Γράφει ο Χρήστος Γραβιάς, φίλος της Ομάδας, του site και μέλος στο group μας στο facebook.
Έχoυν μεσολαβήσει περίπου επτά μέρες από το ματς με τη Southampton και το τέλος της σεζόν 2022/23 και επίσημα, αρκετές ωστόσο ώστε με νηφαλιότητα και προσοχή πλέον, να γίνει η καθιερωμένη κάθε τέτοιο περίοδο του χρόνου αποτίμηση των «κόκκινων» πεπραγμένων. Μιας χρονιάς ομολογουμένως περίεργης, με πολλά ups and downs, που δεν μπορεί να πάρει κάτι άλλο από αρνητικό πρόσημο, αλλά παράλληλα, και αυτό ίσως είναι το σημαντικότερο, σηματοδοτεί και το τέλος ενός κύκλος για το club.
Τι θα σου μείνει από τη φετινή χρονιά. Τι θα θυμάσαι σε κάποια χρόνια πχ όταν θα σε ρωτάν για το 2023; . Αν ρωτήσει δέκα φιλάθλους της ομάδας, οι 9 απ’ τους 10 θα σου πουν το 7-0 με την United το Φεβρουάριο. Kαι μάλλον έτσι είναι. Εκτός εκείνη τη μαγική βραδιά, άντε βαριά-βαριά να προσθέσεις και μερικές άλλες σπάνιες εκλάμψεις, όπως το 1-7 με τη Rangers στη Σκωτία, τη νίκη με τη City τον Οκτώβριο, το αγωνιστικό «ξεπέταγμα» του 18χρονου Stefan Bajcetic, και τέλος. Όση ώρα και αν κάτσεις να σκεφτείς, δυσκολεύεσαι να βρεις κάτι παραπέρα.
Ήταν η τελευταία μέρα του Ιουλίου του 2022 όταν λέγαμε/γράφαμε πως η Liverpool θα ζήσει τη νέα σεζόν (ξανά)παίρνοντας τα δικά της ρίσκα, κάτι που επιβεβαιώθηκε και εν τέλει πλήρωσε και αρκετά ακριβά. Δε χρειάζεται να έχεις κάποια μαγική μπάλα ή να είσαι γκουρού για να βλέπεις όλες τις ανάγκες του ρόστερ και τις παθογένειες που κουβάλαγε από πέρυσι ουσιαστικά η ομάδα. Μαζί φυσικά, με την λανθασμένη εκ του αποτελέσματος μεταγγραφική πολιτική, που θα κληθεί φέτος να διορθώσει.
Πώς κρίνεται η αποτυχία; Καλώς ή κακώς, οι συγκρίσεις με τη σεζόν 2021/22 ωχριούν και δεν μπορούμε να τις αποφύγουμε. Σε όλα τα επίπεδα:
Premier League: Μια πρώτη και πολύ απλή ματιά, είναι να δεις τη διαφορά των βαθμών. Από τους 92 του 2022, στους φετινούς 67. Ουσιαστικά, Από την διεκδίκηση του τίτλου και την καταδίωξη της City, «περιορισμός» στις θέσεις του Europa League, που και αυτό, για μεγάλο μέρος της σεζόν τους χειμερινούς μήνες, δεδομένο δεν ήταν. Για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια, δεν θα κουνηθεί «σεντόνι» στο Anfield τον Σεπτέμβριο. Πλήγμα αναμφίβολα τόσο σε οικονομικό όσο κυρίως σε επίπεδο πρεστίζ.
Champions League: Με τον τελικό να διεξάγεται στην Κωνσταντινούπολη, οι συνειρμοί πέρυσι ήταν ευδιάκριτοι. O Klopp προέτρεπε τους φιλάθλους να προλάβουν να κλείσουν ξενοδοχεία στην Πόλη, αλλά… Η ιστορία έγραψε πως για πρώτη φορά σε επίπεδο Champions League, η Liverpool έχασε δεχόμενη τέσσερα γκολ. (4-1 από τη Napoli την πρώτη αγωνιστική, τον όμιλο συμπλήρωναν Rangers και Ajax). Εν τέλει εκείνο το καταστροφικό πρώτο ημίχρονο κόστισε και την πρώτη θέση, που έφερε στους «16» τη Real Madrid και την πρώτη ήττα με πέντε γκολ στην Ευρώπη, και δη μέσα στο Anfield! Ενός κακού μύρια έπονται, λένε…
Κύπελλα: Nαι, δεν αποτελούν τον πρωταρχικό στόχο, αποτελούν πάντα ευκαιρίες για συμμετοχή και άλλων παικτών, αλλά δεν είναι και ότι τα τελευταία χρόνια έχουν κατακτηθεί… σωρηδόν. Από το 2/2 σε κατακτήσεις πέρυσι, η Liverpool από τον Ιανουάριο τα είχε «αποχαιρετήσει» και τα δυο.
