Στο ποδόσφαιρο πάντα υπήρχε η σύγκρουση των ‘φυλών’. Αντίπαλοι οπαδοί επιτίθενται, όταν ακούν επαίνους για τη Liverpool, όπως και κάποιοι άλλοι, οργίζονται όταν βλέπουν τους τίτλους των εφημερίδων να αναφέρονται στην αναγέννηση της Manchester United υπό τον Ole Gunnar Solskjaer, ή την θεοποίηση του Mauricio «αλλά τι κέρδισε έως τώρα;» Pochettino.
Οφείλεται στην κοντόφθαλμη λογική των οπαδών η οποία είναι διανθισμένη με ζήλια, σχεδόν σαν να ενισχύουν την αγάπη προς την ομάδα τους, με το να σιχαίνονται άλλες.
Αυτό σημαίνει να είσαι οπαδός μερικές φορές.
Οι αντίπαλοι οπαδοί κεραυνοβολούν τις μακροσκελείς ευλογίες που παραχωρούνται στη Manchester City, υπό τον οραματιστή Pep Guardiola.
Η εστίαση όμως έχει αλλάξει πλέον.
Το εκκρεμές γέρνει πια προς τη μεριά της Liverpool.
Τα μέσα ενημέρωσης- που δεν θα πρέπει να θεωρηθούν άστατα, απλά αντικατοπτρίζουν τη φόρμα της ομάδας, της οποίας η πρόοδος τόσο μέσα όσο και έξω από τον αγωνιστικό χώρο, απαιτεί σεβασμό.
Η πιθανότητα να κερδίσει η Liverpool το πρωτάθλημα- και χρειάζεται να το τονίσουμε πάλι ότι στο δρόμο τους στέκεται μια προκλητική και δυναμική Manchester City, προκαλεί αποπληξία σε πολλούς.
Συζητήστε με οπαδούς άλλων ομάδων και θα καταλάβετε ότι πολύ συχνά αναφέρονται στον έρωτα των μέσων ενημέρωσης με την Liverpool. Ένας φανατικός μάλιστα οπαδός της Chelsea, μπήκε στον κόπο να μετρήσει, πόσοι πρώην παίκτες της Liverpool, εργάζονται ως σχολιαστές αγώνων, και εξαντλημένος σταμάτησε στον αριθμό 44.
Οι πρώην παίκτες της Manchester United , που κάνουν το ίδιο, γεμίζουν ολόκληρα studios επίσης.
Οι περισσότεροι όμως από αυτούς τους πρώην παίκτες και της Liverpool αλλά και της United είναι ιδιαίτερα αντικειμενικοί, και οι 3 ή 4 οπαδοί της Liverpool, από γεννησιμιού τους, σε ένα σύνολο 50 περίπου που εργάζονται ως αθλητικογράφοι, είναι αρκετά ισορροπημένοι στα σχόλια τους.
Ναι, απονέμουν χαιρετισμό στον Jurgen Klopp και στην ομάδα του, όπως όμως έκαναν και στη City του Guardiola, ή στην United του Sir Alex Ferguson ή ακόμα και στην Arsenal του Arsene Wenger στα καλύτερα χρόνια του.
Και όμως επικρατεί η γενική παραδοχή ότι η Liverpool είναι η αγαπημένη των μέσων ενημέρωσης.
Κατά τη διάρκεια μιας εποικοδομητικής συζήτησης στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης τις τελευταίες μέρες, ένας οπαδός έφτασε να πει ότι «Τα γεγονότα δεν μετράνε όταν πρέπει να διαπραγματευτείς με το μίσος σου για τη Liverpool.»
Γιατί;
Γιατί είναι πάντα η Liverpool, αυτή που προκαλεί τέτοια αντιπάθεια;
Η άνοστη ιαχή «πάντα το θύμα» από τους επισκέπτες της United στο Anfield, θα πρέπει να περιοριστεί στις ντροπιαστικές σκιές που ανήκει, δεδομένης της γενναιότητας που επέδειξαν τόσοι πολλοί οπαδοί της Liverpool, για να αποδοθεί δικαιοσύνη για την καταστροφή του Hillsborough.
