Ο Jarell Quansah μιλά για την άνοδό του στην πρώτη ομάδα της Liverpool και την ομάδα U21 της Αγγλίας, τις επιρροές του και τις φιλοδοξίες του για το μέλλον.
Ενώ η Liverpool ολοκλήρωσε μια αναθεώρηση της μεσαίας της γραμμής αξίας 150 εκατομμυρίων λιρών αυτό το καλοκαίρι, ήταν ανεπιτυχής όσον αφορά την ενίσχυση της αμυντικής της.
Ο Jurgen Klopp είχε παραδεχτεί ότι οι Reds ήταν στην αγορά για έναν νέο κεντρικό αμυντικό τον Μάιο, αλλά παρά το ενδιαφέρον που αναφέρθηκε για τους Levi Colwill και Micky van de Ven, οι απροσδόκητες αποχωρήσεις των Fabinho και Jordan Henderson στη Σαουδική Αραβία είχαν ως αποτέλεσμα η Liverpool να δώσει προτεραιότητα στην ανανέωση του κέντρου της.
Έχοντας χάσει όλους τους σέντερ μπακ τους από τραυματισμούς μέσα στη σεζόν 2020/21, μια τέτοια απόφαση ήταν κάτι σαν στοίχημα. Αλλά η εμφάνιση του Jarell Quansah από την Ακαδημία των Reds, έχει εξασφαλίσει ότι σίγουρα δεν είναι μπούμερανγκ.
Ο 20χρονος έχει κάνει εννέα εμφανίσεις για τη Liverpool μέχρι στιγμής αυτή τη σεζόν, έχοντας απολαύσει μία θητεία δανεισμού μισής σεζόν με την Bristol Rovers στην League One, στην αρχή του 2023.
Παίζοντας ξαφνικά ποδόσφαιρο επιπέδου Premier League και Europa League για τους άντρες του Klopp μετά από μια εντυπωσιακή προετοιμασία, η εμφάνιση του Quansah στην πρώτη ομάδα ήταν ένα ευπρόσδεκτο μπόνους για τους Reds φέτος, με ακόμη και τον προπονητή του να εκπλήσσεται αρχικά με την πρόοδό του.
Και ο 20χρονος γνωρίζει ότι ένα τέτοιο βήμα, που έχει κάνει απρόσκοπτα στο Anfield, είναι μάλλον ασυνήθιστο στο ποδόσφαιρο της ελίτ.
«Μπορείς να το δεις με δύο τρόπους, έτσι δεν είναι;» είπε ο Quansah στην ECHO και σε άλλα μέσα ενημέρωσης ενώ έλειπε σε διεθνή καθήκοντα με την Αγγλία κάτω των 21 ετών. «Το «έκπληξη» θα μπορούσε να θεωρηθεί ως μια ενδιαφέρουσα λέξη, αλλά νομίζω ότι όπως το εννοεί (ο Klopp), δεν περίμενα να είμαι ακόμα εκεί.»
«Δεν νομίζω ότι ήταν έκπληξη, έχω προπονηθεί μαζί τους στο παρελθόν και δεν είμαι αρκετά καλός. Νομίζω ότι ήταν πόσο γρήγορα ήρθε και πώς αντιμετώπισα τις αντιξοότητες στις οποίες έχω ριχτεί. Δεν θα έλεγα ότι ήταν έκπληξη, καθώς αν πίστευε ότι θα γίνω καλός παίκτης, γιατί το έχω δείξει στο παρελθόν στις προπονήσεις.»
«Μάλλον δεν αναμενόταν από κανέναν να πάω από δανεικός στην Briskol Rovers, κατευθείαν στην πρώτη ομάδα και να κάνω όσο καλά πίστευα. Από εκεί ήρθε η έκπληξη».
