Γράφει ο Χρήστος Γραβιάς, φίλος της Ομάδας, του site και μέλος στο group μας στο facebook.
Τους χωρίζουν πολλά. Το Σάββατο, με φόντο το βαρύτιμο τρόπαιο του Champions League στον τελικό του Παρισιού, το μεταξύ τους χάσμα θα είναι ακόμα μεγαλύτερο. Ωστόσο, μέσα σε όλα, υπάρχουν και αυτοί, που τους… ενώνουν. Άλλοι λιγότερο, άλλοι περισσότεροι, δεν είναι και λίγοι αυτοί που έχουν φορέσει την κόκκινη αλλά και την άσπρη φανέλα τα τελευταία 20 χρόνια.
Το Liverpool.gr κάνει… βουτιά στο παρελθόν, και προκαλώντας σας να τους μαντέψετε όλους, σας τους παρουσιάζει:
Nicolas Anelka: Ένας «γυρολόγος»… πολυτελείας για συλλόγους στην Ευρώπη, που αγωνίστηκε και στη Liverpool και στη Real για μόλις έναν χρόνο! Επτά τέρματα σε 31 αγώνες ήταν ο «φτωχικός» του απολογισμός στην ισπανική πρωτεύουσα την σεζόν 1999/2000, καταφέρνοντας όμως να πάρει μαζί του το μετάλλιο του Champions League κόντρα στη Valencia (3-0) στο Παρίσι. Δυο χρόνια μετά, ο Γάλλος βρέθηκε στο Liverpool ως δανεικός από την Paris Saint-Germain, χωρίς όμως να πείθει με τις εμφανίσεις του (22 ματς/5 γκολ) τον αείμνηστο Gerrard Houllier, που προτίμησε εντέλει τότε να κινηθεί για την απόκτηση του… El-Hadji Diouf!
Fernando Morientes: Στο Μerseyside προσγειώθηκε τον Ιανουάριο του 2005 και έμεινε για μόλις 1,5 χρόνο, στον οποίο πάντως πρόλαβε να σκοράρει 12 φορές σε 60 εμφανίσεις, να αποτελέσει μέλος της πρωταθλήτριας τότε ομάδας του 2005 και να ‘’σηκώσει’’ και το F.A. Cup του 2006. Τη φανέλα της Real Madrid φόρεσε για πρώτη φορά το 1997 και μέχρι να αποκτηθεί από τους Reds, είχε κάνει και ένα μικρό ‘’διάλειμμα’’ στη Monaco, το 2004.
Xabi Alonso: Ένας από τους καλύτερους μέσους της εποχής τους, πιθανότατα και ο καλύτερος από όλους όσους έχουν περάσει τόσο από το Anfield όσο και από το Santiago Bernabeu. Μεταγραφικό… «λαυράκι» για τη Liverpool, αφού τον απέκτησε από τη Real Sociedad για μόλις 10,7 εκ. λίρες το 2004, συνέθεσε αργότερα μαζί με τους Gerrard και Mascherano μια υπερηχητική τριάδα στο χώρο του «κόκκινου» κέντρου. Φυσικά δεν πέρασε απαρατήρητος από τους Μαδριλένους, οι οποίοι τον απέκτησαν το καλοκαίρι του 2009, ενώ το 2017 έκλεισε την καριέρα του στην Bayern Munich, συμβάλλοντας τα μέγιστα στις επιτυχίες και των δυο αυτών συλλόγων εκείνα τα χρόνια.