Οι αντίπαλοι οπαδοί συχνά κατηγορούν τους Kopites για κατάχρηση της ιστορίας τους, ότι ζουν στο παρελθόν τραγουδώντας «we won it five times» ,αναφερόμενοι στα κατορθώματα τους στην Ευρώπη, αλλά οι μεγάλες ομάδες πάντα τιμούν την ιστορία τους.
Κι αν το πανό των οπαδών της Chelsea «Γράφουμε ιστορία, δεν την ξαναζούμε» αποτελεί μια αιχμηρή διαπίστωση προς τους οπαδούς της Liverpool, δεν μπορούν πλέον να τους κατηγορούν γι αυτό το λόγο.
Αυτό δεν είναι που θέλει κάθε οπαδός;
Ένα περήφανο παρελθόν και ένα μέλλον γεμάτο ελπίδα;
Και η Liverpool βρίσκεται σε καλή θέση για να το πετύχει αυτό.
Οι οπαδοί που κοροιδεύουν τους Kopites για το πώς θα φέρονται, αν η ομάδα τους καταφέρει μετά από 29 χρόνια να κατακτήσει το πρωτάθλημα, θα έπρεπε να φαντάζονται τις δικές τους αντιδράσεις αν έπρεπε κι αυτοί να περιμένουν τόσο πολύ.
Απελπισμένοι για το Τρόπαιο.
Οι οπαδοί που περιμένουν περισσότερο από τους Kopites, όπως αυτοί της Everton και της Tottenham ,θα έπρεπε να παίρνουν κουράγιο από το γεγονός ότι η επιμονή επιβραβεύεται.
Ακόμα όμως κι αν η Liverpool αποτύχει στη μονομαχία της με τη City για το πρωτάθλημα, υπάρχουν πολλοί λόγοι για να θαυμάσει κανείς αυτήν την ομάδα.
Η Liverpool είναι κάτοχος πολλών αρχών που θα έπρεπε να εκτιμούνται περισσότερο σε έναν ‘εταιρικό’ κόσμο που αλλάζει συνεχώς.
Το άθλημα θα έπρεπε να παίζεται για τη δόξα, για τα τρόπαια, που οι άνδρες του Klopp κυνηγούν και το Kop λαχταρά.
Το ποδόσφαιρο δεν θα έπρεπε να παίζεται για τη μάχη της 4ης θέσης, την συγκέντρωση μερισμάτων για τους μετόχους, ή για το ποιος έχει το μεγαλύτερο και το πιο πολυάσχολο πολυκατάστημα.
Η Liverpool δείχνει να έχει βρει την ισορροπία, με το ένα πόδι στην κοινότητα και το άλλο στον κόσμο του εμπορίου.
Αυτοί λοιπόν που καταγγέλλουν το Kop, που πιστεύουν ότι οι οπαδοί της Liverpool αποτελούν μια ομάδα «cult» ,με τα πανό τους και τους ύμνους τους, δεν θα πρέπει να ξεχνούν ότι οι οπαδοί της Liverpool ήταν, που μαζί με τους οπαδούς της Arsenal, και κάποιους άλλους από λίγες ομάδες, οδήγησαν στη μάχη εναντίον της φιλαργυρίας των ομάδων της Premier League, όταν θέλησαν να αυξήσουν την τιμή των εισιτηρίων.
Τον Φεβρουάριο του 2016, ήταν το Kop που στράφηκε εναντίον των ιδιοκτητών της ομάδας, για τη σκανδαλώδη απόφαση τους να χρεώνουν με 77 λίρες το εισιτήριο του Anfield-στη νέα κερκίδα, και αποχώρησαν από το γήπεδο, φωνάζοντας «you greedy bastards, enough is enough»!
Είναι δίκαιο να αναφέρουμε ότι η Fenway Sports Group υποχώρησε γρήγορα αν και κάποια ζητήματα εξακολουθούν να παραμένουν.
Ο Peter Moore μάλιστα, CEO της Διοίκησης της Liverpool, αναγκάστηκε πρόσφατα στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης να καθησυχάσει τους οπαδούς της ομάδας, όσο αφορά τη διαδικασία της αγοράς εισιτηρίων.
Φαίνεται να υπάρχει μια υπευθυνότητα στο Anfield, που δεν την βρίσκεις πάντα στις κορυφαίες ομάδες της Αγγλίας.
Απλά μιλήστε στους οπαδούς της Arsenal.
