Επιμέλεια: Γεωργόπουλος Νίκος
H περυσινή σεζόν θα μείνει για πάντα χαραγμένη στην ιστορία του Αγγλικού ποδοσφαίρου. Η Leicester κατάφερε το απόλυτο θαύμα. Τον Μάρτιο του 2015, ήταν ένα βήμα πριν τον υποβιβασμό προτού έρθει μια εκπληκτική τελευταία ζαριά από την 29η έως την 38η αγωνιστική και μείνει στην κατηγορία. Πέρυσι, το 5000-1 που πλήρωνε σε βρετανικά γραφεία στοιχημάτων για να κατακτήσει την πρώτη θέση θα αποτελεί πάντα την καλύτερη αποτύπωση του επιτεύγματος που κατάφερε. Ήταν ένα μάθημα του αθλητισμού αλλά και της ζωής όλο αυτό το εκπληκτικό παραμύθι από την αρχή έως το τέλος για τις ¨Αλεπούδες¨
Ας περάσουμε όμως στα αμιγώς αγωνιστικά ζητήματα. Μπορεί να έχουμε παίξει μόνο 3 αγωνιστικές έως τώρα αλλά μπορούμε να διακρίνουμε ήδη κάποιες αλλαγές στην περυσινή συνταγή και θα εξηγήσουμε τι ακριβώς εννοούμε. Πέρυσι, η Leicester θα μπορούσε να χαρακτηριστεί ως η βασίλισσα ομάδα στο reactive football, δηλαδή μία ομάδα που είχε όλη την άνεση και την όρεξη να παραχωρήσει στον αντίπαλο τη μπάλα, ώστε να τον σκοτώσει εκμεταλλευόμενη στο 100% τους παίκτες της στους κενούς χώρους. Κακά τα ψέματα έτσι πήρε δίκαια και το πρωτάθλημα. Κανείς δεν μπόρεσε να αναχαιτίσει το σύστημα των αντεπιθέσεών της. Μεγάλη απώλεια για το παιχνίδι της, κατά τη γνώμη μας αναντικατάστατη, η απώλεια του N΄Golo Kante. Ο Γάλλος διεθνής αμυντικός χαφ ήταν ο παίκτης με τα περισσότερα κλεψίματα στο πρωτάθλημα την περυσινή σεζόν, ο παίκτης που με τις εκπληκτικά γρήγορες περιστροφές του ελάττωνε το γήπεδο για τον αντίπαλο ενώ η εξαιρετική ανάγνωση του παιχνιδιού εκ μέρους του ήταν καίριο στοιχείο πολλές φορές της ικανότητας της ομάδας του να βγαίνει απευθείας σε πρώτο χρόνο στο ανοιχτό γήπεδο. Πάμε να δούμε συνοπτικά ποια πράγματα χρησιμοποιεί κατά κόρον στο παιχνίδι της η πρωταθλήτρια ομάδα και σε πια δεν είναι και τόσο καλή πριν προχωρήσουμε σε μία σύντομη ανάλυση του παιχνιδιού της.
-Αγαπημένες συνήθειες: 1) Πολλά σουτ εκτός περιοχής. 2) Πολλές μπαλιές ανάμεσα στους αμυντικούς, συνήθως διαγώνιες 3) Δημιουργία καθαρών ευκαιριών
-Αδυναμίες: 1)Αδυναμία να βρεθεί για μεγάλη διάρκεια σε κατοχή μπάλας 2) Δέχεται πολλές επιθέσεις από τα πλάγια παρά από τον άξονα 3)Ομάδα με πολλά φάουλ σε επικίνδυνα σημεία 4) Ομάδα που αν εκβιάσεις το λάθος της είναι πιθανόν να το κάνει.
-Τρόπος παιχνιδιού : Αγαπημένο και απαράλλακτο 4-4-2 για τον Claudio Ranieri. H Leicester δεν επιδίδεται συχνά σε ασφυκτικό pressing πρώτου χρόνου. Από την άλλη μεριά ούτε και θα τη δούμε για μεγάλα διαστήματα να ταμπουρώνεται στην άμυνα της καθώς το βάθος δεν είναι το πιο σημαντικό κομμάτι στη αμυντική της λειτουργία. Αντιθέτως, η διάταξη της είναι μία medium block διάταξη. Μία διάταξη που με άλλα λόγια είναι έτοιμη να κλειδώσει την ανάπτυξη του αντιπάλου όταν αυτός ξεκινά με εισαγωγική πάσα στο δεύτερο τρίτο του γηπέδου ή ξεκινά να την κυκλοφορεί σε αυτό το κομμάτι του γηπέδου. Εξ΄ού και η ικανότητα του μεθαυριανού μας αντιπάλου στην κόντρα επίθεση. Οι Jamie Vardy και ένας εκ των Okazaki ή Musa επιφορτίζονται αφενός να μπλοκάρουν την πρώτη πάσα στον άξονα παρατεταγμένοι σε όμοιο ύψος γραμμής ενώ πολύ συχνά ο δεύτερος οπισθοχωρεί μέτρα ώστε μαζί με τους 2 εξτρέμ να μπλοκάρει την εναλλακτική λύση ανάπτυξης του αντιπάλου από τα πλάγια. Αν η μπάλα περάσει και ενδέχεται να φθάσει άμεσα εμπροσθεν της αμυντικής γραμμής, οι δύο κεντρικοί μέσοι κρατούν πάντα κοντινές και σταθερές αποστάσεις ώστε να ¨σκουπίσουν¨ ό,τι