Michael Owen: Ηγέτης, μπόμπερ, ταλεντάρα, προδότης… Για τον Michael Owen πολλά ειπώθηκαν και μπορούν να ειπωθούν από τους φίλους των Reds. Ένας… Doctor Jekyll στο Νησί, που έγινε Mister Hyde στη Μαδρίτη, καθώς έδειξε δυο τελείως διαφορετικά πρόσωπα στους δυο αυτούς συλλόγους! Tα 158 γκολ του σε 247 εμφανίσεις έπεισαν τους Ισπανούς να τον αγοράσουν το 2004, σε συνδυασμό φυσικά με την επιθυμία του ίδιου του παίκτη να πάει σε ομάδα που – όπως υποστήριζε – θα είχε την ευκαιρία να γευτεί τη χαρά ενός Champions League. Έμεινε μόνο μια χρονιά στη Μαδρίτη, χωρίς να εντυπωσιάσει, για να επιστρέψει στην Αγγλία (και τη Newcastle) το 2005, όπου κατά… τρομερά ειρωνικό τρόπο, η Liverpool σκαρφάλωσε στην κορυφή της Ευρώπης. Χρονικά εκεί ήταν και το κομβικό σημείο όπου ξεκίνησε η παρακμή της ποδοσφαιρικής του πορείας που δυστυχώς για εμάς και εκείνον κυρίως σημαδεύτηκε και από σοβαρούς τραυματισμούς…
Steve McManaman: Με την κατάκτηση του Champions League το 2000, έγινε ο πρώτος Άγγλος ever που κατάφερε να πανηγυρίσει το «ιερό δισκοπότηρο» με κάποιο σύλλογο εκτός Αγγλίας. Πολύ πριν φτάσει στην Ισπανία όμως, στην οποία έμεινε μια «γεμάτη» τετραετία (1999-2003) και πανηγύρισε και δυο πρωταθλήματα Ισπανίας, είχε εντυπωσιάσει άπαντες με τις εμφανίσεις του στο Νησί και το Anfield. Συνολικά μέτρησε 364 συμμετοχές και 66 τέρματα, δεν βίωσε όμως τις ίδιες στιγμές και τους ίδιους θριάμβους όπως στο πέρασμα του στην Ισπανία κατ’ αντιστοιχία, όπως μαρτυρά και ο απολογισμός του ενός F.A. Cup και ενός League Cup.
Alvaro Arbeloa: Η παρουσία του στην Αγγλία διάρκειας 2,5 ετών, παρεμβάλλεται ουσιαστικά ανάμεσα στα δυο μεγάλα περάσματα του στους Μαδριλένους. Το καλοκαίρι του 2007 έγινε κάτοικος Liverpool για 2,6 εκ. λίρες από τη Deportivo La Coruna. Φυσικό επακόλουθο ήταν η απόκτηση του να περάσει στα… χαμηλά στο Λίβερπουλ, παρότι εντέλει είχε μια «γεμάτη» σε εμφανίσεις περίοδο. Ό,τι δεν μπόρεσε να κάνει με τους Liverpool το 2007 στην Αθήνα, σε επίπεδο Champions league, το πέτυχε δις αργότερα με τη Real.
Nuri Sahin: Κατέφθασε με πολλές περγαμηνές στην Ισπανία το 2011, εξαργυρώνοντας έτσι τις καλές του παρουσίες στη Borusia Dortmund υπό τις οδηγίες του Jurgen Klopp, χωρίς πάντως να καταφέρνει να ξεχωρίσει στα τρία χρόνια παρουσίας του εκεί. Στο μεσοδιάστημα, δόθηκε δανεικός στη Liverpool την σεζόν 2012/13, και μαζί τους μέτρησε 12 συμμετοχές και τρία τέρματα. Φυσικά δεν κατάφερε να στεριώσει ούτε στο Anfield, κρατώντας όμως – όπως αργότερα δήλωσε – την χαρά του να παίξει δίπλα στον Steven Gerrard..
Jerzy Dudek: Παρότι δύσκολα θα συμπεριλαμβανόταν στους κορυφαίους γκολκίπερ των 2000s, εντούτοις θα μνημονεύεται για πάντα ως legend μετά τη μαγική βραδιά της Πόλης 17 χρόνια πριν. Ο Πολωνός πορτιέρο φόρεσε τα κόκκινα για μια εξαετία, προερχόμενος από τη Feyenoord, ενώ το 2007 η Real προχώρησε στην απόκτηση του, λειτουργώντας τότε κυρίως ως back-up του Iker Casillas.
Fabinho: Ο πιο…φρέσκος αυτής της λίστας, μέλος της τωρινής φουρνιάς από το 2018. Λίγοι ωστόσο μάλλον θυμούνται ή ξέρουν πως ο Βραζιλιάνος φόρεσε κάποτε και τα λευκά των merengues, έστω και… πολύ λίγο! Ως δανεικός από τη Rio Ave, αποτελούσε μέλος της δεύτερης ομάδας της Real (Real Castilla), πραγματοποιώντας μόλις μια εμφάνιση στη La Liga της περιόδου 2012/13. Στη συνέχεια μετακόμισε στη Monaco και από εκεί και πέρα η ιστορία είναι γνωστή…