Η αντίπαλος της Liverpool στον προκριματικό γύρο των play off έμελε να είναι η γερμανική Hoffenheim. Μία «σταχτοπούτα» στη διοργάνωση αλλά και γενικά στις διοργανώσεις της UEFA. Υπήρχε πιο ονειρεμένο ζευγάρωμα για εκείνη από την πολύ βαριά φανέλα της Liverpool στην Ευρώπη; Μάλλον όχι. Ό,τι καλύτερο για να συνεχιστεί το παραμύθι της γερμανικής ομάδας, το οποίο και θα εξιστορήσουμε όσο πιο ευχάριστα και σύντομα μπορούμε βλέποντας όμως και αγωνιστικά τι πρέπει να περιμένει η ομάδα μας από το τελευταίο σκαλοπάτι πριν τους ομίλους του Champions League.
Η Hoffeheim εδρεύει σε ένα χωριό περίπου 3.000 κατοίκων και παρότι συνεστάθη το 1899, δεν είχε αγωνιστεί ποτέ υψηλότερα από την 5η κατηγορία του γερμανικού ποδοσφαίρου μέχρι να μπούμε στον 21ο αιώνα. Έμελε όμως, χάρη στην επένδυση ενός κατοίκου της περιοχής και αγωνισθέντος στα νιάτα του στην ομάδα να αλλάξουν όλα. Τι εννοούμε όλα; Από την 9η κατηγορία του γερμανικού ποδοσφαίρου, την Kreisliga A, στην αφρόκρεμα και προβολή της Bundesliga. Φανταστικό, δε νομίζετε; Dietmar Hopp το όνομα του δισεκατομμυριούχου συνιδρυτή του γερμανικού κολοσσού SAP. Του ανθρώπου που επένδυσε στην αγωνιστική και εμπορική άνοδο της Hoffenheim. Το νέο γήπεδο,το Dietmar Hopp Stadium,αποκλειστική χορηγία του Hopp, χωρητικότητας 5.000 θέσεων ήταν έτοιμο το 1999 για να σηματοδοτήσει την αλλαγή ρότας της ομάδας. Δύο διαδοχικές άνοδοι το 2000 και το 2001 έφεραν τη Hoffenheim στην Regionalliga, μία κατηγορία πριν την επαγγελματική δεύτερη κατηγορία. Το παραμύθι παραλίγο να χαλάσει όταν όνειρο του Hopp ήταν η συνένωση των TSG Hoffenheim, FC-Astoria Walldorf και SV Sandhausen προς τη δημιουργία της FC Heidelberg 06. Μία ομάδα που για διάφορους λόγους δεν δημιουργήθηκε ποτέ και έδωσε πλέον την ώθηση στον Hopp να συνεχίσει τη ραγδαία άνοδο της ομάδας του.
Λίγα χρόνια αργότερα, με τον Ralf Rangnick στο τιμόνι ήρθε επιτέλους και η άνοδος στην Bundesliga 2 και συνολικά μία αλλαγή της εικόνας του συλλόγου. Ο Hopp δεχόταν μομφές πως είναι ο Abramovich της Γερμανίας αλλά αντέτεινε εντόνως πως ο Ρώσος μεγιστάνας δεν πέρασε ποτέ 15 χρόνια στα νεανικά τμήματα της Chelsea. Στην πρώτη της προσπάθεια στη δεύτερη κατηγορία, η Hoffenheim κέρδισε την άνοδο της στη Bundesliga τη σεζόν 2007-2008 ενώ πριν από 18 χρόνια αγωνιζόταν στην 9η τη τάξει κατηγορία και σίγουρα ευρισκόμενη τότε πολύ μακριά από το επαγγελματικό ποδόσφαιρο και δη το ποδόσφαιρο επιπέδου Bundesliga. Η πρώτη της σεζόν στη Bundesliga δημιούργησε πολλούς φίλους της. Αν και την προηγούμενη σεζόν ήταν μία κατηγορία κάτω, στο πρώτο της μισό στη Bundesliga τη σεζόν 2008-2009 ήταν πρωταθλήτρια χειμώνα. Η χειμερινή διακοπή ήρθε να κόψει τα φτερά και το momentum της ομάδας του Rangnick, η οποία έχασε και το πρώτο κανόνι της κατηγορίας έως τότε, Ibisevic, με ρήξη χιαστού σε φιλικό απέναντι στο Αμβούργο στα τέλη Γενάρη. Εν τέλει τερμάτισε 7η στην παρθενική της σεζόν στα μεγάλα σαλόνια και έκτοτε προσπάθησε να καθιερωθεί ως ομάδα του μέσου του βαθμολογικού πίνακα βλέποντας παράλληλα παίκτες της να καλούνται σιγά σιγά και στην εθνική ομάδα της Γερμανίας.
