Άρθρο του φίλου του site μας & της σελίδας μας στο Facebook, Θάνου Πανάγου, από το Λονδίνο.
Στο κείμενο που ακολουθεί θα προσπαθήσω να επικοινωνήσω τα ευρήματα από μια βασική ανάλυση των στατιστικών της φετινής μας επίδοσης επιθετικά πρώτα σε σύγκριση με τον ανταγωνισμό και κατά δεύτερο λόγο αξιολογώντας τις διαφορές μεταξύ των παικτών μας.
Θα ξεκινήσω πρώτα παρουσιάζοντας τους άλλους κ μετά θα πούμε κ που βρίσκεται η Λίβερπουλ σε σχέση με αυτούς. Ως άλλους επέλεξα τις Μαντσεστερ Σίτυ (MCI), Τσέλσυ (CHE) διότι βαθμολογικά εμφανίζονται ως οι βασικοί μας ανταγωνιστές αλλά και την Αρσεναλ (ARS) για την επίθεση της οποίας πολύς λόγος γίνεται τελευταία.
- Το πρώτο στατιστικό είναι αυτονόητο και γνωστό σε όλους: οι τελικές προσπάθειες. Πόσες τελικές έχει η κάθε ομάδα κ πόσο σταθερή είναι στο να παρουσιάζει την ίδια επίδοση κάθε εβδομάδα.
Δεν είναι έκπληξη πιστεύω ότι η MCI προηγείται στον σχετικό πίνακα με 21 τελικές μ.ο. ανά παιχνίδι έναντι 18 της CHE και μόλις 12 της ARS. Ο μέγιστος αριθμός σουτ της MCI σε ένα παιχνίδι ήταν 32! τελικές και ο μικρότερος (απέναντι στη Λιβερπουλ παρεμπιπτόντως) ήταν μόλις έξι (6). Σε ένα τυχαίο παιχνίδι της MCI περιμένουμε κάτι μεταξύ 13-28 τελικές.
- Ο συντελεστής Gini δείχνει πόσο σταθερή είναι μια μεταβλητή όπως, εν προκειμένω, ο αριθμός των τελικών προσπαθειών. Αν π.χ. μια ομάδα είχε όλα τα σουτ της σε ένα παιχνίδι κ στα υπόλοιπα δεν είχε κανένα, ο συντελεστής αυτός θα ήταν 1. Αν αντιθέτως είχε τον ίδιο αριθμό τελικών σε κάθε παιχνίδι ο συντελεστής θα ήταν μηδέν. Δηλ., όσο πιο κοντά στο 0 είναι η τιμή του συντελεστή Gini, τόσο πιο σταθερή είναι μια ομάδα στις επιθετικές της προσπάθειες.
Η MCI λοιπόν έχει Gini 0.19 που είναι πάρα πολύ καλός και βρίσκεται ουσιαστικά στο ίδιο επίπεδο με την ARS που έχει 0.17 (αλλά φυσικά κάνει λιγότερες τελικές). Η CHE βγάζει ένα εντυπωσιακό 0.14 που σημαίνει ότι βρέξει – χιονίσει θα κάνουν γύρω στις 18 τελικές που είναι ο μέσος όρος τους αλλά κ η μέση τιμή τους. Φυσικά υπάρχουν κ εξαιρέσεις όπως απέναντι ξέρετε – σε – ποιον που έμειναν στις 10 τελικές.
