Δέκα ημέρες στο σύγχρονο ποδόσφαιρο είναι ικανές να οδηγήσουν στην αποκαθήλωση των πλέον απίθανων ηρώων ή να οδηγήσουν στην αποθέωση των πλέον μη αποτελεσματικών και καθόλου δημοφιλών προσώπων. Με αυτό το σκεπτικό εξηγείται απολύτως τι γράφεται, τι λέγεται και τι συμβαίνει στον πλανήτη Liverpool εδώ και δέκα ημέρες. Επιχειρώ μία ψύχραιμη – νομίζω τουλάχιστον- και ελπίζω όχι ιδιαίτερα μακροσκελή προσέγγιση εξετάζοντας πρώτα κάποια αντικειμενικά και άρα μη αμφισβητήσιμα δεδομένα και έπειτα μία καθαρά προσωπική οπτική επί πολλών ζητημάτων.

Τα δεδομένα

Δεδομένο πρώτο: το να υπερασπιστείς τον τίτλο του πρωταθλητή είναι πιο δύσκολο από να τον κατακτήσεις (ναι ακόμη και όταν είχες 30 χρόνια να το σηκώσεις) και είναι ακόμη πιο δύσκολο να το κάνεις στην τρελή κορωνοσεζόν που διανύουμε.

Δεδομένο δεύτερο: η Liverpool έχει μόλις 2 εκτός έδρας νίκες σε 9 παιχνίδια εκτός έδρας.

Δεδομένο τρίτο: Η Liverpool έχει πετάξει ήδη 8 βαθμούς ενώ ήταν μπροστά στο σκορ (ναι κάποιες αμφιλεγόμενες – προβληματικές διαιτητικές αποφάσεις υπήρξαν σε αυτά τα παιχνίδια αλλά το γεγονός παραμένει γεγονός)

Δεδομένο τέταρτο: η ομάδα μας είναι εκείνη με τους περισσότερους τραυματισμούς από κάθε άλλη μεσοσταθμικά, ώστε να μπορούμε να έχουμε σταθερά ανά μήνα τουλάχιστον 6-7 παίκτες εκτός ενώ έχουμε φθάσει και τους 10 ανά διαστήματα. Σε αυτό προστίθεται και ότι έχουν μείνει εκτός είτε λόγω τραυματισμού είτε λόγο κορωνοιούΣΧΕΔΟΝ ΟΛΟΙ όσοι λογίζονται βασικοί στην πιο δυνατή θεωρητικά μας ενδεκάδα.

Δεδομένο πέμπτο: αρκετοί παίκτες είναι σε κακή κατάσταση ατομικά. Τρανταχτό παράδειγμα ο Alexander Arnold. Σε αρκετό κόσμο υπάρχει η εντύπωση πως αυτό συμβαίνει εδώ και λίγες εβδομάδες μετά τον τραυματισμό του στη γάμπα. Εγώ θα γράψω πως αυτή είναι μόνιμα η κατάσταση του Arnold από τον Ιούνιο. Άλλο παράδειγμα ο Firmino, ο οποίος πλην ελαχίστων εξαιρέσεων έχει χάσει τη σπίθα του, το κάτι παραπάνω. Εξακολουθεί να παλεύει να κάνει 100+1 πράγματα για τη Liverpool, ωστόσο λίγα γίνονται μόνιμα πλέον σε σταθερά υψηλό επίπεδο.

Δεδομένο έκτο: στα τελευταία τρία παιχνίδια με Brom, Newcastle, Southampton η ομάδα κέρδισε 2/9 βαθμούς.

Δεδομένο έβδομο: μετά το Μάιο του 2018 για πρώτη φορά μείναμε άσφαιροι σε δύο διαδοχικά παιχνίδια πρωταθλήματος.

Δεδομένο όγδοο: για πρώτη φορά μετά το 2015 χρειάστηκαν 75 λεπτά για να έχουμε σουτ στην εστία όπως συνέβη πριν κάποιες ώρες στο παιχνίδι του St Marys.