Από το 2011 και έπειτα, όταν δηλαδή ο Rangnick αποτέλεσε παρελθόν, η ομάδα είχε μέτριες σεζόν ενώ κινδύνευσε με υποβιβασμό μόλις μία φορά, τη σεζόν 2012-2013 όταν και κέρδισε την παραμονή μετά από διπλό αγώνα μπαράζ απέναντι στην Kaizerslautern σε μία σεζόν που η Hoffenheim τερμάτισε 16η. Από το 2011 και μετά 7 προπονητές έκατσαν στον πάγκο της ομάδας με τον τελευταίο να είναι ο Julian Nagelsmann, τα κατορθώματα του οποίου αξίζουν σίγουρα ειδική μνεία.
Ο Nagelsmann σταμάτησε την ποδοσφαιρική του καριέρα στα 20 του χρόνια του λόγω σοβαρών προβλημάτων στα γόνατά του. Και έτσι ξεκίνησε πολύ νωρίς την ενασχόλησή του με την προπονητική. Βοηθός του Tomas Tuchel στην Augsburg σε ηλικία μόλις 21 ετών. Στις 11 Φεβρουαρίου του 2016, Ο Nagelsmann ανέλαβε παρότι μόλις 28 χρονών να κρατήσει τη Hoffenheim στην κατηγορία και τα κατάφερε με καταπληκτική ρελάνς της ομάδας του το τελευταίο τρίμηνο. Τι και αν ήταν ο νεότερος προπονητής στην ιστορία της Bundesliga. Τι και αν έπεσε αμέσως στα βαθιά. Δεν «μάσησε» ούτε στιγμή. Και αυτή ήταν μόνο η αρχή. Αμέσως μετά, μόλις λίγους μήνες αφότου κράτησε μία ομάδα στην κατηγορία, της εξασφάλισε πρώτη φορά ευρωπαικό εισιτήριο και μάλιστα για το UEFA Champions League. Μην ξεχνάμε πως ακόμη και αν αποκλειστεί από τη Liverpool η γερμανική ομάδα, έχει εξασφαλισμένη μία θέση στους ομίλους του Europa League. Λογική συνέπεια να αναδειχθεί κορυφαίος προπονητής της χρονιάς στην Bundesliga για πέρυσι. Nα μην ξεχνάμε επίσης πως είναι και η μόνη ομάδα που δεν έχασε πέρυσι σε 2 αναμετρήσεις από την Bayern Munchen εντός των τειχών ενώ μέχρι τις 28 Ιανουαρίου του 2017 και την ήττα με ανατροπή από τη Red Bull Leipzig ήταν η μόνη ομάδα στα 5 σπουδαιότερα ευρωπαικά πρωταθλήματα χωρίς ήττα. Πάμε, λοιπόν, να δούμε το προφίλ της ομάδας του εξαιρετικού σε τακτική προετοιμασία αλλά και απόλυτη αξιοποίηση κάθε παίκτη (η μεγαλύτερή του ομοιότητα με τον Jurgen Klopp) Julian Nagelsmann.
