Το να μπορέσει να αποτυπώσει κανείς την ιστορία της Πανελλήνιας Λέσχης Φίλων της Λίβερπουλ μέσα σε ένα και μόνο άρθρο, μάλλον είναι κάπως άδικο αφού μέσα σε 8 και πλέον χρόνια λειτουργίας της Λέσχης έχουν γίνει πολλά βήματα προόδου σε πολλά θέματα. Θέματα όπως ο ποδοσφαιρικός πολιτισμός & οι σχέσεις της Λέσχης με τις άλλες λέσχες των ξένων ομάδων που λειτουργούν στην Ελλάδα. Ας πάρουμε όπως τα πράγμα από τη αρχή.

Η ιστορία της Λέσχης ξεκινάει το 2002, χρονιά την οποία ιδρύεται. Ηγέτης αυτής της προσπάθειας ήταν ο μέχρι & σήμερα Πρόεδρος της Λέσχης, Γιάννης Σκοτίδας με άξιους συμπαραστάτες τον σημερινό Αντιπρόεδρο Στέλιο Παούρη & τον τότε Γενικό Γραμματέα της Λέσχης, Νίκο Ραδικόπουλο. Για να υλοποιηθεί αυτή η προσπάθεια υπήρξαν αρκετές δυσκολίες. Πρώτη & βασικότατη δυσκολία ήταν το γεγονός ότι έπρεπε να πάρουμε την έγκριση της επίσημης Liverpool για τη λειτουργία της Λέσχης. Ευτυχώς το Μάρτιο του 2002(20-03-2002) το ταξίδι του Ι. Σκοτίδα & του  Ν. Ραδικόπουλου στέφεται με επιτυχία, αφού οι υπεύθυνοι για θέματα λεσχών στη Liverpool, διαβεβαίωσαν του δύο άντρες ότι η τότε νεοσύστατη Λέσχη θα έχει την πλήρη υποστήριξη της ομάδας. Εφόσον υπήρχε η έγκριση το μόνο που έμενε ήταν να βρεθεί ένας χώρος για να στεγαστεί η Λέσχη. Η πλειάδα των περισσότερων συνευρέσεών μας κατά τη διάρκεια του έτους 2002-2003 έγιναν σε ένα άκρως βρετανικό περιβάλλον στους Αμπελόκηπους. Εκεί άρχισε να μπαίνει το νερό στο αυλάκι για τη Λέσχη. Από το Μάρτιο μέχρι το Μάιο του 2003, η Λέσχη αρχίζει & γίνεται ευρέως γνωστή στο πανελλήνιο. Φωτογράφιση & αφιέρωμα στις σελίδες γνωστού ανδρικού περιοδικού, ραδιοφωνική εκπομπή η οποία κράτησε ενάμιση χρόνο (από 31-5-2003 ως 31-12-2004, 19 μήνες συνολικά) & υπήρξαν άψογες συνεργασίες & με τις άλλες αγγλικές λέσχες που είχαν έδρα την Αθήνα όπως της Leeds Utd, της Arsenal, της Everton αλλά & με λέσχες που δεν είχαν σχέση με το αγγλικό πρωτάθλημα όπως της Lazio, της Bayern Munich αλλά & της Real Madrid. Αυτά έγιναν το Μάιο του 2003. Κοντά σε αυτά ήρθε & η ποδοσφαιρική ομάδα της Λέσχης όπου έφερε ακόμα πιο κοντά τα άτομα-μέλη της. Η ομάδα από τότε έχει πάρει μέρος σε αρκετές διοργανώσεις & ήδη στο ξεκίνημά της μετρούσε 4 διακρίσεις με 2 πρώτες & με 2 δεύτερες θέσεις.

Από τις πιο σημαντικές στιγμές της Λέσχης είναι η στιγμή όπου βρίσκεται επιτέλους μόνιμος χώρος για να στεγαστούν τα όνειρά μας. Ο πρώτος μας χώρος ήταν στην οδό Αιόλου 104 στον 6^ος όροφο, όπου βρεθήκαμε να αυξανόμαστε συνεχώς φτάνοντας μέσα τρία χρόνια λειτουργίας να απαριθμούμε περίπου 350 ενεργά μέλη. Αυτό που μας ικανοποιούσε ιδιαίτερα ήταν το γεγονός ότι στη λέσχη μας άρχισαν να εγγράφονται και μέλη τα οποία προέρχονται από χώρες του εξωτερικού όπως π.χ. από Αγγλία, Σερβία, Αυστραλία, Λίβανο, Αλβανία, Πολωνία, κ.α.

Επίσης σημαντική στιγμή για τη Λέσχη είναι όταν πραγματοποιείται η πρώτη επίσημη εκδρομή της, για το Liverpool για να δούμε την αγαπημένη μας ομάδα. Ο αγώνας μεταξύ της Liverpool και της Manchester Utd είναι μία καλή αφορμή για να γίνει η εκδρομή. Αν σκεφτεί κανείς τη σπουδαιότητα του αγώνα αλλά & τα ονόματα των ομάδων, τότε ο αριθμός των επτά εισιτηρίων φαντάζει μεγάλος.

Κατά τη διάρκεια του έτους 2003-2004 πραγματοποιήθηκαν και άλλες εκδρομές με τους αριθμούς των εισιτηρίων να κυμαίνονται σε αυτά τα επίπεδα.

Το 2005 όμως ξεπέρασε κάθε προσδοκία μας στους αριθμούς των εισιτηρίων. Ενδεικτικά στους αγώνες για το Champions League του 2005 χορηγήθηκαν συνολικά στη λέσχη κοντά στα 300 εισιτήρια. Οι αγώνες που χορηγήθηκαν τα «μαγικά χαρτάκια» είναι οι εξής: Ολυμπιακός- Liverpool ( 144 εισιτήρια), Liverpool- Ολυμπιακός (30 εισιτήρια),Liverpool- Monaco (14 εισιτήρια), Liverpool- Dep. La Coruna (15 εισιτήρια), Liverpool- Bayer Leverkusen ( 11 εισιτήρια), Bayer Leverkusen- Liverpool (10 εισιτήρια), Liverpool- Chelsea ( 15 εισιτήρια) και τέλος στον τελικό του Champions League μεταξύ της Liverpool & της Milan χορηγήθηκαν στη λέσχη 80 (44+36) εισιτήρια, χώρια βεβαίως οι εκδρομές που έγιναν για αγώνες πρωταθλήματος. Ήταν το πρώτο δείγμα ότι πλέον η επίσημη Liverpool μας υπολογίζει σε μεγάλο βαθμό, κάτι καθόλου άσχημο αν αναλογιστεί κανείς ότι βρισκόμαστε στην άλλη άκρη της Ευρώπης. Το νερό είχε ήδη μπει στο αυλάκι…