ. Προσωπικά αρνούμαι να χειροκροτήσω τη μεγαλύτερη κλοπή του αιώνα. Για αυτό και τους γυρίζω για πάντα την πλάτη. Αφήνουμε τα ποντίκια να χορεύουν μόνα τους.