1)Το σύστημα : η συνταγή της επιτυχίας πέρυσι ήταν το 3-5-2 που επέλεξε ο Nagelsmann. Ένα 3-5-2, το οποίο για την ακρίβεια ήταν 3-1-4-2. Πέρα από αυτό, ο νεαρός τεχνικός δοκίμασε 5 φορές σχηματισμό 4-3-3 και άλλες 4 σχηματισμό 3-4-2-1. Γενικά είναι μία ομάδα προσαρμόσιμη στην εξαιρετική τακτική παιδεία του αρχιτέκτονα της.
2)Τα δυνατά στοιχεία του παιχνιδιού της : η Hoffenheim είναι μία ομάδα που αρέσκεται να έχει την κατοχή της μπάλας (55% μέσος όρος πέρυσι). Μία ομάδα που επιτίθεται από πάσα κατεύθυνση του γηπέδου με τα ποσοστά των επιθέσεών της να είναι εξαιρετικά μοιρασμένα (35% από αριστερά, 35% από δεξιά και 30% από τον άξονα). Μπορεί το ποσοστό του παιχνιδιού που παιζόταν πέρυσι στο δικό της τρίτο να είναι μεγαλύτερο από αυτό που παιζόταν στο τρίτο του γηπέδου του αντιπάλου της, ωστόσο είχε μέσο όρο 14.6 σουτ ανά παιχνίδι με τα 6 περίπου να είναι στο στόχο. Μία ομάδα που φτιάχνει πολλές φάσεις, ψάχνει πάρα πολύ να παίξει τεχνικό offside και για αυτό είναι υπομονετική στην ανάπτυξη της αναγκάζοντας τον αντίπαλο να κατεβάσει παίκτες και να ανεβάσει τις γραμμές του. Σε αυτό εξυπηρετεί το γεγονός πως οι αμυντικοί του Nagelsmann πρέπει να ξέρουν και ξέρουν μπάλα ώστε να δίνουν κατεύθυνση στο ξεδίπλωμα των υπόλοιπων κατεβάζοντας τη μπάλα. Είναι πάρα πολύ καλή στις στημένες μπάλες επιθετικά και επιθυμεί να δημιουργεί χώρους για ανοιχτά σουτ από τον άξονα τόσο ακροβολίζοντας τους παίκτες που παίζουν όλη την πλευρά (με απίστευτα τρεξίματα) όσο και χρησιμοποιώντας την ικανότητα για all round παιχνίδι των Kramaric και Uth.
3)Οι αδυναμίες του παιχνιδιού της : μία εγγενής αδυναμία κάθε ομάδας που αγωνίζεται με 3 στην άμυνα είναι η δυσκολία που αντιμετωπίζει επιθέσεις που ξεδιπλώνονται γρήγορα και από τα πλάγια ειδικά όταν χαθεί ή γίνει λάθος μία περιστροφή ενός εκ των τριών αμυντικών ή γενικότερα βρεθεί η άμυνα σε κατάσταση ανισορροπίας από απώλεια κατοχής. Από αυτόν τον κανόνα δεν εξαιρείται και η επερχόμενη αντίπαλος των «Κόκκινων». Αξιοσημείωτη και η αδυναμία της ομάδας να διαχειριστεί ψηλές μπαλιές σε open play καταστάσεις. Μία αδυναμία που ενδέχεται βάσιμα να μεγαλώσει μετά την απώλεια του βράχου και πανύψηλου Nicklas Sule από την άμυνα. Επίσης πρέπει να σημειώσουμε πως ναι μεν η Hoffenheim φτιάχνει φάσεις αλλά και εκείνη δεχόταν περίπου 12.6 σουτ κατά μέσο όρο ανά παιχνίδι. Σωστή ανάπτυξη απαιτείται, λοιπόν, από τους παίκτες του Klopp. Σε όλα αυτά πρέπει να προσθέσουμε και το γεγονός πως ο τερματοφύλακας της Baumann δεν είναι και ο πλέον σταθερός και κάνει συχνά ολέθρια λάθη.
