Επιμέλεια: Σταύρος Μπέκας – Νίκος Γεωργόπουλος

Στο liverpool.gr προσπαθούμε να μην πανηγυρίζουμε με τις νίκες και να απογοητευόμαστε με τις ήττες, χωρίς να αναλύουμε τους λόγους της επιτυχίας ή της αποτυχίας. Προσπαθούμε να μην μεταφράζουμε απλώς κείμενα χωρίς να αντιλαμβανόμαστε τη σημασία τους. Το αν τα καταφέρνουμε ή όχι είναι άλλο ζήτημα, αλλά σίγουρα προσπαθούμε. Αφού λοιπόν άλλη μία μεταγραφική περίοδος (η οποία πριν το καλοκαίρι αναμενόταν να είναι η σημαντικότερη των τελευταίων ετών) έφτασε στο τέλος της, θεωρήσαμε ότι ήρθε η ώρα να κάνουμε μία ανασκόπηση στην οποία θα πούμε αλήθειες – τις δικές μας αλήθειες- και θα εστιάσουμε σε τρία σημεία: Διοίκηση, Klopp-μεταγραφές, οπαδοί..

Σε αυτό το πρώτο μέρος λοιπόν θα προσπαθήσουμε να αναλύσουμε τις κινήσεις της διοίκησης – όσο αυτό είναι φυσικά εφικτό!

Η Αμερικάνικη εταιρεία Fenway Sports Group (FSG) ιδρύθηκε το 2001 και αφού σχεδόν άμεσα αγόρασε το μεγαλύτερο μέρος των μετοχών της ομάδας Baseball Boston Red Sox, ασχολήθηκε εν συνεχεία με τα αγωνιστικά αυτοκίνητα (η Roush Fenway Racing είναι από τις μεγαλύτερες ομάδες NASCAR) και εντέλει το 2010 επεκτάθηκε στην Ευρώπη αγοράζοντας την αγαπημένη μας Liverpool (άσχημη λέξη χρησιμοποιήσαμε – η Liverpool δεν αγοράζεται από ΚΑΝΕΝΑΝ – η Liverpool ανήκει σε όλους εμάς που δεν κλείνουμε μάτι από την αγωνία)..

Anyway, η FSG των John W. Henry, Tom Werner και των λοιπών, με τις μαρκετίστικες κινήσεις σε Ασία και Αμερική είναι αλήθεια ότι έβαλε μία τάξη στα οικονομικά του συλλόγου – αν και αυτό σε δεύτερο πλάνο είναι συζητήσιμο. Τι ακριβώς όμως έχει πετύχει η ομάδα 6 χρόνια μετά; Έχει κατακτήσει ένα League Cup και έχει παίξει σε έναν τελικό Europa League. Είναι αυτά αρκετά; Μην μπείτε στον κόπο να απαντήσετε, ρητορική ήταν η ερώτηση..

Ας προσπαθήσουμε να μπούμε στο ζουμί της υπόθεσης και να καταννοήσουμε γιατί ο ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ αυτός σύλλογος (που παραμένει ΤΕΡΑΣΤΙΟΣ) έχει καταντήσει τα τελευταία χρόνια μία μέτρια ομάδα.

Όταν ανέλαβε η FSG προπονητής ήταν ο Roy Hodgson. Προφανώς (χωρίς ανάλυση) μετά από λίγο απολύθηκε και ήρθε στη θέση του ο θρύλος Kenny Dalglish. Αυτή ήταν μία κίνηση που ξεκάθαρα σκοπό της είχε να κερδίσει τον κόσμο της Liverpool. Ο King Kenny υπήρξε τεράστιος ως ποδοσφαιριστής και πολύ σημαντικός ως παίκτης-προπονητής σε μία ήδη στρωμένη ομάδα των ‘80s. Ύστερα όμως από 20 χρόνια το ποδόσφαιρο είχε αλλάξει και σε καμία περίπτωση δεν θα μπορούσε μετά από 11 χρόνια αποχής από τους πάγκους(!!!) να έχει κρατήσει επαγγελματικού επιπέδου επαφή με την ποδοσφαιρική πραγματικότητα. Ο Σκοτσέζος παρ’όλα αυτά πήρε το League Cup, έφυγε αξιοπρεπώς και το καλοκαίρι του 2012 έδωσε τη σκυτάλη στον Brendan Rodgers, ένα νεαρό πολύ ταλαντούχο coach (που όμως δεν έγινε ποτέ manager).

Η διοίκηση της Liverpool επέλεξε έναν coach που δουλεύει με νεαρούς παίκτες και αγαπάει το ποδόσφαιρο κατοχής και γενικότερα τον επιθετικό τρόπο παιχνιδιού. Ο ίδιος ο Βορειοιρλανδός όταν ήρθε στην ομάδα δήλωσε πάνω-κάτω ότι σύντομα θα δούμε μία μικρή Barcelona. Την πρώτη του σεζόν όλοι κάναμε υπομονή – είπαμε ότι κάτι νέο χτίζεται.. Δεν εξοργιστήκαμε ούτε με την 7η θέση στο πρωτάθλημα, ούτε με τον αποκλεισμό από τη Zenit στους 32 του Europa League. Ο Suarez είχε ήδη μοιράσει 10 assists και είχε σκοράρει 30 goals σε 44 εμφανίσεις και έδειχνε ότι θα ηγηθεί αυτής της νέας προσπάθειας για την επιστροφή στην κορυφή.

