Η ιστορίας της ομάδας δείχνει πως είναι μια ομάδα που υπάρχει για να βγάζει ηγέτες. Dalglish, Hansen, Emlyn Hughes, Rush, Carragher και ένα σωρό ονόματα που μπορώ να αναφέρω. Αλλά ο Gerrard είναι κάτι διαφορετικό. Στα τέλη της δεκαετίας του 90′ ο αμούστακος Steven Gerrard έκανε ντεμπούτο σε ηλικία 17 χρονών και αποτελούσε ένα από τα μεγαλύτερα wonderkids της εποχής, μαζί με τον Raul της Real, ή και τον Crespo της Parma τότε.

Η Liverpool συμπλήρωνε 7 χρόνια μακριά από τον τίτλο του πρωταθλητή και φαινόταν πως δύσκολα θα κρατήσει ένα τέτοιο ταλέντο. O Fowler έφυγε, o Owen έφυγε και η αλήθεια είναι πως ο Gerrard στα 15 του είχε δοκιμαστεί στην United, αλλά όπως ο ίδιος έχει ομολογήσει δεν του άρεσε το σχολείο στο οποίο θα πήγαινε και έτσι δεν έμεινε στους κόκκινους διαβόλους. Ίσως είναι αστεία η συγκεκριμένη ιστορία, όμως οι κακές συνθήκες του σχολείου του Manchester δημιούργησαν κατά την ταπεινή μου άποψη τον μεγαλύτερο Άγγλο ποδοσφαιριστή όλων των εποχών! Με βρίσκεται υπερβολικό? Κι όμως δεν είμαι. Και έχω και λόγους για να σας το αποδείξω.

 Πάμε λίγο το χρόνο πίσω. Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 2005. Η Liverpool είναι πρωταθλήτρια Ευρώπης μετά την »απόβαση» στη Ρώμη το 1983. Η Liverpool τερματίζει 5η στο πρωτάθλημα, μία θέση κάτω από την συμπολίτισσα Everton και ενώ η απόφαση της UEFA για το αν θα συμμετάσχει στο Champions League της επόμενης χρονιάς εξεταζόταν από τις αρμόδιες αρχές. Manchester United και Chelsea »σκυλιάζουν» για να κάνουν δικό τους τον 25χρονο τότε Steven Gerrard. Πραγματικό ποσό δεν μάθαμε ποτέ αλλά μάθαμε πως και οι δυο έκαναν πρόταση μεταξύ 50-60 εκατομμυρίων λιρών οι οποίες έγιναν αποδεκτές από την ομάδα του μεγάλου λιμανιού. Ο Gerrard απέρριψε την United και τον Sir Alex Ferguson και ξεκίνησε συζητήσεις με την ομάδα του Abramovic. Ο Ρώσος μεγιστάνας πρότεινε συμβόλαιο με ετήσιες απολαβές κοντά στα 7 εκατομμύρια λίρες. Θα ήταν το πιο ακριβό συμβόλαιο στο ποδόσφαιρο τότε, αν σκεφτεί κανείς ότι το μεγαλύτερο συμβόλαιο το είχε ο Ροναλντίνιο και ήταν 5μιση εκατομμύρια ευρώ. Όταν ο ατζέντης του Stevie δεν τα βρήκε τελικά με τους Μπλε, σύμφωνα με τον ίδιο ένιωσε ένα βάρος να φεύγει από πάνω. Ήξερε ότι γεννήθηκε για να παίξει στην Λίβερπουλ. Ήξερε ότι γεννήθηκε για να γίνει ο ηγέτης αυτής της ομάδας. Αυτής της πόλης. Αυτής της ΙΔΕΑΣ!

Μετά το 2005 και τον τελικό της Πόλης η Liverpool θα φτάσει μία ανάσα από το πρωτάθλημα το 2009 και φυσικά θα συμμετάσχει σε έναν ακόμη τελικό Champions League, σε αυτόν της Αθήνας όπου θα ηττηθεί τελικά με 2-1 από την Milan σε μια »επανάληψη» ή πείτε το και εκδίκηση για τον τελικό του 2005. Ο Gerrard ανέβαινε σαν παίχτης όμως η ομάδα έμοιαζε σαν ένα καράβι που άρχισε να σαπίζει και σιγά σιγά να βυθίζεται. Xabi Alonso, Torres, Arbeloa, Mascherano, Kuyt, Riera, Dossena εγκατέλειψαν το καράβι. O Gerrard ακόμα και το καλοκαίρι του 2012, παρόλο που ήταν σε προχωρημένη ηλικία και ήταν χρόνια μακριά από τα σαλόνια του Champions League, είχε πρόταση από την Bayern. Φυσικά ήταν ανούσια η κίνηση της ομάδας της Βαυαρίας αφού όπως είπε και ο ίδιος: »Όταν πεθάνω μην με πάτε σπίτι μου. Φέρτε με στον Anfield. Εδώ γεννήθηκα κι εδώ θα πεθάνω».

Έχω εκατομμύρια ιστορίες να πω για τον μεγάλο αρχηγό, αλλά φοβάμαι με το σκεπτικό ότι μια μέρα η ομάδα δεν θα έχει Gerrard. Όχι απαραίτητα τον ίδιο, αλλά έναν ποδοσφαιριστή με την ιδιοσυγκρασία του. Τις ηγετικές του ικανότητες. Την αγάπη του για την ομάδα, την πόλη, το ποδόσφαιρο. Ένας ποδοσφαιριστής που δεν γίνεται να είσαι φίλος των Reds και να είχες κάποτε παράπονο από αυτόν. Και ας γλίστρησε φέτος. Και ας έχασε το πρωτάθλημα μέσα από τα χέρια του. Θυμήσου! Κατηγόρησες τον Gerrard στο 0-2 από την Chelsea? Αν ναι, δεν έχεις καταλάβει τι είναι Liverpool. Αν νευρίασες ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Liverpool. Αν στεναχωρέθηκες επειδή θα μείνεις για 24η χρονιά άτιτλος ΔΕΝ ΕΙΣΑΙ Liverpool. Εγώ δεν είδα ποτέ πρωτάθλημα από τους Κόκκινους. Στενοχωριέμαι όμως που δεν είδε ο Gerrard.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ: Gerrrrraaaaaarrrd! Oh beauty! What a hit son! What a hit!

Δεν θα ξεχάσω ποτέ 2: SAF »Steven Gerrard is not a top, top player» Brendan Rodgers » Steven Gerrard is top top top top top top top player.

Δεν θα ξεχάσω ποτέ: Την παρακάτω φωτογραφία!