Όλοι θυμόμαστε τον Joe Flanagan, ως μέλος εκείνης της ομάδας του Brendan Rodgers που έφτασε κοντά στην πηγή αλλά δεν ήπιε νερό!
Αληθινός scouser o Joe και οι περισσότεροι οπαδοί μας τον έχουν στην καρδιά τους, όχι όμως μόνο γιατί προσπάθησε να δώσει παραπάνω από το 100% των δυνατοτήτων του.
Τον είχαμε δει- αν και εκτός αποστολής, να ακολουθεί τους οπαδούς για να παρακολουθήσει την αγαπημένη του ομάδα από τις κερκίδες άλλων γηπέδων.
Τι απέγινε λοιπόν ο παίκτης που ο ίδιος ο Cafu ήρθε στην Αγγλία για να τον δει να παίζει;
Πέρυσι δόθηκε δανεικός στην Burnley, αλλά τα πράγματα δεν εξελίχθηκαν, δυστυχώς, καλά γι αυτόν.
Όταν πέρυσι το καλοκαίρι μάζεψε λοιπόν τις βαλίτσες του για να κάνει το σύντομο ταξίδι στη Burnley, θα σκεφτόταν προφανώς ότι η βυσσινί φανέλα θα τον βοηθούσε να κερδίσει το status και τον σεβασμό για τον οποίο πάλευε τα τελευταία χρόνια στο Anfield.
Ο δανεισμός του στην Burnley, υπό τις οδηγίες του Sean Dyche, ενός προπονητή που του αρέσει το ορθόδοξο στυλ στο ποδόσφαιρο,δίνει έμφαση στα τάκλιν και στην γρήγορη επαναφορά της μπάλας μπροστά, φαινόταν κομμένος και ραμμένος στα μέτρα του.
Τι πήγε λοιπόν στραβά εκεί; Πέρα από τους ατυχείς τραυματισμούς που είχε κατά περιόδους;
Κάποιες απαντήσεις προσπαθεί να δώσει ο James Benson, δημοσιογράφος της National Daily Star αλλά και κάτοχος διαρκείας στη Burnley.
Και οι απαντήσεις αυτές είναι μάλλον δυσάρεστες.
«Δεν ξέρω γιατί τον πήραμε. Έχει σίγουρα την εμπειρία της Premier League, αλλά μήπως δεν την έχουν κι άλλοι ακραίοι αμυντικοί; Ο δανεισμός του μου φάνηκε σαν κίνηση απελπισίας.»
«Δεν είχε παίξει και πολύ τα 2 τελευταία χρόνια και φάνηκε σαν να προσπαθήσαμε να προσθέσουμε απλώς ένα κορμί ακόμα στην ομάδα, παρά την ποιότητα που ήταν αναγκαία.»
«Όταν η Burnley έχασε από την Accrington (League 2) στο Κύπελλο, ο Dyche είχε δώσει την ευκαιρία σε αρκετούς παίκτες να πάρουν χρόνο συμμετοχής. Κανείς τους δεν έπαιξε καλά και ο Flanagan έμοιαζε σαν να μην είχε κατέβει καν στο γήπεδο.»
«Βέβαια το δίκαιο είναι να πούμε ότι με το φορμάρισμα των Lowton και Ward δεν πήρε τελικά όσες ευκαιρίες για συμμετοχή θα ήθελε και αυτός και ο Dyche.»
«Επίσης υπάρχει το θέμα της θέσης στην οποία παίζει.Το γεγονός ότι μπορεί να παίξει και στα δύο άκρα της άμυνας δεν είναι μόνο πλεονέκτημα. Μπορεί να εξελιχθεί και σε αδυναμία.»
«Κανένας δεν είχε την ψευδαίσθηση ότι θα εξελισσόταν σ’ έναν Jamie Carragher και καλύτερα θα ήταν να αποχωρήσει από την Liverpool όπως ο Neil Mellor.»
«Δεν νομίζω, μετά τον αποτυχημένο δανεισμό του σε μας, να τον ζητήσει κάποια από τις ομάδες που ανέβηκαν φέτος στην Premier League. Αν και δεν είμαι τόσο σίγουρος για τους Mark Hughes και Tony Pulis.»
«Το καλύτερο γι’ αυτόν, για να κάνει μια καλή επανεκκίνηση στην καριέρα του θα ήταν πάει σε κάποια ομάδα της Championship, όπως στην Reading, όπου δεν θα αντιμετωπίζει την πίεση από τον κίνδυνο ενός υποβιβασμού.»
«Εκεί πιστεύω ότι θα μπορέσει να πάρει χρόνο συμμετοχής που ζητά τόσο απελπισμένα. Δεν νομίζω επίσης ότι του ταιριάζει το ποδόσφαιρο στην Ευρώπη, στην περίπτωση που το σκέφτεται.»

Έτσι λοιπόν ο Joe Flanagan λίγα χρόνια μετά την έκσταση της προσπάθειας της Liverpool να κατακτήσει την πρωτάθλημα, υπό τις οδηγίες του Rodgers, βρίσκεται πλέον σε βαθιά και αχαρτογράφητα νερά.
Ελπίζουμε ότι θα δείξει όμως εκείνο το χαρακτήρα που είδαμε όλοι σε μια καλοκαιρινή περίοδο προετοιμασίας στις Ηνωμένες Πολιτείες κάποτε.
Κάτω από τον καυτό Αμερικάνικο ήλιο και μ’ έναν αγωνιστικό χώρο ξερό και γεμάτο σκόνη, ξεχωρίζαμε μια φιγούρα που έμενε μόνη της για έξτρα προπόνηση-όταν οι άλλοι παίκτες έφευγαν, ελπίζοντας να τραβήξει την προσοχή του Rodgers.
Εκείνη η φιγούρα ήταν ο scouser, Joe Flanagan!