Τέλος υπάρχει κ το ερώτημα της αποτελεσματικότητας: Πόσες τελικές χρειάζεται μια ομάδα για να σκοράρει; Αν αφήσουμε τα πέναλτι εκτός ανάλυσης, η CHE θέλει 9, η ΜCI χρειάζεται 7 ενώ η ARS 6. Οπότε, αρχίζουν και μπαίνουν και τα ερωτήματα: Τι ακριβώς συμβαίνει; Είναι π.χ. η ARS μια ομάδα που δεν μπορεί να φτιάξει ευκαιρίες (αφού έχει τις λιγότερες τελικές) αλλά έχει καλύτερους επιθετικούς από την CHE και κατορθώνει έτσι να έχει τον ίδιο αριθμό γκολ ή κάτι άλλο; Και αν είναι τόσο καλοί, θα έπρεπε μήπως να σουτάρουν περισσότερο;
| Goals | Shoots | Sh/goal | Average | Max | min | median | expected | Gini | |
| MCI | 36 | 246 | 6.8 | 21 | 32 | 6 | 20 | 13-28 | 0.19 |
| CHE | 27 | 217 | 8.0 | 18 | 24 | 10 | 18 | 13-23 | 0.14 |
| CHE no pen | 24 | 214 | 8.9 | ||||||
| ARS | 26 | 145 | 5.6 | 12 | 19 | 7 | 18 | 8-16 | 0.17 |
| ARS no pen | 25 | 144 | 5.8 |
- Στο σημείο αυτό μπαίνουν στην ανάλυση τα Προσδοκώμενα Γκολ (xG). Για όσους δεν είναι εξοικειωμένοι το στατιστικό θα πούμε μόνο ότι στη βάση τους βρίσκεται η ποσοτικοποίηση της πιθανότητας να μπει γκολ μια τελική προσπάθεια. Π.χ., ένα πέναλτι έχει 76% πιθανότητες να γίνει γκολ ενώ ένα screamer εκτός περιοχής όπως του Σταριτζ με τη Τσέλσι έχει πιθανότητες 2-3%. Προφανώς τα Προσδοκώμενα γκολ αξιολογούν σουτ που έγιναν κ όχι αυτά που δεν έγιναν ή επιθέσεις που καταστράφηκαν λόγω άλλων κακών επιλογών – π.χ. αν ο παίκτης καθυστερήσει να σουτάρει με αποτέλεσμα να κλειστεί κ να μειωθεί έτσι η πιθανότητα ή αν δεν πασάρει εγκαίρως. Το όλο σύστημα έχει προφανώς τις αδυναμίες του (βλ., κείμενο που είχα γράψει για το TheTomkinsTimes[1]) αλλά είναι ότι καλύτερο διαθέτουμε σήμερα.
Είναι σκόπιμο λοιπόν να δούμε με τί πιθανότητες σουτάρει η κάθε ομάδα: Κατ’ αρχήν και για τους τέσσερις, ο απόλυτος μέσος όρος είναι 0,10 ή 10%. Πάει να πει, ότι κάθε μια από τις τέσσερις αυτές ομάδες πρέπει να κάνει 10 τελικές για να έχει με βεβαιότητα ένα γκολ.[2] Ωστόσο, είδαμε μόλις, ότι στην πράξη είναι όλες καλύτερα, με την ARS ειδικά πολύ καλύτερα. Και ενώ δεν είναι περίεργο που ταυτίζονται στον απόλυτο μέσο όρο, εκείνο που με ενδιαφέρει περισσότερο είναι να εξετάσουμε πόσες «μεγάλες» και πόσο; μεγάλες ευκαιρίες φτιάχνει ο καθένας. Θέλω να πω, ότι αν μια ομάδα έχει δύο μεγάλες ευκαιρίες μέσα από την περιοχή, της τάξης του 35% πιθανότητα για γκολ και 8 σουτ της απελπισίας με 3-4% πιθανότητα θα έχει μέσο όρο 10% ανά σουτ όσο ακριβώς και μια ομάδα που έχει κάνει 10 σουτ με μόνο 10% πιθανότητα το καθένα.
Φυσικά ένα καλό ερώτημα είναι ποια ευκαιρία είναι «μεγάλη». Όταν το σουτ έχει 20% πιθανότητα; 40% ; 60%; Μπορούμε να το συζητάμε με τις ώρες, και δεν είμαι καθόλου σίγουρος ότι υπάρχει μια απάντηση. Και παρότι έπαιξα με πολλές εκδοχές, θα παρουσιάσω εδώ τα ευρήματα για τις τελικές που γίνονται με πιθανότητα για γκολ 20% ή περισσότερο. Αν το σκεφτούμε, 20% πιθανότητα σημαίνει ότι αν οι παραπάνω ομάδες σούταραν με αυτό το ποσοστό, θα χρειαζόντουσαν μόλις 5 τελικές για ένα γκολ ακόμη κ με μέτριους επιθετικούς. Ας δούμε λοιπόν τον πίνακα (δεν έχω συμπεριλάβει τα πέναλτι).