Ενώ μπορεί να φαίνεται στους θεατές ότι ο Quansah έχει εμφανιστεί από το πουθενά, προετοιμάζεται για αυτή τη στιγμή εδώ και χρόνια. Ο νεαρός παρακολούθησε με ενδιαφέρον τη σεζόν 2020/21 της Liverpool, καθώς συνειδητοποίησε ότι ένας ακόμη τραυματισμός θα μπορούσε να είχε ως αποτέλεσμα τη δική του πρόωρη άνοδο από την Ακαδημία, σε ένα μόνο από τα αμέτρητα παραδείγματα σε όλη αυτή τη συνέντευξη που δείχνει μια ωριμότητα πέρα από τα χρόνια του.
«Στον εαυτό μου δεν είχα ποτέ ένα χρονικό πλαίσιο», είπε. «Δεν είμαι ποτέ κάποιος που θα πει, «δώσε μου δύο χρόνια και θα είναι αυτό». Πάντα ήξερα ότι οι άνθρωποι απλώς πέφτουν μέσα και πάντα ήξερα ότι μπορεί να συμβεί ανά πάσα στιγμή. Ήμουν πάντα έτοιμος για αυτό και γι’ αυτό δεν με ενοχλεί τόσο πολύ.»
«Πιθανότατα όταν ήμουν 16 ετών, προετοίμασα ψυχολογικά τον εαυτό μου. Προφανώς δεν σκέφτομαι ότι θα έπαιζα στα 16 μου, αλλά γνωρίζοντας σε αυτή την ηλικία ότι κάτι τρελό μπορεί να συμβεί.»
«Αυτό που πραγματικά βοήθησε ήταν ότι, είχαμε τη σεζόν όπου τραυματίστηκαν οι σέντερ μπακ και ήταν ο Rhys Williams, ο Nat Phillips και πήραμε και τον (Ozan) Kabak. Νομίζω ότι τότε ήμουν 17 στα 18, αλλά ήμουν τέταρτη ή πέμπτη επιλογή τότε.»
«Έλεγα «αν τους συμβεί κάτι θα μπορούσα να είμαι κάπου». Από τότε ήξερα ότι έπρεπε να μεγιστοποιήσω ό,τι μπορώ».
Εν τω μεταξύ, το πάθος του για την βελτίωσή του του είναι προφανές, με τον Quansah να μοιράζεται πώς πάντα μελετούσε βίντεο της άμυνας των Reds και άλλων αμυντικών γραμμών σε όλο τον κόσμο, σε μια προσπάθεια να μαθαίνει και να βελτιώνει συνεχώς το δικό του παιχνίδι.
«Όταν ήμουν νεότερος, πάντα παρακολουθούσα την παλαιότερη γενιά», είπε. «Μου αρέσει να παρακολουθώ διαφορετικές χώρες και τον τρόπο που αμύνονται. Πάντα κοιτούσα, στην Ισπανία, τον Sergio Ramos. Πάντα κοιτούσα τον Bonucci στην Ιταλία. Μερικές φορές πήγαινα σε ένα τρελό και παρακολουθούσα οποιονδήποτε Νοτιοαμερικανό αμυντικό. Ειδικά τους Αργεντινούς γιατί μου αρέσει ο τρόπος που αμύνονται.»
«Ναι (αμύνονται διαφορετικά). Ο Cristian Romero και παίκτες σαν αυτόν. Βλέπετε πόσο πολύ σημαίνει για αυτούς. Θα ήθελα πολύ να έχω αυτή την εμπειρία στο εξωτερικό, είναι απλώς διαφορετικοί τρόποι άμυνας και τέτοια πράγματα. Αυτός είναι ο τρόπος που βλέπω τους άλλους παίκτες. Όταν διαμορφώνω τα πάντα σε ένα, δεν νομίζω ότι υπάρχει μια συγκεκριμένη φόρμουλα που είναι η καλύτερη. Αν μπορούσες να έχεις λίγο από όλα, θα ήταν καλό».