Μέσα σε όλα, που δεν αποτυπώνονται με νούμερα, βάλτε τους τραυματισμούς, τις γκρίνιες, την κακή αμυντική ισορροπία, τα εξ’ αμάξης που άκουσε ο Nunez, τα σενάρια και εν τέλει η… κρυάδα για Bellingham. Η παραδοχή ότι τελικά χρειαζόμασταν επειγόντως χαφ και η απόκτηση του δανεικού Artur από τη Juventus τέλη Αυγούστου. Η ανάγκη για ένα back-up του TAA, και ο Ramsay που είναι σαν να μην τον είδαμε. Ακόμα και το ότι μπήκε στο κάδρο ο Bajcetic, παιδί από τις ακαδημίες, ήταν κάτι τελείως ευκαιριακό, λόγω τραυματισμών άλλων παικτών. Και κάπως έτσι, έχουμε όλη την εικόνα.
Καλώς ή κακώς, η περσινή σεζόν που πήγαινε τούρμπο και με σπασμένα τα φρένα, άφησε φέτος ξεκάθαρα το αποτύπωμα της στην ομάδα. Από το κυνήγι όλων των τίτλων μέχρι το Μάιο και το ρεκόρ των 64 αγώνων, κορεσμός δεν επήλθε, αλλά αντίστοιχα κόπωση, τραυματισμοί. Μετρώντας παράλληλα και ένα Μουντιάλ που για πρώτη φορά διεξήχθη μέσα στη σεζόν λόγω Κατάρ.
Μια κακή χρονιά μπορεί φυσικά να συμβεί, ή μια χρονιά χωρίς να έρθει κάποιος τίτλος. Θυμίζοντας όμως την σεζόν 2020/21, δε γίνεται μετά μια πολύ καλή σεζόν να επέρχεται τέτοια κατάρρευση. Το ότι μετά από επτά χρόνια η Liverpool δεν τερματίζει στην τετράδα που δίνει εισιτήριο για το επόμενο Champions League, σε συνάρτηση με τις αποχωρήσεις των Milner και Firmino, κλείνουν επί της ουσίας έναν σημαντικό κύκλο της ομάδας. Μετά τους Wjnaldum (2021) και Mane (2022), δυο ακόμα σημαντικά πρόσωπα που βοήθησαν τους Reds να επιστρέψουν στην κορυφή της Αγγλίας, της Ευρώπης, αλλά και να κατακτήσουν κάθε διαθέσιμο τίτλο, να μας χαρίσουν τρομερές στιγμές, αφήνουν και στα αποδυτήρια αισίως ένα μεγάλο κενό το οποίο δύσκολα δεν καλύπτεται.
Η νέα μέρα στη Liverpool, για την οποία θα αναλύσουμε παραπάνω εν καιρώ, θέλει και χρειάζεται τέτοιες σημαντικές ποδοσφαιρικές προσωπικότητες, αλλά παράλληλα και πολλά ακόμα: στρατηγική, επενδύσεις, ενδοσκόπηση, και έναν Klopp με πιο καθαρό μυαλό.
ΥΓ: Οι αποχωρήσεις των δυο προαναφερθέντων έτυχε να συμπέσουν με αυτές των Oxlade-Chamberlane και Keita. Άπαντες χειροκροτήθηκαν το ίδιο απόγευμα στο Anfileld δυο βδομάδες πριν στο παιχνίδι με την Aston Villa, και αυτό είναι το μόνο κοινό τους στοιχείο. Και αν ο Άγγλος μέσος τουλάχιστον όσο ήταν καλά πρόσφερε ό,τι μπορούσε, πέτυχε σημαντικά γκολ, δέθηκε με τον σύλλογο, δυστυχώς ο Keita θα μνημονεύεται στις χειρότερες ever μεταγραφές της Liverpool, αφού συνολικά δε δικαίωσε τις προσδοκίες που κουβαλούσε από την RB Leipzig και τα λεφτά που δόθηκαν για χάρη του. Σε κάθε περίπτωση, τους ευχόμαστε το καλύτερο για τη συνέχεια της καριέρας τους.
ΥΓ2: Για τον Bobby έχουν γραφτεί και θα γραφτούν ακόμα πάρα πολλά, όχι άδικα, αλλά προσωπικά, τη φυγή του James Milner τη μετράω παραπάνω. Εργατικός, τίμιος, «σκύλος» όπως λέμε και στην ποδοσφαιρική αργκό, συμπαθής σε όλους. Αυτός που όταν αποκτήθηκε το καλοκαίρι του ’15, ως ελεύθερος στα 29 του, κάποιοι γελάγανε/χλευάζανε πως «…παίρνουμε τα σκουπίδια της Manchester City». Οκτώ χρόνια μετά, μάλλον θα αναθεώρησαν. Και προσωπικά, δεν θα ξεχάσω ποτέ το τάκλιν, τον ορισμό του παθιασμένου τάκλιν μάλλον, στο παιχνίδι με την Bournemouth τον Μάρτιο του 2020, που ευτύχησα με άλλους reds να δω από κοντά. Το κοινό το πανηγύρισε πιο πολύ και από γκολ. Jamie, thanks for the memories.