| >20% | Av BC | Assisted | Scored | g/xG | |||
| MCI | 42 | 3.5 | 35 | 83% | 17 | 40% | 0.96 |
| CHE | 28 | 2.3 | 25 | 89% | 11 | 39% | 1.07 |
| ARS | 20 | 1.7 | 17 | 85% | 9 | 45% | 1.53 |
Βλέπουμε εδώ ότι η MCI, όχι μόνο κάνει περισσότερες τελικές ανά παιχνίδι, αλλά δημιουργεί και περισσότερες Καλές Ευκαιρίες (3.5 κατά μέσο όρο) με την CHE να ακολουθεί και την ARS τρίτη. Ωστόσο η ARS πράγματι αξιοποιεί με τον καλύτερο τρόπο τις ευκαιρίες που έχει και αυτό εκφράζεται τόσο ως ποσοστό των καλών ευκαιριών που έγιναν γκολ (45%) όσο κ με τον συντελεστή G/xG για τον οποίο έχω κοινοποιήσει στατιστικά και στο παρελθόν.
Οι στήλες 4 και 5 αναφέρονται στον αριθμό και το ποσοστό αντίστοιχα των μεγάλων ευκαιριών που ήταν υποβοηθούμενες (assisted). Επειδή για να κάνεις μεγάλη ευκαιρία πρέπει κατά κανόνα να μπεις και να σουτάρεις μέσα από την περιοχή[3] είναι λογικό να περιμένεις ότι κάποιος θα σου έχει δώσει την μπαλιά. Οι περιπτώσεις να μην ισχύει αυτό είναι ή να είσαι ο Ροναλτνίνιο και να τριπλάρεις 5-6 αντιπάλους ή να κερδίσεις δεύτερες μπάλες / ριμπάουντ. Στην περίπτωση της CHE, 9 στις 10 καλές ευκαιρίες είναι υποβοηθούμενες, αλλά κ οι άλλοι δεν διαφέρουν δραματικά. Πάντως, εμφανίζονται πλέον τα μοτίβα της κάθε ομάδας, ακόμη κ για κάποιον που δεν έχει παρακολουθήσει κανένα παιχνίδι τους:
- Η MCI θα κάνει παιχνίδι κατοχής, θα σουτάρει πολύ με 3-4 καλές ευκαιρίες τις οποίες και θα αξιοποιήσει στον βαθμό που θα περιμέναμε από οποιονδήποτε.
- Η CHE είναι η πιο πειθαρχημένη από τους τρεις, με μεγάλη σταθερότητα στον αριθμο των τελικών που πραγματοποιεί σε κάθε παιχνίδι, δημιουργώντας μεθοδικά 2 καλές ευκαιρίες ανα αγώνα και αξιοποιόντας ‘τες, στην πράξη, όσο και η MCI αξιοποιεί τις δικές της
- Η ARS τέλος δυσκολεύεται συγκριτικά περισσότερο να απειλήσει, έχει ωστόσο εκπληκτικό ποσοστό αποτελεσματικότητας (ως ομάδα έχει συντελεστή ανάλογο με του Σαλάχ πέρσι)
Για την CHE όμως υπάρχει ένα ακόμη μοτίβο που δεν φαίνεται στον Πίνακα παραπάνω: Είχε μια εξαιρετικά καλή περίοδο μεταξύ 7ης και 10ης Αγωνιστικής οπότε δημιούργησε 4.25 καλές ευκαιρίες ανά αγώνα σκοράροντας 1.8 γκολ από αυτές. Στις δυο τελευταίες αγωνιστικές παρουσιάζει μια υποχώρηση στα μέτρια ποσοστά του Αυγούστου – Σεπτεμβρίου. Δεν έχω εξετάσει το πώς κ το γιατί και συνεπώς δεν θα ρισκάρω καμία πρόβλεψη για το μέλλον.
- Η Λίβερπουλ και πως να την διαβάσετε
Και ήρθε επιτέλους η ώρα να δούμε που στεκόμαστε εμείς αυτές τις 12 πρώτες αγωνιστικές.
