Το Ηνωμένο Βασίλειο και το Liverpool μπορεί να πάγωσε τις τελευταίες ημέρες με τη θερμοκρασία να ‘πιάνει’ αρνητικές τιμές στην κλίμακα Κελσίου- στη Σκωτία μάλιστα είδαν το θερμόμετρο να δείχνει -12 βαθμούς Κελσίου, αλλά ο Barnay Ronay του Observer ,δεν πιστεύει ότι η ομάδα του Jurgen Klopp θα «παγώσει» στο κυνήγι που έχει εξαπολύσει για την κατάκτηση του τίτλου.
Στην Premier League, ο Φεβρουάριος είναι συχνά –ή τουλάχιστον έτσι δείχνει, ο πιο ‘σκληρός’ μήνας, όταν αρχίζουν να ξεχωρίζουν τα ‘μετακινούμενα’ τμήματα στη βαθμολογία, όπως οι ομάδες της τετράδας, οι ομάδες που κυνηγούν μια θέση στο Europa League της επόμενης περιόδου ή οι ομάδες που παλεύουν για να αποφύγουν τον υποβιβασμό.
Την περασμένη εβδομάδα, μια πλήρης αγωνιστική που διαδραματίστηκε υπό το φως των προβολέων, έφερε νέες ‘συσπάσεις’ στην ολοένα και πιο έντονη διεκδίκηση του τίτλου.
H διεκδίκηση αυτή δεν μοιάζει με ένα ασταμάτητο σπριντ προς την γραμμή τερματισμού και έχει πολλές όψεις και θεατρικές μάλιστα, που ξεκινούν αγγίζοντας τους managers και την κληρονομιά τους , τη θέληση για δύναμη των παικτών με τις Κόκκινες φανέλες και φτάνουν ως τα στοιχεία τακτικού συμβιβασμού σε μια ομάδα της Manchester City, που έμοιαζε ακατανίκητη πριν από μερικούς μήνες.
Την περασμένη Τρίτη, η Manchester City έφτασε στο St James’ Park και έπαιξε όπως παίζουν ηθοποιοί , που κυνηγούν τα φώτα και τις διαφορετικές γωνίες της κάμερας, νιώθοντας ότι ο αγώνας με τη Newcastle ήταν το πρελούδιο για την κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Την ήττα με 2-1 της City, στα Βορειοανατολικά, ακολούθησε ο ‘ευέξαπτος’ βαθμός της Liverpool στο Anfield, όπου η μυώδης αμυντική καρδιά των πρώτων στη βαθμολογία έδειξε μη αναμενόμενα σημάδια τρεμουλιάσματος.
Με την διαφορά από τη δεύτερη City στους 5 βαθμούς (ως τώρα που γράφεται το παρόν) ,η Liverpool θα ‘χρειασθεί’ να χάσει δύο φορές μέχρι τα μέσα του Μάη, για να χάσει τον τίτλο.
Το εκπληκτικό τους ρεκόρ απέναντι σε ομάδες που βρίσκονται στη μέση της βαθμολογίας, δείχνει ότι αυτή είναι μια πολύ μακρινή προοπτική.
Η ισοπαλία με τη Leicester, ήταν μάλιστα η πρώτη φορά που η Liverpool ‘πέταξε’ βαθμούς στην έδρα της, από τον Απρίλιο του 2018, με αντίπαλο ομάδα εκτός της πρώτης εξάδας.
Οι καιροί που ζούμε όμως είναι πολύ ενδιαφέροντες. Έχουν περάσει λίγα χρόνια από τότε που η ομάδα που κατέκτησε το πρωτάθλημα, το κατέκτησε με χαρακτηριστική άνεση, και η αλλαγή από τις αρχές του Γενάρη ως τα μέσα του Χειμώνα, δείχνει να αποτελεί το καμπανάκι που χτυπά για τα τελευταία χιλιόμετρα προς τη γραμμή του τερματισμού.
Στις τελευταίες σαιζόν, το αποφασιστικό χτύπημα που δίνεται σε μια ομάδα και την απομακρύνει από τον στόχο της ,δίνεται πιο νωρίς πλέον αφού καθοριστικό ρόλο παίζουν, το ‘βαρύ’ αγωνιστικό πρόγραμμα, οι τραυματισμοί που συσσωρεύονται και ακόμα και οι συνθήκες του χειμώνα που επηρεάζουν την απόδοση των παικτών.