Θα το λάτρευαν, να μπορούσαν να μιλήσουν κατάλληλα στους αντιπροσώπους της ολοένα και πιο απόμακρης από αυτούς, ομάδας τους.
Στη Liverpool, η FSG διόρισε τον Tony Barrett, πρώην αθλητικογράφο των The Times, επικεφαλής της ομάδας ως σύνδεσμο ανάμεσα στους διαδρόμους της εξουσίας και των κερκίδων.
Όταν η Liverpool επισκέφτηκε την Ρώμη πέρυσι τον Μάιο, ήταν ο Tony Barrett, που στεκόταν έξω από το Stadio Olimpico, με ένα πλήθος οπαδών γύρω του και λίγες θύρες του γηπέδου ανοιχτές, και ο οποίος επικοινώνησε με την UEFA, ζητώντας τους να αντιδράσουν γρήγορα.
Η UEFA ως γνωστόν σπάνια ανταποκρίνεται με την απαιτούμενη ταχύτητα, αλλά ο Barrett τους ανάγκασε να το κάνουν, αποφεύγοντας έτσι δυσάρεστα προβλήματα κατά την είσοδο των οπαδών στον αγωνιστικό χώρο.
Δεν αποτελεί λοιπόν έκπληξη ότι η δέσμευση του στην αρωγή των οπαδών , είχε ως αποτέλεσμα τη βράβευση του από την Ομοσπονδία Football Supporters’ Federation.
Άλλες ομάδες σκέφτονται πλέον πολύ σοβαρά να ακολουθήσουν το παράδειγμα της Liverpool για να επικοινωνούν καλύτερα με τους οπαδούς τους ,και αυτό είναι καλό.
Η Liverpool δείχνει να κάνει πολλά πράγματα με τον σωστό τρόπο, κρατώντας την ομάδα πάντα κοντά στην κοινότητα.
Έχουν έναν manager όπως ο Klopp, που ενδιαφέρεται, που χρησιμοποίησε το Χριστουγεννιάτικο μήνυμα του για να επαινέσει το NHS-σύστημα υγείας, αλλά και τη δουλειά που γίνεται στο Alder Hey Hospital.
« Το οποίο διαθέτει προσωπικό παγκοσμίου κλάσης που υποστηρίζει αυτά τα γενναία παιδιά, αλλά και τους γονείς τους, που δίνουν μερικές από τις πιο σημαντικές μάχες της ζωής. Δεν μπορώ να σας περιγράψω πόσο βαθύς είναι ο σεβασμός μου και μεγάλος ο θαυμασμός μου για όλους εκεί.» είχε πει ο Klopp.
Οι περισσότερες ομάδες θα λάτρευαν να τους αντιπροσωπεύει τόσο παθιασμένα ο Klopp, ο οποίος αγαπιέται τόσο ξεκάθαρα από τους παίκτες του και επικοινωνεί θαυμάσια με τους οπαδούς της ομάδας.
Και όμως όσο αφορά την προετοιμασία της ομάδας του για τον κάθε αγώνα είναι ανελέητος, χρησιμοποιώντας οτιδήποτε έχει να του προσφέρει η επιστήμη των σπορ.
Έχει φέρει στην ομάδα ακόμα και ειδικό για την επαναφορά της μπάλας από τα πλάγια.
Ο Klopp είναι ένας άνθρωπος που καταλαβαίνει το περιβάλλον του, είτε πρόκειται για τα αποδυτήρια, είτε για τις κερκίδες ή τους γύρω από το Anfield δρόμους, και συνδέεται συναισθηματικά με όλα.
Πόσοι managers μπορούν να το κάνουν αυτό?
Ο Mourinho δεν μπόρεσε.
Οι παίκτες του Klopp νιώθουν δεσμευμένοι σε οτιδήποτε πρέπει να γίνει για την κοινότητα, όπως φυσικά και πολλοί συνάδελφοι τους.
Οι παίκτες της Everton είναι εξαιρετικοί επίσης σε αυτό.
Όπως και η Arsenal In The Community που έχει σώσει ζωές από το 1985.
Οι παίκτες της Liverpool σίγουρα καταλαβαίνουν τις ευθύνες τους.
O αρχηγός τους, ο Jordan Henderson, οργάνωσε πρόσφατα έρανο στο Melwood για την ομάδα Fans Supporting Foodbanks και συναντήθηκε με τους δύο που ηγούνται της πρωτοβουλίας στο Liverpool, τον Ian Byrne- οπαδό της Liverpool ,και τον Dave Kelly- της Everton.
