AC Milan και Liverpool αναμετρούνται αύριο (Τρίτη 7/12/21) στο πλαίσιο της τελευταίας αγωνιστικής του τρίτου ομίλου του UEFA Champions League.
Οι κόκκινοι μπορεί να έχουν τελειώσει την υπόθεση πρόκριση και πρώτη θέση από τη τέταρτη αγωνιστική, όμως θέλουν να διατηρήσουν το μομέντουμ τους ενόψει της συνέχειας και στο πρωτάθλημα, αλλά και στη νοκ-άουτ φάση της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης. Από την άλλη, οι Ιταλοί πήραν τεράστιο διπλό μέσα στη Μαδρίτη με γκολ του success story Junior Messias και θέλουν οπωσδήποτε το τρίποντο για να πάρουν εκείνοι τη δεύτερη θέση που οδηγεί στη φάση των 16.
Ποιο είναι όμως το παρελθόν των δύο ομάδων στις ανά μεταξύ τους αναμετρήσεις; Αν και αγωνίζονται επί τω πλείστο στην ίδια ευρωπαϊκή διοργάνωση εδώ και περίπου έξι δεκαετίες, Liverpool και Milan μετράνε μόλις τρεις αναμετρήσεις, μία αυτή του Σεπτέμβρη στο Anfield και δύο… τελικούς!
Το απόλυτο ΕΠΟΣ της Κωνσταντινούπολης
Ναι, αυτή είναι η πρώτη αναμέτρηση. H Liverpool, έχοντας περάσει την Grazer AK στο τρίτο προκριματικό γύρο, Monaco, Deportivo La Coruna, Ολυμπιακό στον όμιλο και Bayer Leverkusen, Juventus και Chelsea κατά σειρά στα νοκ-άουτ, έκανε την έκπληξη και έφτασε στο τελικό του Ataturk Olimpiyat Stadi. Εκεί θα την περίμενε η Milan, η οποία κέρδισε τον όμιλο με τις Shakhtar Donetsk, Celtic και Barcelona, ενώ πέταξε έξω τις PSV, Inter Milan και Manchester United.
Η υπερομάδα των Dida, Cafu, Staam, Nesta, Maldini, Gattuso, Pirlo, Seedorf Kaka, Crespo και Shevchenko παρατάχθηκε στον αγωνιστικό χώρο του Ολυμπιακού Σταδίου της Πόλης την 25η του Μάη του 2005. Αυτό το τεράστιο εμπόδιο έπρεπε να αντιμετωπίσουν οι Dudek, Finnan, Traore, Carragher, Hyppia, Riise, Gerrard, Xabi Alonso, Kewell, Luis Garcia και Baros.
Αυτή η αποστολή δεν ξεκίνησε καλά. Ο Maldini σκόραρε το γρηγορότερο γκολ στην ιστορία των τελικών του Κυπέλλου Πρωταθλητριών, ενώ πριν το ημίχρονο το σκορ ήταν ήδη στο 0-3, έπειτα από δύο γκολ του Crespo. Οι παίκτες του Rafa Benitez τότε ξεκίνησαν τη μεγαλύτερη ανατροπή στην ιστορία της διοργάνωσης, αφού σε ένα διάστημα έξι λεπτών και με τους Gerrard, Smicer και Alonso, είχε φέρει το παιχνίδι στο 3-3. Άνθρωπος του αγώνα, μαζί με τον συγκλονιστικό αρχηγό, Steven Gerrard, έμελλε να είναι ο Jerzy Dudek, αφού όχι μόνο έστειλε το ματς στα πέναλτι με μια ασύλληπτη διπλή επέμβαση στον Shevchenko στο 119′, αλλά εκεί έβγαλε δύο από αυτά (το τελευταίο και πάλι απέναντι στον Ουκρανό) και έτσι το τρόπαιο με τα μεγάλα αυτιά επέστρεψε στη Βορειοδυτική Αγγλία, και στο Liverpool, για να μείνει εκεί για πάντα (ήταν η 5η κατάκτηση).