Ο Quansah συνέχισε: «Μαθαίνω καλά όταν παρακολουθώ παίκτες, οπότε ακόμα και όταν παρακολουθώ τους αγώνες από κοντά, θα επικεντρωθώ στους αμυντικούς μας. Στην προπόνηση, θα παρακολουθώ απλώς τι κάνουν και θα ακούω πώς μιλούν, οπότε είναι το παν. Ο Virgil κάνει τα πάντα να φαίνονται τόσο εύκολα, έτσι δεν είναι; Και ακόμα κι όταν είσαι δίπλα του, το ίδιο κάνει. Είναι πραγματικά μάθημα 24/7.»
«Είναι τόσο ελίτ, κυριολεκτικά οι πιο παγκοσμίου φήμης παίκτες στον κόσμο, οπότε τα πάντα και οτιδήποτε μπορώ να πάρω από αυτούς είναι θετικό, και μπορώ να το διαμορφώσω σε ένα, ελπίζω, και αυτό προσπαθώ να κάνω.»
«Πάντα έβλεπα βίντεο κλιπ. Όταν ήμουν στην Under-21, αυτό ήταν το κύριο πράγμα που έκανα. Εστίαζα σε αυτούς τους αμυντικούς που ήθελα να παρακολουθήσω μέσω. Απλά πρέπει να παρακολουθήσεις τους κατάλληλους ανθρώπους για να πάρεις αυτό που θέλεις. Συνήθιζα να έπαιρνα πλάνα υψηλής κάμερας αντί για τηλεοπτικά πλάνα, ώστε να μπορώ να βλέπω τα πάντα πραγματικά, πώς κινείται η πίσω γραμμή και λίγο από όλα. Πάντα παρακολουθούσα. Κάποιοι παίκτες μπορεί να μην το μάθουν αυτό.»
«Δεν μπορώ να μιλήσω για κανέναν άλλον εκτός από τον εαυτό μου. Αλλά ο τρόπος που μαθαίνω είναι να παρακολουθώ παίκτες. Έτσι αποκτάς και λίγη εμπειρία γιατί αυτοί οι παίκτες έχουν παίξει 400-500 παιχνίδια σε κορυφαίο επίπεδο. Θα ήταν ανόητο για μένα να μην τους παρακολουθήσω. Έτσι το βλέπω. Είναι σαν να έχω έναν πόρο γνώσης και να τον πετάω. Δεν θα μπορούσα να το κάνω αυτό, δεν θα μπορούσα να ζήσω με τον εαυτό μου αν το έκανα».
Ο Quansah γρήγορα πέρασε από την παρακολούθηση κλιπ του Virgil van Dijk στο να παίζει μαζί του. Αλλά ο Ολλανδός δεν είναι ο μόνος παίκτης που βοήθησε τον νεαρό αμυντικό να εγκλιματιστεί γρήγορα στην πρώτη ομάδα της Liverpool.
«Οι νεότεροι παίκτες που ήρθαν από την ακαδημία όπως ο Harvey (Elliott) και ο Curtis (Jones) σίγουρα με βοήθησαν πολύ και ο Trent», αποκάλυψε. «Και προφανώς και οι σέντερ μπακ με βοήθησαν πραγματικά, γιατί ήταν όλοι μαζί για αρκετά χρόνια. Είναι πάντα καλό όταν είναι πραγματικά εξοικειωμένοι με τον προπονητή και μπορούν να μου μεταδώσουν πληροφορίες ότι έπρεπε να μάθω, από τα τελευταία χρόνια που ήταν εκεί.»
«Νομίζω ότι μπορούν να δουν από τον τρόπο που λειτουργώ ότι δεν είμαι κάποιος που θα με ταλαιπωρήσει. Δείχνω ότι είμαι ήρεμος τις περισσότερες φορές, οπότε δεν νομίζω ότι με κοιτάζουν και σκέφτονται, «θα είναι νευρικός εδώ» και ίσως χρειαστεί να με παρηγορήσουν (στα παιχνίδια).»
«Με μένα, δεν χρειάζεται ποτέ κάποιος να με βάλει στο χέρι και να μου πει, «κάντε αυτό, παίξτε το παιχνίδι σας». Μερικές φορές το έχουν, κάποιοι παίκτες το κάνουν για τον εαυτό τους ίσως. Αλλά προσωπικά δεν νομίζω ότι το χρειάζομαι».