4)To φετινό μετεγγραφικό πάρε-δώσε : σπουδαίες απώλειες ο Sule από την άμυνα που πήγε στο Μόναχο για λογαριασμό της Bayern όπως και ο μέσος Rudy που έφυγε επίσης για τους Βαυαρούς. Ο Rudy ήταν ο μπαλαντέρ τακτικά καθώς η ευκολία του να παίζει σε 5-6 θέσεις τον έφερνε σε άλλο ρόλο στα συστήματα που χρησιμοποίησε πέρυσι ο Nagelsmann όπως αναφέραμε παραπάνω. Στο 3-1-4-2 πάντως ήταν ο παίκτης μπροστά από τα στόπερ. Αμέσως καταλαβαίνουμε πως 2/4 στα πρώτα 5 περυσινά ονόματα της ενδεκάδας είναι πλέον απόντες. Επίσης αποχώρησαν ο κεντρικός αμυντικός Schar (Deportivo La Coruna), o επιθετικός Colak (δανεικός στην Ingolstandt), ενώ ελεύθεροι έμειναν και οι Soares (αριστερός μπακ) και Schwegler (αμυντικός μέσος). Ήρθε ο Nordveit από τη West Ham με 7.000.000 για να καλύψει ακριβώς το ρόλο που είχε ο Rudy (μπροστά από τους αμυντικούς, κεντρικός αμυντικός ή και πλάγιος), ο Nico Schulz αριστερός μπακ από τη Gladbach έναντι 3.500.000 ευρώ, ο Serge Gnabry δανεικός από τη Bayern Munchen (μπορεί να τον θυμάστε από την Arsenal),ο Justin Hoogma με 2.000.000 από την ολλανδική Heracles Almelo για τη θέση του κεντρικού αμυντικού ενώ ως ελύθεροι αποκτήθηκαν και οι Florrian Grillitsch (κεντρικός μέσος από Werder Bremen) και ο Robert Zulj (επιτελικός μέσος από την Greuther Furth).
5)Παίκτες «κλειδιά» : i)Kramaric : ο Κροάτης που χάθηκε στην αγγλική πραγματικότητα της Leicester έκανε πολύ καλή χρονιά στη Γερμανία. Περιφερειακός επιθετικός που ξέρει πολλή μπάλα, εκμεταλλεύτηκε και το γεγονός πως οι αντίπαλες άμυνες εστιάζουν στον Wagner ii) Amiri : ο Γερμανός μέσος είναι εκείνος που κάνει ζημιά σε πολλές ομάδες με την κάθετη κίνησή του αλλά και τη συμμετοχή σε πολλές επιθέσεις χωρίς τη μπάλα. Παίκτης που πιέζει και μπορεί συνέχεια να παίζει πάνω κάτω. Σίγουρα προσοχή διότι δεν πρέπει να ξεγελάσει το χαμηλό του νούμερο στο σκοράρισμα. iii)Demirbay : ο κινητήριος μοχλός στη μεσαία γραμμή. Εκπληκτικός στις στημένες μπάλες, με φαρμακερό αριστερό πόδι αλλά και εξίσου καλό δεξί.
6)Rhein Neckar Arena : χωρητικότητας 30.150 θεατών αντικατέστησε το Dietmar Hopp Stadium που κάναμε λόγο στην αρχή του αφιερώματος. Όχι και η πλέον καυτή ατμόσφαιρα ωστόσο πέρυσι σε 17 παιχνίδια πρωταθλήματος, η Hoffenheim δεν ηττήθηκε σε κανένα ενώ στα 9 κράτησε απαραβίαστη την εστία της.
Συνοψίζοντας, μπορούμε να πούμε πως η Liverpool είχε την πλέον δύσκολη από τις 5 υποψήφιες αντιπάλους της στη σημερινή κλήρωση στη Νιόν της Ελβετίας. Αυτό όμως δεν σημαίνει πως η Hofenheim πρέπει να τρομάξει τους «Κόκκινους». Κάθε άλλο. Ωστόσο απαιτείται σεβασμός για μία πραγματικά καλοδουλέμενη μηχανή που σε διαφορετική περίπτωση θα μας προκαλέσει σοβαρότατους μπελάδες.