Δεδομένο ένατο: από τις τελευταίες έξι ομάδες του πίνακα (κατά την ώρα που γράφεται το κείμενο) έχουμε αντιμετωπίσει τις 5 και κερδίσαμε μόνο την Sheffield United.

Δεδομένο δέκατο: μετά από όλα τα παραπάνω είμαστε πρώτοι παρά τα games in hand των άλλων.

Πάμε όμως τώρα στα ερωτηματικά:

1)Θα αποκτηθεί αυτό το μήνα κεντρικός αμυντικός; Ανά τα χρόνια συντάσσομαι πλήρως με τη λογική του Klopp πως το Γενάρη παίκτες δεν βρίσκονται εύκολα και, αν βρεθούν, κοστίζουν ίσως περισσότερο από ότι το καλοκαίρι. Είναι όμως δυνατόν κάθε κανόνας να μη γνωρίζει ούτε μία εξαίρεση; Ακόμη και με όσα συμβαίνουν αυτή τη χρονιά;

2)Ο Minamino έχει δυσκολευτεί να βρει ακριβώς το ρόλο του στην ομάδα. Ωστόσο στο 0-7 επί της Palace σκοράρει, κάνει συνολικά καλό παιχνίδι.Έκτοτε στο κάκιστο σερί που τρέχει δεν αγωνίστηκε ούτε ένα λεπτό σε τρία 90λεπτα χωρίς να είναι διαθέσιμος ο Jota και χωρίς να αμφιβάλλουμε για την εμπιστοσύνη που δεν έχει στο πρόσωπο του Origi o Γερμανός. Γιατί;

3)Ο Klopp έχει όλα τα δίκια του κόσμου για το αστείο που λέγεται διατήρηση τριών αλλαγών και όχι επέκταση σε πέντε. Έχει επίσης όλα τα δίκια του κόσμου να μη βιάζεται στα παιχνίδια να κάνει αλλαγές, γιατί η συχνότητα των τραυματισμών έχει αυξηθεί. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι σε όλα τα παιχνίδια διαχειρίζεται σωστά το χρόνο των αλλαγών. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί να χρειαστεί σε ένα ματς να κάνεις μία και δύο αλλαγές στο ημίχρονο λόγου χάρη και ας μην έχει τραυματιστεί κάποιος. Κάθε κανόνας (εν προκειμένω πως προσεγγίζει το ζήτημα της διαχείρισης των παιχνιδιών από τον πάγκο) έχει εξαίρεση-εξαιρέσεις. Κλασικό παράδειγμα προβληματικής αν μη τι άλλο διαχείρισης τα τελευταία τρία παιχνίδια όπου ναι μεν στα 2/3 από τα τρία έκανε σχετικά γρήγορα την πρώτη αλλαγή αλλά μετά; Το ποιος μπήκε και βγήκε σε αυτά τα παιχνίδια είναι άλλη συζήτηση. Κοιτώντας το κάδρο όλο και όχι τη λεπτομέρεια (παιχνίδια εορτών) η διαχείριση των αλλαγών και των παιχνιδιών εν τη εξελίξει τους φέτος από το Γερμανό για εμένα παίρνει βαθμό οριακά προβιβάσιμο.

4)Γιατί η ομάδα μοιάζει να δείχνει υπερβολικά κουρασμένη ακόμη και σε εβδομάδες όπου αυτό δικαιολογείται λιγότερο σε σχέση με άλλες; Κλασικό παράδειγμα η εορταστική περίοδος κατά την οποία ανάμεσα στα παιχνίδια της ομάδας μεσολάβησαν οι περισσότερες ημέρες σε σχέση με την ξεκούραση που δόθηκε στις υπόλοιπες ομάδες (ενδεικτικά 8 ημέρες μεσολάβησαν ανάμεσα στο Palace–Liverpool και το Liverpool –WBA, 4 ημέρες ανάμεσα στο Newcastle–Liverpool και το Southampton–Liverpool). Έχει να κάνει με τη φετινή διαχείριση και με κάποιο σχέδιο ίσως; Έχει να κάνει με το τίμημα που υφίστανται κάποιοι παίκτες λόγω του φόρτου παιχνιδιών των σεζόν που πέρασαν; Ειδικοί δεν είμαστε. Πάντως δεν μπορεί κάποιος να μη το βλέπει.