Και αν έπαιζε εν τέλει ο Crouch;
Δύο χρόνια μετά, οι δύο ομάδες θα ξανβρισκόντουσαν αντιμέτωπες στο μεγάλο τελικό, και πάλι σε μια ιερή για τον Ελληνισμό πόλη, αφού αυτή τη φορά η πρωτεύουσα τη χώρας φιλοξενούσε τον τρίτο (και τελευταίο μέχρι στιγμής) τελικό UEFA Champions League. Αξιοσημείωτο είναι πως τα ημιτελικά της διοργάνωσης έβγαλαν ακριβώς τα ίδια ζευγάρια με το 2005, με τους ίδιους νικητές, κάτι που έμοιαζε καλός οιωνός στα μάτια των Liverpudlians. Για να φτάσει ως εκεί, η Liverpool έπρεπε να περάσει το εμπόδιο της Maccabi Haifa στα προκριματικά, των PSV, Galatasaray και Bordeaux στον όμιλο, αλλά και των Barcelona, PSV (πάλι) και Chelsea στα νοκ-άουτ. Η Milan, από την άλλη, πέρασε τον Ερυθρό Αστέρα το καλοκαίρι, κέρδισε τον όμιλο απέναντι σε Anderlecht, LOSC Lille και ΑΕΚ, ενώ απέκλεισε και τις Celtic, Bayern Munich και την Manchester United για να φτάσει εν τέλει στην Αθήνα.
Ο αγώνας από μόνος του ήταν κακός. Η όμορφη ατμόσφαιρα των, κυρίως κόκκινων, φιλάθλων στις κερκίδες του Ολυμπιακού Σταδίου (στο πέταλο του Σταθμού «Ειρήνη») δεν αντικαθρεπτίστηκε στον αγωνιστικό χώρο. Η Milan πήρε το προβάδισμα, όταν ένα φάουλ του Pirlo κόντραρε στα… οπίσθια του Inzaghi και κατέληξε στα δίχτυα, ενώ πριν μπει το τελευταίο δεκάλεπτο, ο Ιταλός φορ είχε κάνει το 2-0. Η Liverpool μείωσε με κεφαλιά του Kuyt στο 87′ όμως η ανατροπή δεν έγινε και το κύπελλο πήγε στο Milanello για 7η φορά.
Το ματς έχει μείνει στη ψυχοσύνθεση του κόκκινου κόσμου ως μια χαμένη ευκαιρία, αφού μια, πιο έτοιμη από το 2005, Liverpool φάνηκε να φοβάται την γερασμένη πια super ομάδα των Ιταλών. Χαρακτηριστικό αυτού, η επιλογή του Benitez να αφήσει έξω τον Crouch και να αγωνιστεί με τον Kuyt στη κορυφή, κάτι που δείχνει την διστακτικότητα του Ισπανού να «χτυπήσει» περισσότερο το ματς, με αποτέλεσμα τη δεύτερη ήττα σε τελικό, έπειτα από τη μαύρη νύχτα του Heysel το μακρινό 1985.
Από Ελληνικής άποψης, μνημονεύεται ακόμη το πάρτι των Liverpudlians στο Σύνταγμα και το Μοναστηράκι πριν και μετά το παιχνίδι, με τα τραγούδια κάτω από τη Βουλή να ξυπνούν μέχρι και σήμερα όμορφες και συγκινητικές αναμνήσεις.
Ένα τρελό ματς με επικράτηση της δικαιοσύνης
14 ολόκληρα χρόνια έπρεπε να περάσουν για να αγωνιστούν τα 13 τρόπαια Champions League στο ίδιο γήπεδο. Οι δύο ομάδες πέρασαν δύσκολες στιγμές τη προηγούμενη δεκαετία και έλειψαν από τα σαλόνια της διοργάνωσης, Liverpool και Milan κληρώθηκαν στο τρίτο όμιλο της διοργάνωσης για τη σεζόν 2021/22, και άνοιξαν την αυλαία αυτής στο Anfield.
Η Liverpool μπήκε δυνατά στο παιχνίδι και σκόραρε νωρίς, όταν ο Tomori στη προσπάθειά του να ανακόψει την σέντρα του Alexander-Arnold έστειλε τη μπάλα στα δίχτυα του Maignan. O Γάλλος τερματοφύλακας είχε τη μεγάλη του στιγμή όταν λίγα λεπτά μετά απέκρουσε την εκτέλεση πέναλτι του Mo Salah. Η συνεχής πίεση της Liverpool δεν απέδωσε και εν τέλει τιμωρήθηκε για αυτό, αφού μέσα σε δύο λεπτά και ακριβώς πριν βγει το ημίχρονο, η Milan σκόραρε δύο φορές με τους Rebic και Diaz. Η ποδοσφαιρική δικαιοσύνη επικράτησε εν τέλει, αφού ο Salah ισοφάρισε λίγο μετά την επανέναρξη και 20 λεπτά πριν το τέλος, ο Henderson έστειλε με ένα κεραυνό τη μπάλα στη κάτω δεξιά γωνία του Maignan. Η Liverpool επικράτησε με 3-2 και ξεκίνησε το ταξίδι της στο φετινό Champions League νικηφόρα.