μπορούν και να καθυστερήσουν την άμεση κάθετη ανάπτυξη ενώ πολλές φορές ως τρίτος εσωτερικός χαφ κλείνει και ο Marc Albrighton δίνοντας την ευκαιρία στον δεύτερο φορ να τον καλύψει και η διάταξη να μετατραπεί σε ένα 4-5-1 όταν όμως η Leicester αμύνεται σε low block καταστάσεις δηλαδή κοντά στην περιοχή της. Ενδέχεται να παίξει και μία ζώνη σε 4-4-2-ή σε 4-4-1-1 ώστε να κερδίζει μέτρα προς τα πίσω από τον συνδετικό κρίκο πρώτης τετράδας άμυνας και αιχμής του δόρατος μπροστά. Το πρόβλημα της σίγουρα είναι στα πλάγια και αυτό φαίνεται από το ότι οι δύο ακραίοι μπακ έχουν μέσο όρο απομακρύνσεων τουλάχιστον 3 ο καθείς ανά ματς πράγμα που δείχνει πως οι αντίπαλοι της στοχεύουν τον Simpson και τον Fuchs. Ειδικά ο Αυστριακός είναι και ένα παλικάρι που ατενίζει το χορτάρι από τα 186 εκατοστά και έχοντας μπροστά του τον Albrighton (που όπως είπαμε συγκλίνει) πολλές φορές ειδικά σε καταστάσεις μετάβασης του αντιπάλου βρίσκεται εκτεθειμένος και δεν είναι και ο πιο ελαφρύς αριστερός οπισθοφύλακας του πρωταθλήματος. Εκεί, είναι ένα σημείο που η Liverpool πρέπει να χτυπήσει κατά την εκτίμηση μας. Όπως και στο το γεγονός πως η Leicester δεν διατηρεί ιδιαίτερα καλές αποστάσεις αν χάσει τη μπάλα στο δεύτερο τρίτο του γηπέδου. Επί εποχής Jurgen Klopp ένα στοιχείο που σίγουρα βελτιώθηκε δραματικά στο παιχνίδι μας είναι το να κατεβάζουμε πολλούς παίκτες με ταχύτητα στα αντίπαλα καρέ. Αυτό μπορεί να πληγώσει τις ¨Αλεπούδες¨ αν πιαστούν στον ύπνο από το pressing που θα τους ασκηθεί. Αξίζει να σημειώσουμε, πως όποιος επιφορτιστεί για την ομάδα μας το ρόλο του αμυντικού χαφ θα πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικός καθώς όπως αναφέραμε και πιο πάνω η ομάδα του Ranieri θα ψάξει τις διαγώνιες και μακρινές μπαλιές για τον Vardy και πρέπει να παρασχεθούν επαρκείς καλύψεις ώστε να μην την πατήσουμε στο σήμα κατατεθέν του αντιπάλου. Γεγονός που θα δώσει εξαιρετικά σημαντικό homework και τα δύο ακραία μας μπακ.
-Παίκτες ΚΛΕΙΔΙΑ : 1)Danny Drinkwater: Ελλείψει Kante και με τον προοριζόμενο για αντικαταστάτη του Γάλλου, Nampalys Mendy να τραυματίζεται τη δεύτερη αγωνιστική, ο Άγγλος μέσος είναι το δυναμό στη μεσαία γραμμή των πρωταθλητών. Επιφορτισμένος να κατευθύνει το παιχνίδι αλλά και να καθαρίζει επικίνδυνες καταστάσεις αν βγει εκτός παιχνιδιού σίγουρα η Liverpool θα έχει κάνει ένα καλό βήμα προς την επικράτηση.
2)Riyad Mahrez : ο Αλγερινός αποτελεί τον πιο ποιοτικό ποδοσφαιριστή του αντιπάλου. Ικανός να ταλαιπωρήσει σε καταστάσεις 1VS1, να βγάλει μία απίθανη κάθετη ή μακρινή διαγώνια πάσα, να σκοράρει και να κυκλοφορήσει τη μπάλα. Χρειάζεται πολλή δουλειά πάνω του αλλά εμπιστευόμαστε απόλυτα τον Nathaniel Clyne. Σημαντικό να εκμεταλλευτούμε την οκνηρία του ή τις κακές επιστροφές του σε σημεία του παιχνιδιού ενώ αγαπά το να συγκλίνει πολύ συχνά και στον άξονα.
3)Jamie Vardy: αν μας ρωτούσατε τη γνώμη μας για τον Άγγλο, δεν θα τον κατατάσσαμε ούτε στην 5αδα των καλύτερων επιθετικών του πρωταθλήματος. Αυτό όμως δεν αλλάζει πως το στυλ παιχνιδιού του είναι γεννημένο για το ποδόσφαιρο της Leicester. Η ασύλληπτη ταχύτητα και το ξαφνικό πρώτο πέταγμά του στο χώρο τον καθιστούν επικίνδυνο. Το ίδιο και η ικανότητά του να φθείρει συνεχώς τους αμυνόμενους με την πίεση του και την επιθυμία του να κυνηγάει φάσεις που μοιάζουν χαμένες. Ειδικά μετά την match winning performance του τον περασμένο Φεβρουάριο, είμαστε βέβαιοι πως ο Jurgen Klopp θα είναι πιο μελετημένος.