Γράφει ο Χρήστος Γραβιάς, φίλος της Ομάδας, του site και μέλος στο group μας στο facebook.
Από μόνο του το γεγονός της έναρξης της ποδοσφαιρικής σεζόν επίσημα από σήμερα, με την «μάχη» για το Community Shield κόντρα στην Μanchester City, σου δημιουργεί ένα ιδιαίτερο αίσθημα. Αυτό της προσμονής, της ανυπομονησίας, το να δεις ξανά τις κόκκινες φανέλες να μπαίνουν μέσα στο γήπεδο, μετά από παραπάνω από δυο μήνες, για μια ακόμα συναρπαστική σεζόν. Με φόρα από την περασμένη και όρεξη για νέες επιτυχίες.
Όσο και αν μας χάρισε επικές στιγμές, πολλά γκολ, συγκινήσεις, και φυσικά δυο «κούπες», η σεζόν 2021-22 έκλεισε με κάποια πικρία, αφού η Premier League χάθηκε όπως και το 2019 στο…νήμα, για έναν μόλις πόντο, και το Champions League στο Παρίσι…όπως τελοσπάντων χάθηκε, χωρίς περαιτέρω αναλύσεις. Για ακόμα μια χρονιά, οι Reds φυσιολογικά στοχεύουν πρωτίστως στους δυο αυτούς τίτλους.
Για το αποψινό, που είναι απλά το… ορεκτικό της σεζόν, ΟΚ, αν το χάσεις, δεν τρέχει και τίποτα, και αν το πάρεις, μια χαρά, μπαίνεις με κάποια καλή ψυχολογία ενόψει Premier League στις 6/8. Μέχρι εκεί όμως. Για το.. μετά όμως, τι γίνεται; Πώς θα κυλήσει το πράγμα; Έχουμε πάρει χαμπάρι πως μιλάμε για χρονιά Mundial, πρωτοφανής στα ποδοσφαιρικά μας δεδομένα, σωστά;
Όπως και εσείς, έτσι και ο υποφαινόμενος, ούτε κανονίζουμε τις μεταγραφές της ομάδας, ούτε από μας προκύπτει ο μεταγραφικός σχεδιασμός, προφανώς και δεν βάζουμε εμείς το κεφάλαιο για να συντελεστεί όλο αυτό. Δεν είμαστε επίσης ούτε στη θέση του Jurgen Klopp, που δηλώνει απόλυτα ικανοποιημένος με τις φετινές μεταγραφικές κινήσεις της ομάδας και με το ρόστερ που έχει γενικά στα χέρια του. Είναι όντως; Mind games; Ειλικρινά, ποιος ξέρει;
Τα φετινά μεταγραφικά αποκτήματα, για τα οποία έχετε διαβάσει ήδη τα πάντα, δεν θα τα αναλύσω, δεν χρειάζεται κιόλας, το έχουν ήδη κάνει άλλοι. Θα σταθώ όμως σε αυτό που θεωρώ «αγκάθι’, ή «φλέγον» ζήτημα, ή όποιος αλλιώς θέλετε να το πείτε, γιατί, τόσο βάσει ρόστερ όσο και του πώς επιλέγει ο Γερμανός να αγωνίζεται η ομάδα, αυτό θα είναι ο καταλύτης για το πρόσημο της νέας χρονιάς: το πόσο θα αντέξει επιτέλους αυτό το έρμο το κέντρο. Ορίστε, το είπα…
Η διοίκηση εξακολουθεί να πιστεύει πως χωρίς την ενίσχυση της μεσαίας γραμμής οι Reds θα έχουν βάσιμες ελπίδες να πετύχουν τους στόχους τους φέτος; Να κάνουν δηλαδή το κάτι παραπάνω τη νέα χρονιά, που θα τους βοηθήσει να φτάσουν στην κορυφή της Αγγλίας αλλά και της Ευρώπης, ενώ την αμέσως προηγούμενη έπαιξαν όλα τα διαθέσιμα ματς (63 τον αριθμό), φτάνοντας μέχρι το τέλος της διαδρομής σε FA Cup, Carabao Cup και Champions League? Με ματς εθνικών ομάδων ενδιάμεσα, φιλικά κλπ; Και φυσικά παράλληλα, χωρίς να μετράμε καν τον αστάθμητο παράγοντα της τύχης και των τραυματισμών;
Με τι δυνάμεις, και πόσο ξεζούμισμα τελοσπάντων? Επί της ουσίας, το κενό που άφησε ο Gini Wijnaldum που αποχώρησε το καλοκαίρι του 2021, τυπικά δεν έχει καλυφθεί. Ο Henderson, στα 32 του, και ο Fabinho, που οδεύει προς τα 29, θα κληθούν πάλι ανισομερώς να τραβήξουν το κουπί, και από εκεί και πέρα…το χάος: ένας ποιοτικότατος μεν Thiago, στον οποίο όμως ξεκάθαρα δεν μπορείς να χτίσεις γερές βάσεις πάνω του, όταν στα μισά και βάλε ματς της σεζόν απουσιάζει λόγω τραυματισμών. Ένας Naby Keita, που αμφιβάλλω πλέον απόλυτα στο ότι μπορούμε να δούμε τον παικταρά που έδειξε με την φανέλα της RB Leipzig. Διάθεση να υπάρχει, να τον περιμένουμε, κάποτε θα παίξει. Εκτός και αν ΠΡΕΠΕΙ να παίζει, για να βγάλει κάποτε τα τόσα εκατομμύρια που δόθηκαν για αυτόν. Ή εκτός και αν περιμένεις πάλι από τον τρομακτικό, τεράστιο, υπερπαίκτη (χωρίς καμία υπερβολή) James Milner, στα 37 του, να γίνεται ¨χαλί» πάλι, να τρέχει, να σκουπίζει, να κάνει τάκλιν, να, να, να…
Ένας Oxlade-Chamberlain, που υποπτεύομαι σοβαρά πως ούτε μια ομάδα ενδιαφέρθηκε πραγματικά για εκείνον μες το καλοκαίρι, οπότε αφού θα μείνει, να μείνει για να υπάρχει. Παρά την πολύ καλή εκκίνηση του την σεζόν 2017-18, δεν έδειξε ποτέ δεν είναι παίκτης αυτού του επιπέδου. Για τους Jones και Elliot δεν μπορούν να ειπωθούν πολλά, αφενός μεν γιατί ο πρώτος θα λογίζεται ως λύση για το rotation της ομάδας, αφετέρου ο δεύτερος, παρά το τεράστιο ταλέντο του, είναι μόλις 19 ακόμα και δεν μπορείς να υπερβάλεις στις απαιτήσεις προς αυτόν.
