O Andrew Robertson μπορεί να θυμηθεί κάθε βήμα της διαδρομής μέσω της οποίας κατέληξε στη Liverpool.
Ήταν μία νύχτα Παρασκευής στη Σκωτία. O Andy ξεκινά για πρώτη φορά βασικός σε παιχνίδι της U17 της Queen’s Park κόντρα στη Stirling Albion, ενώ μάλιστα επελέγη να παίξει στην αγαπημένη του θέση, αυτή του αριστερού αμυντικού.
Στη συνέντευξη που παραχώρησε στην επίσημη ιστοσελίδα της Liverpool, αρχίζει να ανακαλεί:
«Ο μπαμπάς μου ήρθε να με δει, ενώ η μαμά μου δε μπορούσε γιατί δούλευε.»
«Έβαλα ένα γκολ από την αριστερή πτέρυγα και έπαιξα πολύ καλά, μετά άρχισα να εξελίσσομαι βήμα-βήμα στην Queen’s Park και όλοι άρχισαν να με προσέχουν ξανά.»
«Μετά από αυτό το παιχνίδι ουσιαστικά παρέκαμψα την ομάδα της SPL και πήγα και έπαιξα μερικά παιχνίδια με την U19 στο τέλος της σεζόν, οπότε ήμουν μπροστά από την SPL.»
«Το πιστεύω πραγματικά αυτό, από τότε, δεν έχω κοιτάξει πίσω.»
Ο Robertson δε θα είχε αγωνιστεί σε εκείνο το παιχνίδι αν δεν τραυματιζόταν ο τότε βασικός αριστερός αμυντικός της Queen’s Park , Bernard Coll. Ο Coll θα λέγαμε ότι ευνόησε έμμεσα τον Robbo.
Οι δύο παίκτες είναι φίλοι μέχρι σήμερα, και έχουν αγωνιστεί μαζί συνολικά για 10 χρόνια (στη Celtic και στην Queen’s Park), όμως ακολούθησαν διαφορετικούς δρόμους στη συνέχεια, όπως έχει συμβεί τόσες φορές στο ποδόσφαιρο.
Αυτό το συναίσθημα του αποχωρισμού ενισχύεται μάλιστα από το γεγονός ότι ο Robertson αγωνίστηκε κόντρα στη Stirling Albion έγινε μετά από μία, όπως παραδέχεται και ο ίδιος, ‘πολύ κακή σεζόν για αυτόν’ με την U16 της Queen’s Park.
Στη συνέχεια της συνέντευξης αναφέρεται στην απογοήτευση του αποχωρισμού του από την ομάδα της γειτονιάς στην οποία μεγάλωνε. Δηλώνει ότι όταν του έγινε η σχετική ανακοίνωση, σκέφτηκε ότι το όνειρό του είχε τελειώσει.
«Θυμάμαι ότι πήγα με τη μαμά και το μπαμπά μου (στο meeting όπου του έγινε η εν λόγω ανακοίνωση) και φυσικά ήταν σκληρό και για αυτούς, επειδή είχαν κάνει τόσο μεγάλο κόπο με το να με πηγαίνουν πάνω-κάτω στη χώρα, στο Aberdeen, στο Inverness και μέρη σαν και αυτά για να με δουν να παίζω.»
«Ήταν σκληρό που όλο αυτό έλαβε τέλος, και όλοι οι γνωστοί σου ξέρουν ότι παίζεις για τη Celtic, συνεπώς το να τους λες ότι έφυγες από κει δε σε κάνει να νιώθεις ωραία.»
«Αυτό συμβαίνει σε πάρα πολλά αγόρια, και επίσης πολλά από αυτά τα αγόρια δε βγαίνουν δυνατότερα από ένα τέτοιο συμβάν επειδή τα πληγώνει βαθιά.»
«Ξέρω αγόρια που αποδεσμεύτηκαν από τις ομάδες τους σε ακόμα νεότερη ηλικία τα οποία στη συνέχεια δεν πρόσεξε καμία ομάδα. Αυτό συμβαίνει πιθανότατα στο 95% αυτών των παιδιών.»
Ακολουθεί το δεύτερο μέρος της ιστορίας του Σκωτσέζου.