Πέρυσι τέτοια περίοδο, καθώς ο Γενάρης μας αποχαιρετούσε και ερχόταν ο Φλεβάρης, η Manchester United, έχανε από τις Tottenham και Newcastle, ενώ η City κέρδιζε 5 στους 6 αγώνες της και από κει που βρισκόταν μόλις 5 βαθμούς μπροστά, βρέθηκε τελικά πολύ νωρίς να κάνει περίπατο προς τη γραμμή τερματισμού.
Πρόπερσι , πάλι τέτοια περίοδο, η Tottenham έχανε 7 βαθμούς στο αγωνιστικό της πρόγραμμα, ενώ η Chelsea συνέχιζε με καταιγιστικό ρυθμό .
Κι αν πάμε ακόμα πιο πίσω, ήταν τέτοια περίοδο που η Leicester, άρχιζε να βρίσκει έναν αναπάντητο ρυθμό.
Έχοντας λοιπόν την πρόσφατη ιστορία στο μυαλό μας, ας λάβουμε υπόψη μας ότι μπαίνουμε σε μία περίοδο- κλειδί 10 ημερών.
Αρχίζοντας από την Κυριακή 3/2 η Manchester City έχει τρεις δύσκολους αγώνες μπροστά της ,αντιμετωπίζοντας πρώτα την Arsenal εντός, μετά την Everton εκτός-την Τετάρτη, και την επόμενη Κυριακή, την Chelsea εντός.
Η Liverpool όμως αυτήν την περίοδο θα παίξει μόνο δύο φορές, τη Δευτέρα με West Ham εκτός και το επόμενο Σάββατο με Bournemouth εντός ,ενώ στη συνέχεια θα έχει δύο βδομάδες ξεκούρασης στο πρωτάθλημα ,που ακολουθούν δύο σημαντικοί εκτός έδρας αγώνες εναντίον των Manchester United και Everton στις αρχές του Μάρτη.
Αν η Liverpool ‘πετάξει’ κι άλλους βαθμούς ως το Σάββατο, τότε αυτοί οι δύο αγώνες αποκτούν τρομακτική σημασία αφού οι συγκεκριμένοι αντίπαλοι θα θελήσουν να ανοίξουν οποιαδήποτε τρύπα στις ελπίδες των Κόκκινων για κατάκτηση του πρωταθλήματος.
Γι αυτό, έχοντας ίσως αυτό στο μυαλό του ο Pep Guardiola, συνηθισμένος τέτοια εποχή να βλέπει την ομάδα του να απομακρύνεται σε απόσταση ασφαλείας στην κορυφή της βαθμολογίας είπε στη συνέντευξη τύπου της Τρίτης : «Όλες οι ομάδες που θέλουν να κατακτήσουν το πρωτάθλημα, πρέπει να νιώθουν την πίεση, αλλά πρέπει να τη συγκρατήσουν. Δεν γνωρίζω τι θα σκεφτούν. Δεν είμαι στα αποδυτήρια τους.»
Αν και είναι απίθανο να σκεφτούμε τον Jurgen Klopp να βρίσκεται σε κατάσταση τρεμουλιάσματος , ή με δάκρυα στα μάτια σε στυλ Kevin Keegan- από την παραπάνω δήλωση, ο χρόνος που είπε τα παραπάνω ο Guardiola έχει τη σημασία του και είναι ο κατάλληλος.
Για τις ομάδες στην κορυφή αυτή είναι η περίοδος της Χειμωνιάτικης Κόκκινης ζώνης.
Για τους Klopp και Guardiola διακυβεύονται πολύ περισσότερα.
Είναι μια μάχη συστημάτων.
Ένας πόλεμος ανάμεσα στον πραγματισμό και στην τελειομανία.
Αν η Liverpool έχει ένα πλεονέκτημα αυτή τη σαιζόν , είναι η ικανότητα του Klopp να αλλάζει τους ρυθμούς της ομάδας του, να παίζει με άλλο τρόπο, να βρίσκει άλλες ταχύτητες κάτω από την ακραία έκφραση του δικού του gegenpressing και της υψηλής ταχύτητας επιθετικού στυλ.
