Συντάκτης: Παναγιώτης Σιώζος

Η ομάδα δείχνει να μπορεί. Δείχνει να μπορεί κυρίως να διορθώσει, όχι τα λάθη των περασμένων ετών, αλλά τα λάθη των περασμένων αγώνων. Τα λάθη του ίδιου της του εαυτού.

Η μεγαλύτερη ως τώρα νίκη της ομάδας μέχρι την επόμενη. Ίσως είναι πρώτη φορά που ξεκινάω να γράψω και δεν βρίσκω λόγια να εκφράσω την ικανοποίησή μου για την εικόνα της ομάδας.

Πολλοί από ‘σας γράφετε για «κακό θέαμα» για «επαγγελματική νίκη», για «κυνική Λίβερπουλ».  Θα αντάλλαζα με πολύ μεγάλη ευχαρίστηση την σημερινή απόδοση της ομάδας με εκείνη στο παιχνίδι με την Μπορνμουθ. Όχι λόγω αποτελέσματος.

Μπορεί πολλοί από σας/μας να νομίζουν ότι μια ομάδα με το ροστερ-Μπάτζετ της Λίβερπουλ είναι λογικό να πετάει πεντάρες κάθε αγωνιστική. Δυστυχώς όμως τα πράγματα δεν είναι έτσι. Υπάρχουν ομάδες στο πρωτάθλημα (και δεν είναι ούτε μία, ούτε δύο) που έχουν καλύτερο ρόστερ από μας.
Μία από αυτές είναι σίγουρα η Σίτυ.

Το ότι με τους πελάτες πολίτες, έχουμε δημιουργήσει τέτοιες σχέσεις, μόνο λογικό δεν είναι. Ποδοσφαιρικά λογικό. Αγωνιστικά. Σίγουρα πολλοί σκέφτεστε «Ποια σίτυ;» «Και ποιος Πεπ;» και «πάει άπατος ο απατεώνας» και λοιπά ελληνικά γραφικά κατάλοιπα καφενειακού επιπέδου.

Δεν κάτσω να πείσω κανέναν για το πόσο μεγάλος προπονητής είναι ο Πεπ. Ούτε για το πόσο μεγάλοι παίκτες είναι οι Ντε Μπρόινε (ή όπως στο διάολο λέγεται). Αγουέρο κτλ.

Όσους δεν πνίγει ο φανατισμός και η αλαζονεία το βλέπουν. Φτάνει μόνο να σας πω, πως τρισεκατομμυριούχοι τους έχουν να κουμαντάρουν μία από τις σημαντικότερες εταιρίες τους. Τόσο απλά και κυνικά. Και καλά εγώ είμαι χαζός, αυτοί;

Πάμε στα του ματς. Σκεφτόμουν πρίν τον αγώνα αν τελικά θα ήταν σωστό να ξεκινήσει ο Τσαν αντι του Ορίγκι. Και το ήξερα. Ήξερα πως αν γίνει αυτό το σχήμα θα έμοιαζε περισσότερο με 4-4-2. Εγώ γενικά αν με πλησιάσει η συγκεκριμένη διάταξη βγάζω κάτι κίτρινα εξογκώματα στο πιγούνι, «Κατάρα του σέρβου», αν έχετε ακουστά.

Την συνέχεια του κειμένου, μπορείτε να την διαβάσετε εδώ