Η νέα σεζόν (’13-’14) ξεκίνησε μέτρια. Λίγο η απουσία του Suarez που προς το τέλος της προηγούμενης σεζόν δάγκωσε το αυτί του Ivanovic, λίγο οι πειραματισμοί του Rodgers, το φθινόπωρο έμοιαζε άλλη μία χαμένη ευκαιρία.. Με την αλλαγή συστήματος όμως και την καθιέρωση του πρωτοποριακού 4-1-2-2-1 η ομάδα όχι απλά φόρτσαρε αλλά κόντεψε να κατακτήσει και τον τίτλο.

Και κάπου εδώ ξεκινάει μία από τις χειρότερες περιόδους στη σύγχρονη ιστορία του συλλόγου..

Για τον έναν (σύζυγος του Suarez) ή τον άλλο (ανάγκη για τίτλους) λόγο, ο Ουρουγουανός superstar, Luiz Suarez, φεύγει το καλοκαίρι του 2014 για την Barcelona. Ο καλύτερος παίκτης του κόσμου ήταν αδύνατον να αντικατασταθεί. Ο Rodgers ζήτησε τον Alexis Sanchez (που να θυμίσουμε ότι έπαιζε στην ομάδα που πουλήσαμε τον Suarez και θα μπορούσε να είναι μέρος του deal!!!). Ο Χιλιανός παικταράς όχι μόνο δεν ήρθε στο Merseyside, αλλά κατέληξε με 42 εκατομμύρια Ευρώ στην ανταγωνίστρια Arsenal. Δεν θα μάθουμε ποτέ ποιο ήταν το plan B, το plan C, το plan D, του Brendan Rodgers, αλλά ΔΕΝ μπορεί να ήταν ούτε plan Z ο Mario Balotelli. Δεν γίνεται να θέλεις να παίξεις γρήγορο ποδόσφαιρο, με πάσες και τριγωνάκια έχοντας τον Balotelli (και τον λατρεμένο μας κατά τ’άλλα Ricky Lambert). Δεν θα εξετάσουμε το ποσοστό ευθύνης του Rodgers για αυτή την επιλογή (αν και είναι μεγάλο). Όπως και να’χει, η διοίκηση με τον ανεκδιήγητο Ian Ayre σε συνδυασμό με τον άτολμο προπονητή (που δεν είχε το θάρρος να παραιτηθεί αν θεωρούσε ότι του φόρτωναν παίκτες) κατάφεραν σε ένα καλοκαίρι να καταστρέψουν ότι πήγαινε να χτιστεί την προηγούμενη σεζόν. Το passing game και το επιθετικό ποδόσφαιρο πήγαν περίπατο και μέσα στη σεζόν ζήσαμε μερικές από τις χειρότερες στιγμές της ιστορίας μας. Αποκλεισμός από Βασιλεία, αποκλεισμός από Besiktas, αποκλεισμός ακόμη και από την κάκιστη Aston Villa.. Και κερασάκι στην τούρτα η 6άρα από τη Stoke..

Άλλη μία σεζόν (2015-16) ξεκινάει με τη διοίκηση να μην μαθαίνει από τα λάθη της και να αφήνει στο τιμόνι τον Brendan Rodgers τη στιγμή που ήταν ελεύθερος ο Jurgen Klopp. Ο Βορειοιρλανδός ξοδεύει σχεδόν όλα τα λεφτά για βαρύ for περιοχής (Benteke) και ταυτόχρονα αφήνει την ομάδα χωρίς wingers, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να τροφοδοτηθεί! Αυτά δεν γίνονται ούτε στην πλατεία της γειτονιάς μας (οκ, στα 8×8 για εσάς τους νεότερους). Κι εκεί που όλα μοιάζουν χαμένα, ανακοινώνεται ο Klopp! Χαρά (ηδονή θα τολμούσα να πω) στους οπαδούς της ομάδας που στο πρόσωπό του βλέπουν ένα κράμα από Ιησού Χριστό, Βούδα, Μωάμεθ και ότι άλλο επιθυμείτε! Τα πρώτα θετικά αποτελέσματα έρχονται, δύο τελικοί σε μισή σεζόν και η αισιοδοξία για το μέλλον έχει επιστρέψει για τα καλά…

Για τις κινήσεις της διοίκησης το καλοκαίρι που μας πέρασε θα μιλήσουμε στο 2ο μέρος της ανασκόπησης (που είναι αφιερωμένο στον Klopp και τις μεταγραφές που έγιναν ή δεν έγιναν το καλοκαίρι)..