5)Το καλοκαίρι όταν ρώτησαν τον Pepijn Lijnders ποιο είναι το κλειδί για να διατηρήσει η ομάδα τον τίτλο απάντησε «Unpredictability». Αντ’ αυτού βλέπουμε την ομάδα -σχεδόν- μόνιμα να προσπαθεί να μας δείξει ότι δεν υπάρχει καμία άλλη λύση πέρα από το 4-3-3. Ας μη γελιόμαστε. Δεν γίνεται μία ομάδα να πήρε σε 76 παιχνίδια 196 βαθμούς για δύο σεζόν με 4-3-3 και συγκεκριμένο τρόπο παιχνιδιού και με την πάροδο του χρόνου να μη βελτιωθούν τα «αντισώματα» των υπολοίπων απέναντι στο 4-3-3 της Liverpool. Όταν δεν λειτουργεί πέρα από την τακτική σου και μέρος παικτών σου όπως ο Trent τότε θα γίνεις ακόμη πιο προβλέψιμος. Για αυτό και ο Andy Robertson είναι έως τώρα ο παίκτης με τις περισσότερες επαφές στην αντίπαλη περιοχή. Που είναι, λοιπόν, το plan b της Liverpool;

   Το πρώτο πράγμα που οφείλει να λύσει ο οργανισμός της Liverpool είναι το ντεφορμάρισματου προπονητή της. Ο Jurgen Klopp δικαιούται όπως ο καθένας ένα κακό φεγγάρι. Ακόμη και εάν αυτό κρατήσει λίγους μήνες και όχι λίγες εβδομάδες. Ο Γερμανός δεν ξέχασε όσα ξέρει σε ένα μήνα. Και ασφαλώς ξέρει καλύτερα από εμένα και τον καθένα. 

 Η διαχείριση εντός των αγώνων και πριν από αυτό η διαχείριση του πως θα αντιδράσει η Liverpool όταν δεν λειτουργεί το plan a βαρύνουν πρώτα εκείνον και τους συνεργάτες του. Το πρόσφατο ντεφορμάρισμα της Liverpool είναι λογική συνέπεια προσωπικών επιλογών και σχεδίων. Και, αν θέλετε, σε αυτή τη σεζόν ένα τέτοιο ντεφορμάρισμα μονάδων και συνόλου δικαιολογείται περισσότερο από άλλες. Εκείνος, επομένως, είναι και ο πρώτος που θα ηγηθεί της στροφής της κατάστασης. Μακάρι αυτό να συμβεί σύντομα.

  Το μεγαλύτερο επίτευγμα των «Κόκκινων» είναι πως ακόμη καμία ομάδα δεν τους έχει περάσει αλλά κυρίως δεν τους έχει ξεφύγει. Η ποιότητα υπάρχει, το know how πλέον υπάρχει. Όλα τα υπόλοιπα είναι ζήτημα διαχείρισης και τύχης. Και η αλήθεια είναι πως τις τελευταίες  εβδομάδες η ομάδα πυροβολεί μόνιμα τα ίδια της τα πόδια. Πως να σου χαμογελάσει και η τύχη μετά; Το πρόγραμμα των επόμενων πέντε με έξι αγωνιστικών είναι τέτοιο που αν δεν δούμε την ομάδα να στρίβει τότε η θέση της στην εξίσωση του τίτλου θα είναι εξαιρετικά επισφαλής. Ωστόσο πάντα θα υπάρχει το σενάριο του να διατηρηθεί η αστάθεια και των υπόλοιπων. Όλα στο τερέν όπως πάντα!