Έτσι, τρεις μήνες μετά την πρώτη του σεζόν ως παίκτης της πρώτης ομάδας της Liverpool, ξεχωρίζει κάποια συμβουλή που έχει λάβει ο Quansah από κάποιον από τους προπονητές ή τους συμπαίκτες του;
«Ξέρετε τι, μάλλον δεν είναι τίποτα τακτικό ή κάτι τέτοιο», είπε. «Όταν απλά λένε να το απολαύσεις. Ακούγεται τόσο απλό και τόσο κλισέ, αλλά είναι εύκολο για τους νεαρούς παίκτες, ειδικά τους κεντρικούς, απλώς να κάνουν το παιχνίδι τους.»
«Να παίζεις με ασφάλεια και να μην κάνεις ό,τι κάνουν σε άλλα επίπεδα, μόνο και μόνο επειδή μπορεί να είναι ένα βήμα πάνω στο επίπεδο ή να παίζεις μπροστά σε περισσότερους ανθρώπους. Απλώς που λένε απόλαυσέ το, σε χαλαρώνει λίγο.»
«Είμαι ήδη χαλαρός, αλλά υπάρχει πάντα ένταση εκεί, οπότε όταν μου λένε να το απολαύσω, μπορώ απλώς να είμαι ελεύθερος και να παίξω. Δεν χρειάζεται να ανησυχώ μήπως κάνω λάθη γιατί θα συμβούν στο τέλος της ημέρας.»
«Δεν μπορώ να θυμηθώ τον τελευταίο παίκτη που έκανε τέλεια καριέρα και δεν έκανε ποτέ λάθος. Πάντα θα συμβαίνει και αυτός είναι ο τρόπος που μαθαίνεις καλύτερα, γι’ αυτό απλώς απολαμβάνω το παιχνίδι μου και προσπαθώ να παίξω όσο καλύτερα μπορώ».
Ενώ η ξαφνική εμφάνιση του Quansah μπορεί να ήταν έκπληξη για κάποιους, δεν ξεπερνά τις προσδοκίες του. Εννέα συμμετοχές στη Liverpool και ένα ντεμπούτο στην Αγγλία κάτω των 21 ετών, που έρχεται τον περασμένο μήνα εναντίον της Σερβίας, είναι μόνο η αρχή για έναν παίκτη που στηρίζει με σιγουριά τον εαυτό του και έχει τις μεγαλύτερες φιλοδοξίες.
«Πάντα ήθελα απλώς να είμαι νικητής, νομίζω», είπε. «Μισούσα την ήττα από τότε που ήμουν μικρός. Κάποτε έκλαιγα όταν έχανα. Όταν χάνω, μου καταστρέφει το Σαββατοκύριακο και άλλα τέτοια. Οπότε νομίζω ότι μάλλον προέρχεται από εκεί.»
«Κοιτάς τους στόχους μόνος σου, δεν έχει νόημα να βάζεις στόχους που πιστεύεις ότι θα μπορούσες να φτάσεις εύκολα. Μπορεί επίσης να θέσετε απλώς έναν στόχο που μπορεί να φαίνεται απρόσιτος, αλλά ποτέ δεν ξέρετε σε τι μπορείτε να φτάσετε.»
«Οπότε όχι (αυτή η σεζόν δεν έχει ξεπεράσει τις προσδοκίες), γιατί κανείς δεν είπε ότι ο Jarell Quansah είναι ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο ακόμα. Κανείς δεν είπε ότι είναι κορυφαίος σέντερ μπακ, κανείς δεν είπε ότι είναι όλα αυτά.»
«Επομένως, μέχρι να θεωρηθώ τουλάχιστον ένας από τους καλύτερους παίκτες στην Premier League, τότε δεν υπάρχει λόγος να κάτσω σε αυτά που έχω και να φύγω, «ω, ναι, έχω παίξει εννιά παιχνίδια για Liverpool. Αυτός δεν ήταν ποτέ ο τελικός στόχος».