Επιμέλεια: Παναγιώτης Σιώζος

Πολλοί θυμόμαστε την μεγάλη νίκη της Liverpool μέσα στην Βαρκελώνη πριν 10 χρόνια. Ήταν Φεβρουάριος του 2007 όταν οι REDS εκθρόνησαν τους τότε πρωταθλητές Ευρώπης μέσα στην έδρα τους, σε ένα αξέχαστο βράδυ για την ομάδα του Rafa Benitez.

Όλοι σίγουρα θυμόμαστε πως η ομάδα έμεινε νωρίς πίσω στο σκορ και όλα έδειχναν να έχουν τελειώσει. Τα γκολ του Craig Bellamy (με τον χαρακτηριστικό πανηγυρισμό στην φωτογραφία) και του John Arne Riise είχαν δώσει τελικά την πρόκριση στην Liverpool σε ένα βράδυ που σίγουρα δεν θα ξεχάσουμε ποτέ.

Πώς έγινε αυτό; Λίγες βδομάδες πριν ο Rafa Benitez και οι συνεργάτες του είχαν πάρει τους παίκτες σε μια μίνι προετοιμασία ανάλογη με την φετινή αλλά τότε στην Πορτογαλία, συγκεκριμένα στο Algarve.

Φέτος λοιπόν η ομάδα δείχνει να διδάσκεται από την ιστορία και έτσι ο Klopp θα πάει τους παίκτες στην La Manga ώστε να προετοιμαστούν για το υπόλοιπο της σεζον.

Ένας εκ των δύο σκορερ, Craig Bellamy,  είχε γράψει  στην αυτοβιογραφία του «The goodFella» το 2013, μια ιστορία σχετικά με εκείνη την προετοιμασία.

«Ο Ginge ήταν ένα πολύ καλό παιδί, αρκετά ανταγωνιστικός.» έγραψε, μιλώντας για τον Riise.

«Αν παίζαμε ένα παιχνίδι που για παράδειγμα θέλαμε να στείλουμε την μπάλα στο δοκάρι, έκανε τα πάντα για να κερδίσει.  Κάναμε πλάκα με αυτό και βάζαμε στοιχήματα ότι θα κερδίσει σίγουρα. Εκείνη την νύχτα στο Vale do Lobo καθόμουν με τον Finnan που ήταν ο συγκάτοικός μου, τον Sami Hyppia και τον Ginge.  Είπα αρκετές φορές στον Ginge να τραγουδήσει ένα τραγούδι, αλλά αυτός δεν έδειχνε πρόθυμος. Του το είπα ξανά και ξανά και εκείνος φώναξε «Άκου, δεν τραγουδάω κανένα τραγούδι » είπε και με έβρισε άσχημα μπροστά σε όλους.

«Ο Sami μου είπε να τον αγνοήσω και να μην ασχοληθώ άλλο μαζί του. Αλλά εγώ ήμουν πολύ νευριασμένος μαζί του. Μετά θα τον έβλεπα όταν θα είμασταν μαζί στο μπαρ και στο δείπνο, αλλά εκείνος δεν μου μιλούσε. Η αλήθεια είναι πως δεν ήμουν και η πιο ευχάριστη παρέα στο ποτό όταν κάποιος δεν με σεβόταν»

«Έψαχνα τον Riise όλο το βράδυ, εκείνος δεν μου μίλαγε, όποτε λέω στον Finnan να πάμε στο δωμάτιό του. Προσπάθησε να με μεταπείσει, λέγοντας μου να πάμε στο δωμάτιό μας. Στο lounge που καθόμασταν είχε τα μπαστούνια μας του γκολ. Άρπαξα ένα, ήταν ένα 8άρι, σκεπτόμενος τι έγινε με τον Riise. To πήρα και ξεκίνησα για το δωμάτιό του. Πήγαμε, χτυπήσαμε την πόρτα αλλά εκείνος δεν απάντησε, μπήκα μέσα και άναψα το φως, εκείνος έβαλε το χέρι στην μούρη του γιατί κοιμόταν»

«Του ζήτησα εξηγήσεις για τον τρόπο που μου μίλησε μπροστά σε όλους, και τότε εκείνος μου είπε πως δεν εννοούσε αυτό που είπε. Εγώ του είπα ότι προφανώς και το εννοούσε. Χτύπησα το μπαστούνι μπροστά του απειλητικά, ενώ ο Finnan κρυβόταν πίσω από την πόρτα.»

«Δεν θα μου ξαναμιλήσεις έτσι μπροστά σε άλλους του είπα. Θα σου κοπανήσω το κεφάλι στο πάτωμα. Και εκείνος μου ξαναείπε ότι δεν το εννοούσε. Τον απείλησα για λίγη ώρα, ήμουν ηλίθιος, δεν έπρεπε να το είχα κάνει.»

«Έφυγα μετά από λίγο και στο διάδρομο πέτυχα κι άλλους παίκτες της ομάδας. Μας πήραν μαζί τους στο lobby και κανείς δεν πρόσεξε το μπαστούνι στο χέρι μου, ή έκαναν πως δεν το πρόσεξαν. Η νύχτα συνεχίστηκε εκεί και το δωμάτιο έγινε χάλια. Αναποδογυρισμένοι καναπέδες, σπασμένα πιάτα, κάποιος άνοιξε το κεφάλι του μάλιστα. Όταν πήγα για ύπνο το lobby ήταν σε άθλια κατάσταση.»

«Το επόμενο πράγμα που θυμάμαι είναι τον Finnan να μου λέει ότι μας θέλει στο lobby o Rafa. Ένας απ’τους πιο ήρεμους ανθρώπους που ξέρω, ο Rafa καθόταν σε μία καρέκλα περιτριγυρισμένος από το απόλυτο χάος. Ήταν μαζί με τον βοηθό του τον Paco Ayestaran.»

«Ο Riise μου είπε ότι του επιτέθηκες με ένα μπαστούνι του γκολφ» μου είπε.

«Ε δεν θα έλεγα ότι του επιτέθηκα ακριβώς» του είπα και του έδωσα την δικιά μου εκδοχή.

Ο Rafa που με κοίταξε με ένα ύφος αποστροφής. Αλλά απ’ ό,τι φαίνεται δεν ήμουν ο μόνος που του έφτιαξε το βράδυ, γιατί μετά από λίγο εμφανίστηκε ο Jerzy Dudek με γδαρσίματα στο πρόσωπό του.

«Τι σ***α συνέβη;» ρώτησα τον Rafa»

«Από όταν έφυγα χθες το βράδυ τελικά τα πράγματα μάλλον έγιναν ανεξέλεγκτα. Ο Jerzy είχε αρνηθεί να φύγει από ένα μπαρ όταν έκλεινε και είχε μπελάδες με την αστυνομία. Κατέληξε στο τμήμα και αναγκάστηκε να σηκωθεί ο Rafa για να πάει να τον βγάλει από το κελί.

Ίσως λόγω αυτής της ιστορίας του Jerzy να γλίτωσα εγώ τα χειρότερα από τον Rafa.

Αυτός ήταν και ο λόγος που πανηγύρισα έτσι στο Camp Nou.

Μέσα από αυτή την ιστορία ο Craig Bellamy μας εξηγεί πως μέσα από διάφορα επεισόδια σε εκείνη την προετοιμασία η ομάδα συσπειρώθηκε, πήρε μεγάλα αποτελέσματα και έφτασε στον τελικό του 2007 στην Αθήνα!