Μέσα σε όλα, η φετινή σεζόν, όπως και η προπέρσινη ελέω Covid τότε, θα έχει και αυτή ιδιαιτερότητες: πρωτίστως, θα έχουμε πάλι σερί βδομάδες Champions League, από Σεπτέμβρη μέχρι Νοέμβρη, ώστε να πιεστεί να βγει το καλεντάρι του Mundial, η έταιρη μεγάλη ιδιαιτερότητα.
Για πρώτη φορά ever, θα δούμε Παγκόσμιο Κύπελλο μέσα στο χειμώνα, κάτι που αυτομάτως θα επηρεάσει και όλες σχεδόν τις ομάδες σε επίπεδο αγωνιστικής επιβάρυνσης των παικτών τους. Κοιτώντας λίγο το ρόστερ της Liverpool, θα προσθέσει κανείς πως 1) δεν είναι και λίγοι οι διεθνείς που θα απουσιάζουν τότε στο Κατάρ, και 2) εξαιρώντας ίσως τον Joel Matip (Καμερούν), οι εθνικές ομάδες των υπολοίπων πιθανώς θα… τραβήξουν το σχοινί σε μάκρος, αφού θα έχουν αρκετές πιθανότητες να περάσουν τους ομίλους και να τζογάρουν μετά στα νοκ-αουτ. Jotta (Πορτογαλία), Nunez (Ουρουγουάη), Van Dijk (Ολλανδία), Κonate (Γαλλία) και κυρίως οι Βραζιλιάνοι Alisson, Fabinho, Firmino. Για την εθνική Αγγλίας βέβαια, που θα έχει Trent και Henderson, όρκο δεν παίρνω, δεν μπορείς να είσαι ποτέ σίγουρος μαζί τους…
Και στο καπάκι, επτά μέρες μετά τον τελικό, στις 26 Δεκέμβρη, Boxing Day, αγωνιστική δράση, και πάλι μαζί σας. Τρέχα γύρευε. Εκτός και αν θα κοιτάμε τότε πάλι για κανέναν χαφ, που θα ανοίγει και το παζάρι του Ιανουαρίου.
Για να προλάβω ίσως αρκετούς: OXI, δεν χρειαζόσουν στο κέντρο έναν μόλις χαφ. Μπορεί πιθανώς και δυο. Υπερβολή; Ας θυμηθούμε την άμυνα της σεζόν 2020-21 και τα όσα πειράματα έγιναν. Πάμε πάλι σε πειραματική χρονιά. Θα γίνουν εκ νέου πειράματα και αλχημείες για να καλυφθούν εκ των έσω τα κενά; Είναι τόσο δύσκολο δηλαδή να αποκτηθεί ένας αξιόλογος χαφ, ο οποίος, ΌΧΙ, ούτε να κοστίσει του κόσμου τα λεφτά, κατανοητό. Η αγορά πλέον είναι μεγάλη, λύσεις υπάρχουν. Εναν Yuri Τielemans ρε παιδιά, τι ζητάμε, πολλά;
Για να το… ελαφρύνουμε, και να κλείσουμε, για ακόμα έναν καλοκαίρι, και παρά τα όσα μεταγραφικά έχουν συμβεί, πίστη στις παραδόσεις, η Liverpool ως σύλλογος έχει και δίνει πολύ «ψωμί» αναφορικά με τα όσα έκανε ή όχι στους φίλους τους για να διαφωνούν. Το τι μέλλει γενέσθαι σε αγωνιστικό επίπεδο, κανένας δεν μπορεί να το πει. Οι Αμερικάνοι, ο James Ward, o Klopp, όλοι, πήραν τις αποφάσεις τους και θα πορευτούν με αυτές και με γνώμονα το καλό της σεζόν. Στο τέλος της μέρας, αυτό μετράει. Μακάρι, όπως ακριβώς συνέβη και το καλοκαίρι του 2019, στο τέλος της σεζόν, να βγούμε εμείς πανηγυρικά λανθασμένοι.