Κατά τη διάρκεια του πρώτου μισού της σαιζόν, η Liverpool βρήκε έναν ‘χαμηλό τρόπο διάβρωσης’ για να κερδίζει. Η φόρμουλα ήταν ξεκάθαρη. Δυναμώνοντας την άμυνα της η Liverpool ήξερε ότι σπάνια θα δεχόταν τέρμα. Από την άλλη μεριά της ομάδας, η ταχύτητα και η τεχνική του Mo Salah συνεχίζονται να αποδεικνύονται πολύ δύσκολες καταστάσεις για τους περισσότερους αμυντικούς.
Από βδομάδα σε βδομάδα, με την εύνοια της τύχης κάποιες φορές- θυμόμαστε τον Klopp να τρέχει στο κέντρο του γηπέδου στον αγώνα με την Everton σαν να τον κυνηγούν γρήγορα Χάσκι, κέρδιζαν με τη δύναμη που διέθεταν στον πάγκο.
Αυτό που είναι εκπληκτικό και είδαμε τις τελευταίες βδομάδες, καθώς αρχίζουν και σφίγγουν οι μύες ,είναι μια επιστροφή της Liverpool σε μια εικόνα της περασμένης σαιζόν, δηλαδή σε ένα στυλ λιγότερο ελεγχόμενο.
Κάθε γκολ από την Boxing Day και μετά προήλθε από το επιθετικό τρίο.
Οι ανέπαφες εστίες και οι ελεγχόμενες με 1-0 νίκες έχουν αντικατασταθεί από μια ελαφρώς πιο άγρια προσέγγιση για την κατάκτηση της νίκης.
Αυτή είναι μια ομάδα που δεν μάχεται απλώς τους αντιπάλους της στην κορυφή της βαθμολογίας, αλλά και το βάρος της Ιστορίας, το οποίο συναισθηματικά είναι αξιόλογο.
Η πραγματική μάχη για τη Liverpool θα είναι να μπορέσει να αφήσει λίγο το γκάζι, να γυρίσει πίσω όσο πιο καλά μπορεί στον ήρεμο, μεθοδικό πραγματισμό του πρώτου μισού της σαιζόν.
Οι ομάδες του Guardiola δεν αφήνουν το γκάζι.
Δεν το κερδίζουν με άλλους τρόπους.
Η άρνηση τους να αλλάξουν, η επιμονή τους να παίζουν με τον ίδιο τρόπο, δείχνει ότι θέλουν να βελτιώνονται μόνο με το να γίνουν περισσότερο ο εαυτός τους, πιο αποτελεσματικοί.
Ακόμα και στην ήττα από τη Newcastle, αναγνωρίσαμε το ίδιο στυλ μπάλας-Pep.
Έτσι εξηγείται και η περίεργη φόρμα τους στο πρωτάθλημα τελευταία.
Ή το σύστημα θα κάνει κλικ, τα κομμάτια της μηχανής θα βρουν τη θέση τους και η City θα διαλύσει τους αντιπάλους της, ή αυτοί οι ρυθμοί θα διαταραχθούν και τα κομμάτια της μηχανής θα συνεχίζουν να κινούνται άσκοπα ακολουθώντας τις ίδιες λειτουργίες όπως σε έναν σπασμένο μηχανισμό κυκλώματος.
Υπάρχουν κάποιοι που λένε ότι ο Pep δεν υπήρξε ο manager μιας ομάδας σε 99 διαφορετικούς αγώνες , αλλά έπαιξε τον ίδιο αγώνα 99 φορές.
Αυτό είναι λάθος.
Η City έχει περισσότερους τρόπους για να κερδίζει από ότι με τις κλασσικές μικρές πάσες του στυλ Guardiola, όπως συνέβη με τις Barcelona και Bayern Munich.
Έχει όμως πολύ μεγάλη σημασία επίσης το να μπορείς να κερδίζεις –αν όχι με σκληρό τρόπο, τουλάχιστον χωρίς να χρειασθεί να πιάσεις τον υψηλότερο δυνατό ρυθμό, όπως έκανε η Liverpool ως τώρα σε αυτή τη σαιζόν.
Η ικανότητα ή όχι του Guardiola, να μπορέσει να κάνει το σύστημα του να δουλέψει μέσα στη λάσπη και το αίμα της κούρσας του πιο θορυβώδους πρωταθλήματος στην Ευρώπη ,θα παίξει καθοριστικό ρόλο από δω και πέρα.