Σε κάθε αγώνα εντός έδρας της Liverpool, στον Anfield Road, υπάρχει μονίμως σταθμευμένο βαν της Τράπεζας Τροφίμων της παραπάνω ομάδας οπαδών ,που συγκεντρώνει δωρεές , καθώς κι ένα σημείο συγκέντρωσης στο κατάστημα του Anfield.
H Liverpool κράτησε την ψυχή της ,κάτι όχι και τόσο εύκολο στην παθιασμένη για χρήμα Premier League.
Την ημέρα των Χριστουγέννων ,ο Trent Alexander- Arnold, παραχώρησε δείπνο για τους συμπολίτες του που είναι μόνοι και δεν μπορούν να μετακινηθούν , ο Henderson χρηματοδότησε μια γιορτή δύο μέρες πριν τα Χριστούγεννα για άπορα παιδιά καθώς και για παιδιά με ειδικές ανάγκες και τους μοίρασε δώρα, ενώ ο Oxlade- Chamberlain επισκέφθηκε έναν φιλανθρωπικό οργανισμό στο Toxteth.
Πολλοί παίκτες δραστηριοποιούνται ανάλογα και έτσι θα έπρεπε, χρησιμοποιώντας το ποδόσφαιρο ως δύναμη για καλό σκοπό αλλά θα έπρεπε να τονίσουμε όμως στην πυρετώδη συζήτηση που γίνεται για τη Liverpool ότι η ομάδα τους δεν αποτελείται μόνο από καλούς παίκτες αλλά και από καλούς χαρακτήρες.
Στον αγωνιστικό χώρο το ταλέντο τους είναι ξεκάθαρο.
Είναι όμως σημαντικό για το λούστρο της Premier League, ότι μια τέτοια συναρπαστική ομάδα, που δεν έχει κερδίσει πρόσφατα το πρωτάθλημα, το διεκδικεί.
Όλοι κερδίζουν από αυτό και θα μπορούσαν να προστεθούν ακόμα περισσότερα χρήματα στις επόμενες συμφωνίες της για τα υπερατλαντικά δικαιώματα τηλεοπτικής μετάδοσης.
Όλοι όσοι αγαπούν το καθαρά επιθετικό άφοβο ποδόσφαιρο, θα έπρεπε να εκτιμούν τις επιθέσεις της Liverpool όταν αυτές ξεκινούν από τους Trent Alexander-Arnold και Andy Robertson για να καταλήξουν στην θηρευτική μαγεία κίνησης των Salah, Mane και Firmino.
Όπως μάλιστα σχολίασε ένας οπαδός της ομάδας στο φόρουμ Red and White Kop, «δεν περπατάμε πλέον μέσα στην καταιγίδα. Είμαστε η καταιγίδα.»
Η καταιγίδα αυτή ‘χτίστηκε’ σταδιακά από τον Klopp και αυτό θα έπρεπε να αποτελεί μάθημα για όλες τις ομάδες παρά τα σχόλια ζήλiας των οπαδών τους.
Ο Stan Kroenke, ο απών ιδιοκτήτης της Arsenal, θα έπρεπε να προσέξει πιο καλά τι πέτυχε ο συμπατριώτης του ,ο John W. Henry: έναν εκπληκτικό, ισορροπημένο οργανισμό που επενδύει στην ικανότητα, ψάχνοντας για ‘ευκαιρίες’ των 8 εκατομμυρίων τύπου Robertson, αλλά και μη διστάζοντας να δαπανήσει 75 εκατομμύρια λίρες για έναν κεντρικό αμυντικό όπως ο van Dijk, παρά να ξοδέψει 53 εκατομμύρια λίρες για ένα κεντρικό αμυντικό δίδυμο τύπου, Sokratis και Mustafi, που δείχνουν να αποτελούν βάρος για την ομάδα.
Ξεχάστε λοιπόν τις κραυγές ζήλιας των αντίπαλων οπαδών!
Η Liverpool θα πρέπει να την βλέπετε ως ομάδα μοντέλο από πολλές πλευρές!
Το παρόν άρθρο εμφανίστηκε στους The Times την Πρωτοχρονιά του 2019 και είναι του Henry Winter, Chief Football Writer
