Γράφει ο Χρήστος Γραβιάς, φίλος της Ομάδας, του site και μέλος στο group μας στο facebook.΄
H Liverpool δοκιμάζεται στην έδρα της Nottigham Forest το μεσημέρι του Σαββάτου, για πρώτη φορά μετά από 23 χρόνια σε επίπεδο Premier League. Υπήρξε μεν και η περσινή συνάντηση για τους 8 του FA Cup, τον περασμένο Μάρτιο, για να θυμηθούμε όμως παιχνίδι των δυο τους στο αγγλικό πρωτάθλημα θα πρέπει να γυρίσουμε στον Απρίλιο του 1999 (2-2). Και σε καμία περίπτωση το αυριανό δεν θα είναι ένα εύκολο ματς για τους Reds, όπως άλλωστε συνέβαινε συνήθως παλαιότερα, όταν οι Tricky Trees αποτελούσαν μια άκρως ανταγωνιστική δύναμη του αγγλικού ποδοσφαίρου…
Για τον αείμνηστο Brian Clough πολλές αναλύσεις δεν χρειάζονται, ήταν άλλωστε ο καθοριστικός παράγοντας ώστε η Nottigham, από το 1975 και μετά που την ανέλαβε, να γίνει μια ιδιαίτερα ανταγωνιστική και υπολογίσιμη ομάδα στο Νησί. Αφού πέτυχε στην άνοδο στη μεγάλη κατηγορία με το τέλος της σεζόν 1976-77, η Forest κατάφερε στα.. καπάκια να κατακτήσει και το πρωτάθλημα της First Division το 1978, αφήνοντας στη 2η θέση τη Liverpool του Bob Paisley, που είχε κατακτήσει και τα δυο τελευταία πρωταθλήματα τότε (1976, 1977). Οι Κόκκινοι θα επανέρχονταν στο θρόνο του πρωταθλητή την αμέσως επόμενη χρονιά και μέχρι το 1984 και τη φυγή του, θα είχαν κατακτήσει και τους τίτλους του 1980 και της τριετίας 1982-84.
Εκείνη την χρονιά η κατάκτηση του πρωταθλήματος συνδυάστηκε και με αυτή του League Cup (0-0 ο πρώτος τελικός, 1-0 ο επαναληπτικός του), χάρη στο γκολ του John Robertson. Εκτός από τον Σκωτσέζο φορ, ξεχώριζαν και οι συμπατριώτες του, John McGovern και Archie Gemmil, αμφότεροι χαφ, στο τέρμα βρισκόταν ο βασικός κίπερ της εθνικής Αγγλίας, Peter Shilton, αλλά και οι αμυντικοί Viv Anderson (ο πρώτος μαύρος παίκτης που έπαιξε με τη φανέλα των Τριών Λιονταριών) και Larry Loyd, ενώ στην πορεία ήρθε και ο Trevor Francis, του οποίου η μεταγραφή απ’ την Birmingham ήταν η πρώτη που ξεπερνούσε τότε το ένα εκατομμύριο λίρες!
Η Nottigham θα εξακολουθούσε να αποτελεί κακό μπελά και τα επόμενα χρόνια, πετυχαίνοντας και σημαντικές νίκες αλλά και περνώντας ενίοτε αλώβητη από το Anfield, με πιο χαρακτηριστική περίπτωση την σεζόν 1979-80. Σαν από καπρίτσιο της τύχης, οι δυο ομάδες έμελε να ανταμώσουν και σε ευρωπαϊκό επίπεδο, και συγκεκριμένα στην πρώτη φάση του Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Χάρη στο γκολ των Birtles και Barret, η… πρωτάρα Nottigham πέτυχε μια σημαντική νίκη στο City Ground, και το 0-0 του επαναληπτικού στο Merseyside της έδωσε την πρόκριση. Η ψυχρολουσία για τους Reds έγινε εφαλτήριο για το σύνολο του Clough, που ξεπερνώντας μετά και τα εμπόδια των ΑΕΚ, Grasshopers, Koln και Malmo, θα έφτανε στο τρόπαιο του πρωταθλητή Ευρώπης. Το σπουδαίο αυτό κατόρθωμα επανέλαβε και την επόμενη σεζόν (1979-1980), καταφέρνοντας έτσι διαχρονικά, μέχρι και σήμερα, να αποτελεί την μοναδική ευρωπαϊκή ομάδα που έχει κατακτήσει περισσότερα ευρωπαϊκά κύπελλα απ’ ότι εγχώρια τρόπαια πρωταθλήματος!
Από πλευράς της, η Liverpool… απάντησε για τα καλά τον Δεκέμβριο του 1978, όταν με μια νίκη με 2-0 στο Anfield έσπασε το αήττητο σερί των 42 αγώνων που έτρεχε μέχρι τότε η Forest (κατάφερε να το ξεπεράσει μόνο η Arsenal των Invincibles το 2004, στα 49 παιχνίδια) και πήρε ξανά τα ηνία του πρωταθλητή Ευρώπης το 1981, χωρίς να βρει στο δρόμο της πάντως τη Forest, που αποκλείστηκε πολύ νωρίς στη διοργάνωση από την CSKA Sofia. Με το πέρασμα των χρόνων και παράλληλα και με την ενδυνάμωση άλλων δυνάμεων στην Αγγλία, η Nottigham σταδιακά βγήκε απ’ το κάδρο των διεκδικητών. Ως τελευταία μεγάλη αναμέτρηση των δυο ομάδων, για τους λάθος λόγους όμως, οι περισσότεροι θυμούνται τον ημιτελικό του Κυπέλλου Αγγλίας το 1988 στο Χίλσμπορο του Σέφιλντ, με τα όσα δραματικά γεγονότα συνέβησαν τότε να βάζουν τελείως σε δεύτερη μοίρα οτιδήποτε άλλο…
Με τον υποβιβασμό της στην δεύτερη κατηγορία το 1993, και παράλληλα με την φυγή του Clough, έκλεινε ένας τεράστιος κύκλος στο City Ground. Τα χρόνια της φαγούρας συνεχίστηκαν και αργότερα, μέχρι που έπρεπε να περάσει ένα διάστημα 23 χρόνων ώστε να βρεθεί και πάλι στα σαλόνια της Premier League μια ομολογουμένως ιστορική ομάδα, η οποία φέτος έχει ως ξεκάθαρα πρωταρχικό στόχο να παραμείνει στην κατηγορία.
Για τους πιο ρομαντικούς και… ίσως και λίγο πιο μεγάλους σε ηλικία, αυτές οι μυθικές εποχές έχουν περάσει ανεπιστρεπτί, αλλά σε κάθε περίπτωση, τέτοια παιχνίδια πάντα ξυπνούν ωραίες αναμνήσεις και φτιάχνουν ωραίες ιστορίες συντηρώντας έτσι τον μύθο του αγγλικού ποδοσφαίρου.