Η Liverpool δεν χρειάζεται μεγάλα ονόματα – παίκτες που θα είναι νευρικοί σε δημόσια θέα και η αλήθεια είναι πως όσο μεγαλύτερο στάτους έχει κάποιος παίκτης τόσο χειρότερα γίνονται τα πράγματα.
Κάποιοι αποκαλούν το φαινόμενο αυτό, «η τοξική σαπίλα των μεγάλων σε ηλικία superstars» όταν οι παίκτες αυτοί χάνουν τις ικανότητες εκείνες που τους έκαναν διάσημους, με αποτέλεσμα να ‘επιτίθενται’ προς όλες τις κατευθύνσεις.
O Ronaldo όταν ένιωθε πως έχανε τις δυνάμεις του στο Old Trafford έγινε τοξικός. Και παρ’ όλη την άριστη προσωπική του, επαγγελματική προπόνηση, ‘μόλυνε’ την ομάδα του με αποτέλεσμα να δημιουργήσει πολύ περισσότερα προβλήματα στον manager του.
Ο Salah δεν βρίσκεται φυσικά στο ίδιο επίπεδο αυτοκαταστροφής με αυτό του Ronaldo και σχεδόν πάντα η συμπεριφορά του είναι κάτι παραπάνω από κόσμια, παίζοντας πάντα με το χαμόγελο, όταν αντιμετωπίζεται αντιαθλητικά από τους αντίπαλους αμυντικούς ή ακόμα και όταν χάνει τεράστιες ευκαιρίες- τελευταία αυτή μπροστά στο τέρμα με αντίπαλο την Tottenham.
Είναι πιθανόν να μπαίνει πλέον ο Salah στη συγκεκριμένη ζώνη κινδύνου και έχει συνειδητοποιήσει πως δεν του έχουν προσφέρει ακόμα νέο συμβόλαιο.
Ο Klopp δείχνει με τις δηλώσεις του να ‘μπάλωσε’ τα πράγματα προς το παρόν -όπως έχει συμβεί αρκετές φορές και στο παρελθόν, αλλά το κυρίαρχο ζήτημα που απασχολεί πολλούς από τους φιλάθλους είναι μήπως θα παραδώσει στον Slot μια βόμβα με χρονοδιακόπτη, έτοιμη για έκρηξη.
Ο Ολλανδός manager ή head coach αν προτιμάτε, στη νέα διοικητική δομή των Κόκκινων δεν χρειάζεται δράματα τύπου superstar στην αρχή της καριέρας του.
Και μπορεί ο Slot να είναι πολύ καλύτερος από τον Ten Hag, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε πως ο τελευταίος υπονομεύτηκε αρκετά από τους Ronaldo, Jadon Sancho, Rashford, Anthony και Garnacho.
Αν πάμε λίγο πιο πίσω στο παρελθόν, θα διαπιστώσουμε ίσως ότι αρκετά από τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι διάδοχοι του Ferguson στην United, τα δημιούργησαν τα ‘παιδιά’ του που παρέμειναν στην ομάδα.
Ο μεγαλύτερος superstar της Liverpool είναι ο Mo Salah, χωρίς όμως να είναι πλέον ο καλύτερος παίκτης των Κόκκινων- δεν πλησιάζει καν σε αυτή την εικόνα.
Τα στατιστικά του Salah έχουν υποστεί πτώση και μπορεί η χρονιά να ήταν καλή για αυτόν στο θέμα των τερμάτων, αλλά πόσα από αυτά επιτεύχθηκαν με penalties; Αν την εκτέλεση των penalties αναλάμβανε ο Alexis Mac Allister -όπως θα έπρεπε σύμφωνα με τη γνώμη πολλών, τα τέρματα του αγαπημένου Αιγύπτιου μόλις θα είχαν ξεπεράσει τη δεκάδα.
Η δημιουργία ευκαιριών από πίσω, έδωσε νέα διάσταση στο παιχνίδι του και αυτήν την ευκαιρία του την προσέφερε ο Jurgen Klopp. Αλλά και έτσι ακόμα δείχνει να έχει απομείνει μια σκιά του παλιού του εαυτού.
Η πώληση λοιπόν του Salah το καλοκαίρι έχει πολλά οφέλη σε πολλά επίπεδα, εκτός κι αν καταφέρει να ‘γεράσει’ με χάρη, σε μια ομάδα των Κόκκινων με νέα πρόσωπα, πεινασμένα για διακρίσεις και τίτλους.
Αν η ιστορία μας προσφέρει κάποιο παράδειγμα δεν θα πρέπει να ξεχνάμε τον Bob Paisley, ο οποίος ήταν πραγματικά ανελέητος όσο αφορά την πτώση του επιπέδου των παικτών του. Γι’ αυτό και τα δικά του standards δεν έπεσαν ποτέ χαρίζοντας στο Αγγλικό ποδόσφαιρο την πιο ένδοξη εποχή του με 6 τίτλους πρωταθλήματος, 3 Champions League και αρκετά κύπελα.
Μπορούν οι Κόκκινοι να αποδεχθούν το ρίσκο να χάσουν έναν ακόμα παίκτη το 2025 χωρίς να πάρουν τίποτα ;
Τα πρόσφατα χρόνια οι Roberto Firmino, Alex Oxlade-Chamberlain, Naby Keita, James Milner, Divock Origi έφυγαν από την ομάδα ως ελεύθεροι.
Σε πολλές από αυτές τις περιπτώσεις η Διοίκηση των Κόκκινων έκρινε ως λογική την παραμονή των παικτών ως τον τελευταίο χρόνο- χωρίς ανανέωση, του συμβολαίου τους, γιατί έκρινε πως τα οφέλη θα ήταν περισσότερα από ότι η πώληση τους για ένα μέτριο ποσό. Η περίπτωση όμως του Salah είναι διαφορετική με τους Άραβες να καραδοκούν, αν και η τιμή του θα έχει πέσει πλέον περίπου στα 70 εκατομμύρια λίρες.
Συνεχίζεται…