Ερώτηση : Κάνουμε αρκετά σουτ;
Απάντηση : Συγκριτικά όχι. Κάνουμε μόλις 14 τελικές ανα παιχνίδι, κοντά στον αριθμό της ARS, μακρυά από τους άλλους δύο
Ερώτηση : Είμαστε σταθεροί από παιχνίδι σε παιχνίδι;
Απάντηση: Όσο κ οι άλλοι. Ο συντελεστής Gini είναι 0.17. Αξιοπρεπέστατος. Πάντως, οι αριθμοί των τελικών μάς δείχνουν πιο πολύ ARS, παρά MCI
Ερώτηση : Είμαστε αποτελεσματικοί;
Απάντηση: Ναι, αρκετά. Χρειαζόμαστε 7.5 τελικές για ένα γκολ, καλύτερα από CHE, σχεδόν όσο και η MCI
Ερώτηση : Φτιάχνουμε καλές ευκαιρίες ;
Απάντηση: Όσες ακριβώς κ η CHE (2.4 / αγώνα), και αξιοποιώντας όσες ακριβώς και η CHE. Με κριτήριο τα xG σκοράρουμε όσο αναμένεται. Επίσης, μόνο 1/5 καλές ευκαιρίες είναι άστοχη.
Οκ. Ώστε δεν σουτάρουμε αρκετά, παρ’ όλα αυτά δεν υστερούμε σε ευκαιρίες και βάζουμε και τα γκολάκια μας. Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο όμως το ίδιο ή κάτι παρόμοιο παίζουν κ οι άλλοι. Να πούμε δηλαδή ότι πρέπει να περιμένουμε ότι θα στηριχθούμε στην άμυνα για να γίνει η διαφορά;
Όχι ακριβώς. Υπάρχουν δύο σημεία που χρήζουν προσοχής. Πρώτον, έχουμε με διαφορά τις λιγότερες υποβοηθούμενες καλές ευκαιρίες (76%). Αυτό είναι κάτι που μπορεί να φανεί ιδιαίτερα χρήσιμο. Όπως είπαμε, οι μη υποβοηθούμενες καλές ευκαιρίες σημαίνουν κυρίως δεύτερες μπάλες. Πράγματι, έξι από τις επτά αυτές ευκαιρίες ήταν ριμπάουντ μετά από απόκρουση / κόντρα / δοκάρι και μόνο μια ευκαιρία του Σαλάχ ήταν ελεύθερο τρέξιμο. Τα εργαλεία βίντεο που διαθέτω είναι της περασμένης δεκαετίας, οπότε δεν έχει βίντεο, ωστόσο παραθέτω υπερσυνδέσμους για όσους θέλουν να τις τσεκάρουν:
| MD | opp | Min | Player | Outcome | xG | Link | Footage min | Status |
| 1 | WHU | 87 | Sturridge | Goal | 0.68 | https://youtu.be/pRLmymkFzAk | 1′:52″ | κοντρα από κορνερ |
| 4 | LEI# | 3 | Salah | miss | 0.38 | https://youtu.be/_LfRXwrWJTY | 0:11″ | rebound από απόκρουση |
| 5 | TOT# | 21 | Salah | saved | 0.33 | https://youtu.be/UOOnCkpLCTU | 3’10» | διεκδικούμενη μπαλια |
| 5 | TOT# | 53 | Firmino | Goal | 0.96 | https://youtu.be/Q18_L-sycS8 | 1′:04″ | rebound από απόκρουση |
| 6 | SOU | 44 | Salah | Goal | 0.97 | https://youtu.be/-pullC-nrbo | 1¨22 | rebound από δοκάρι |
| 10 | CAR | 9 | Wijnaldum | block | 0.41 | https://youtu.be/edqHbSj9PDs | 1′:39″ | rebound από απόκρουση |
| 10 | CAR | 9 | Salah | Goal | 0.40 | https://youtu.be/edqHbSj9PDs | 1′:39″ | rebound από απόκρουση |
Όπως βλέπετε οι πιο ζουμερές από αυτές κατέληξαν κ γκολ. Ωστόσο, για να έχεις πολλές δεύτερες μπάλες πρέπει να έχεις και σουτ. Με δεδομένο ότι μια τοπ ομάδα της Premier δεν σουτάρει αν δεν νοιώθει ότι έχει πιθανότητες ή δεν υπάρχει ανάγκη (εξ ου και η ομοφωνία του 10%) το βάρος πέφτει στο δημιουργικό κομμάτι του παιχνιδιού.
Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι, όπως κ η CHE, έχουμε μια συνεχόμενη περίοδο αγώνων που στατιστικά ξεχωρίζει, αρνητικά όμως αυτή τη φορά. Πρόκειται για την περίοδο που ξεκινά με την MCI και τελειώνει με την Fulham με την ενδιάμεση εξαίρεση της Cardiff:
| Match Day | No of | No of Shoots | of which | |
| Shoots | >0.2 | Assisted | Scored | |
| WHU | 18 | 5 | 4 | 3 |
| CRY# | 16 | 3 | 3 | 1 |
| BHA | 22 | 1 | 1 | 0 |
| LEI# | 12 | 2 | 1 | 0 |
| TOT# | 11 | 4 | 2 | 1 |
| SOU | 12 | 2 | 1 | 1 |
| CHE# | 10 | 3 | 3 | 0 |
| MCI | 7 | 0 | 0 | 0 |
| HUD# | 13 | 0 | 0 | 0 |
| CAR | 19 | 4 | 2 | 3 |
| ARS# | 13 | 2 | 2 | 0 |
| FUL | 20 | 3 | 3 | 2 |
Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια σειρά αγώνων που αρχίζει με την Νάπολι εκτός και τελειώνει με τον Ερυθρό Αστέρα πάλι εκτός. Τι συνέβη;
Αν θυμάστε στη Νάπολι είχαμε ξεκινήσει με 4-3-3 με Mil(ner) – Wij(naldum) – Keita αλλά ο τελευταίος τραυματίστηκε και αντικαταστάθηκε. Στο επόμενο παιχνίδι με την MCI παίξαμε με Mil – Hedo – Wij όπου ο Κειτα επανήλθε ως αλλαγή και στο μεθεπόμενο απέναντι στη Huddersfield παίξαμε με Mil – Hedo – Shaqiri αφού εν τω μεταξύ ο Κειτά ξανατραυματίστηκε σε αγώνα με την εθνική Γουινέας. Οι Καλές Ευκαιρίες στα δύο αυτά παιχνίδια ήταν … μηδέν (0).
Έτσι, στους δύο επόμενους εντός έδρας αγώνες που ακολούθησαν (Red Star, Cardiff) το σύστημα αλλάζει σε 4-2-3-1. Το αποτέλεσμα ήταν 8 γκολ και 4 Καλές Ευκαιρίες με Cardiff (έχω το στατιστικό μόνο για Πρέμιερ , δυστυχώς).
Για κάποιο λόγο στον εκτός έδρας αγώνα με την Αρσεναλ ο Κλοπ επιστρέφει στο αγαπημένο του 4-3-3 με Mil – Fabino – Wij (2 καλές ευκαιρίες) κάτι που επαναλαμβάνει στο Βελιγράδι με Mil – Lallana – Wij . Με άλλα λόγια, φάινεται σαν να ψάχνει το τρίτο πρόσωπο που θα συμπληρώσει τη δυάδα Mil – Wij μετά τον τραυματισμό του Keita. Στον τελευταίο αγώνα με Fulham επανήλθε σε 4-2-3-1 με 3 Καλές Ευκαιρίες (είδαμε όμως και 4-3-3 για 10 λεπτά με Mil – Hedo – Fab).
Τι σημαίνουν όλα αυτά;
Βασικά όπως έχει γραφεί στις αναλύσεις του εξωτερικού τακτικά έχουμε γυρίσει σε Mid block προκειμένου να αποφύγουμε την υπερκόπωση των ποδοσφαιριστών και τους τραυματισμούς. Αυτό έχει αυξήσει τις απαιτήσεις στο δημιουργικό κομμάτι (η προσέγγιση του Κλοπ στην επίθεση ήταν πάντα απλή και ευθεία: Κερδίζουμε την μπάλα και την φέρνουμε γρήγορα μπροστά) και έχει παρατηρηθεί μια κάποια δυσκολία στο να βρεθούν οι επιθετικοί με τους μέσους. Το 4-2-3-1 απλώνει περισσότερο την ομάδα με λιγότερα τρεξίματα, δεν νομίζω ωστόσο ότι είναι αυτό που θέλει το αφεντικό για την άνοιξη και για αυτό πιστεύω ότι είναι απρόθυμος να το χρησιμοποιεί. Η ουσία παραμένει ωστόσο ότι χωρίς σωστό τάισμα της επίθεσης οι ευκαιρίες θα είναι λιγότερες. Διατηρούμε ωστόσο θετικά στοιχεία του παιχνιδιού μας όπως το γέμισμα της περιοχής και την πίεση που μας δίνουν φάσεις και γκολ από δεύτερες μπάλες.
