Εσύ, ο ένας που με διαβάζεις τακτικά ξέρεις ότι γενικά ούτε μου αρέσει πολλά μεγάλα λόγια να λέω ούτε είμαι και ο πιο αισιόδοξος άνθρωπος που θα πετύχεις.
Και αφού σε προκατέλαβα (γιατί ξέρω και από marketing) πάμε τώρα να σου περάσω την προπαγάνδα μου.
Πριν αρχίσω να αραδιάζω πάλι ότι πιστεύω πως είδα στον αγώνα με την Arsenal θα πω ότι αυτά τα παιχνίδια είναι για μένα πάντα άσσοι. Όλα αυτά στο Anfield, όλοι ξέρουμε πως θα τα πάρουμε ακόμα και με τον Karius τερματοφύλακα. Οπότε αυτό πίστευα ότι θα γίνει και τώρα.
Ένας κόμπος άρχισε να ανεβαίνει από το στομάχι προς την περιοχή του στήθους, -ακριβώς στο σημείο που λένε ότι νιώθεις το «κάψιμο» όταν παθαίνεις έμφραγμα- όταν είδα πως στο τέρμα θα είναι ο Karius. Θεωρώ απαράδεκτη την επιλογή του Klopp ποδοσφαιρικά, αλλά δεν μπορώ να ξέρω τι έχει γίνει με τον Simon και τον άφησε έξω οπότε δεν μπορώ να κρίνω και δίκαια.
Είναι πρώτη φορά που δεν ξέρω αν πρέπει να αρχίσω με «μπράβο» από την άμυνα ή την επίθεση. Καταρχάς είναι ίσως η πρώτη φορά στα 2 χρόνια παρουσίας του Klopp στην ομάδα, που η άμυνα μπορώ να πω πως λειτούργησε υποδειγματικότατα. Γιατί; Θα το παίξω πάλι λίγο έξυπνος και θα σας παραπέμψω στο κομμάτι εκείνο περί επιθετικού στησίματος του αντιπάλου. Με την διαφορά ότι χθες, οι παίκτες έδειχναν να έχουν τρομερές αλληλοκαλύψεις μεν, αλλά και πρώτη φορά να πέφτουν 2 και 3 παίκτες στα πόδια των παικτών της Arsenal που σούταραν. Είναι χαρακτηριστικότατο ότι η Arsenal δεν έκανε ούτε ένα σουτ στον στόχο, αν δείτε πόσα από τα 8 που πήγαν άουτ είναι ανενόχλητα; -χωρίς χαρτιά και σαιτ μπροστά μου- η απάντηση είναι ΚΑΝΕΝΑ! Ακόμα και εκείνο του Lacazette (Αυτόν που καταστράφηκε η Γη που δεν ήρθε) από τα 5 μέτρα, έχει μπροστά του πόδια. Το τετ α τετ του Welbeck στο πρώτο μέρος, καταλήγει σε πλασέ υπό πίεση του Gomez. Φυσικά όλη αυτή η κατάσταση οφείλεται στο ότι οι μέσοι της ομάδας, δεν χρειαζόταν να διασχίσουν συχνά πολλά μέτρα στο μήκος του γηπέδου ώστε να αμυνθούν, καθώς την μπάλα στα πόδια της, την είχε η Arsenal. Αποτέλεσμα, να είναι πιο ξεκούραστοι και πιο κοντά στα Center back, οι μπροστινοί να βρίσκουν χώρους και ο Wenger κοιμάται όρθιος.
Ξεχώρισα τους εξής κατά σειρά: 1. Can: Έχει καταπιεί όλη την Arsenal μόνος του. Έχει κάνει φοβερές πάσες, έχει ανοίξει την άμυνα ίσα με 5 φορές, έχει κόψει ότι πάει να περάσει, και θα χριζόταν σκόρερ -ίσως- αν ο Firmino στο 27′ επέλεγε να δώσει σε αυτόν την μπάλα την ώρα που έμπαινε μόνος του. (Μάλλον δεν θυμάστε την φάση)
2. Gomez: Όλοι είδατε ότι ήταν φανταστικός, περιμένετε λίγο ακόμα.
3. Gini: Αυτό το παιδί είναι για παίζει μόνο στα μεγάλα. Χθες έκανε πλάκα σε όλη την Arsenal την στιγμή που με την Hoffenheim, παθαίναμε μυωπία και με τον που τον βλέπαμε. Απίστευτος.
4. Moreno: Τι έχεις κάνει στον περσινό ρε ; Που τον έχεις ; Μίλα. Θα έχει προβλήματα όμως στα παιχνίδια που θα παίζουμε επιθετικά. Χθες ήταν και αμυντικά φοβερός. Tον επανέφεραν στις εργοστασιακές μάλλον.
Από κει και πέρα το να κάθομαι να γράφω διθυράμβους νομίζω δεν προσδίδει τίποτα. Να καθόμαστε να χαιρόμαστε όλοι μαζί (εμείς οι 2 δηλαδή, Πέτρο). Το πολύ καλό της υπόθεσης είναι πως η ομάδα δείχνει ότι μπορεί επιθετικά να παίξει ακόμα καλύτερα από πέρυσι, όσο για τα αμυντικά το έγραψα και πάνω το έγραψα και τόσες φορές, δεν κρίνεται σε αυτά τα ματς, γιατί το σύστημά της δεν είναι ευάλωτο με εναντίον έτσι παρεταγμένα ομάδων.
Όταν αυτή η ομάδα βρίσκει χώρους είναι απολαυστικό που την βλέπεις και μόνο, δεν βαριέσαι με τίποτα, είναι φοβερό το πως μεταβάλλεται η απόδοση της ομάδας σε συνάρτηση με τον αντίπαλο. Ένα χαφ δουλειά είναι, αν έρθει ο Renato που ακούγεται (που σιγά μην έρθει #ΓιαΓούρι) τότε θα μιλάμε για άλλη ομάδα με διαφορετικούς στόχους, θα δείτε πόσο εύκολα θα ξεχαστούν τα (όντως μερικές φορές) «κακά» σέντερ μπακ!
Υ.Γ. Δώδεκα μέρες χωρίς Liverpool. 11 και σήμερα. Bαρέθηκα ήδη.
Υ.Γ.1 Ο συνάδελφος και «αδερφός» Νίκος Γεωργόπουλος σε ανύποπτο χρόνο στο τσατ «συννενόησης» για το site έχει γράψει «Goal Liverpool 11-20′ και 31-40′ και να σκοράρει ο Mane»! Salute this genius το λέμε στο χωριό μου.