Από εκεί κ πέρα υπάρχει και το ατομικό φορμάρισμα. Έχει γραφτεί ότι ο Salah δεν είναι στα περσινά επίπεδα ή ότι ο Firmino είναι εντελώς εκτός κλίματος. Ο παρακάτω πίνακας μας δείχνει ότι οι ισχυρισμοί αυτοί δεν είναι εντελώς εκτός πραγματικότητας (ίσως μόνο λίγο) : Παρουσιάζει το ποιοι παίχτες έβγαλαν μπαλιές για Καλή Ευκαιρία και σε ποιον.
| Assists/KP for xG >0.2 | ||||||||||
| Από / Σε à | Firmino | Keita | Mane | Milner | Robertson | Salah | Shaqiri | TAA | VvD | |
| Firmino | 4 | 4 | ||||||||
| Keita | 1 | 1 | ||||||||
| Mane | 2 | 2 | ||||||||
| Milner | 2 | 1 | 3 | |||||||
| Robertson | 1 | 2 | 2 | 5 | ||||||
| Salah | 1 | 2 | 1 | 1 | 5 | |||||
| Shaqiri | 0 | |||||||||
| TAA | 1 | 1 | 2 | |||||||
| VvD | 0 | |||||||||
| 5 | 2 | 3 | 0 | 0 | 8 | 3 | 0 | 1 | ||
| Goals | 0 | 0 | 3 | 2 | 2 | 0 | ||||
| 25% | 67% |
Έτσι:
- Κατ΄αρχήν στο θέμα της τροφοδοσίας των Καλών Ευκαιριών ο ρόλος του Firmino είναι εξίσου σημαντικός φέτος με του Salah και του Robertson. Αυτοί οι τρεις μαζί έχουν δώσει τη μπαλιά για τα 2/3 των υποβοηθούμενων Καλών Ευκαιριών. Η διαφορά είναι ότι ο Firmino ταΐζει αποκλειστικά τον Salah ο οποίος φέτος παίζει περισσότερο μόνος του στην κορυφή της επίθεσης ενώ οι άλλοι έχουν καλύτερη διασπορά.
- Στο σκοράρισμα από την άλλη ο μόνος που δεν έχει χάσει Καλή Ευκαιρία είναι ο Mane και αρκούντως αποτελεσματικός είναι και ο Shaqiri. Τα βαριά χαρτιά μας όμως έχουν θέματα. Ο Firmino έχει χάσει και τις πέντε που είχε, ενώ ο Salah πυροβολεί με μόλις 25%.
Εν κατακλείδι:
Παρά τα θεματάκια που όντως υπάρχουν, είμαστε καλά. Βασικά, είναι πολύ δύσκολο να πάμε χειρότερα, ενώ ήδη υπάρχουν σημάδια ότι θα πάμε καλύτερα, είτε με το 4-2-3-1, είτε με την επιστροφή Keita και, θεού θέλοντος , Chamberlein. Ο Salah παρά τα μέτρια ποσοστά του έχει ανέβει σημαντικά στα τέσσερα τελευταία παιχνίδια: έχει σκοράρει 3 με Προσδοκώμενα 2 και έχει αξιοποιήσει τις 2 / 3 Καλές Ευκαιρίες που είχε (1/2 υποβοηθούμενες). Αναμένουμε.
[1] Expected Goals – a Deviation https://tomkinstimes.com/2018/02/expected-goals-a-deviation/ To TTT είναι συνδρομητικό αλλά θυμαμαι ότι το κείμενο είχε αναπαραχθεί κ αλλού
[2] Οι παλαιότεροι θα θυμούνται ίσως ότι επί εποχής Galanis Sports Data λέγαμε ότι 10 τελικές = 1 γκολ. Επρόκειτω ουσιαστικά για την λίθινη εποχή των xG, έχουμε προχωρήσει λίγο έκτοτε.
[3] νομίζω από τις 120 περίπου καλές ευκαιρίες που κοίταξα, μόνο μια ήταν εκτός περιοχής
