Καθώς συνεχίζεται η συζήτηση για το επίπεδο της διαιτησίας στην PL, ο πρώην διαιτητής Lee Probert μιλάει για τον κανόνα του ‘χεριού’, το VAR και τον φόβο.
Ο Probert προέβη σε αυτές τις τοποθετήσεις παρακολουθώντας λάθη στο Match of the Day σε μια στήλη για το BBC Sport.
«Τόσο χάλια είναι ο κανόνας του ‘χεριού», ξεκινά.
Το θέμα του ‘χεριού’ είναι ναρκοπέδιο. Πάντα ήταν. Υπήρξαν προβλήματα με τους κανόνες και όπως είδαμε στην ήττα της Fulham από την Tottenham την Πέμπτη, πολλές αντιπαραθέσεις. Ο Mario Lemina της Fulham δεν είχε καμία πιθανότητα να αποφύγει την προσπάθεια του Davidson Sanchez να καθαρίσει τη φάση, οπότε δεν ήταν περίεργο που ο προπονητής των Cottagers, Scott Parker, ήταν θυμωμένος με την ακύρωση του γκολ πού πέτυχε ο Josh Maja. Δεν είχε σημασία που το χέρι του Lemina ήταν στο πλάι του ή ότι ήταν ακούσιο. Οι κανόνες, όπως ήταν την Πέμπτη, σήμαινε ότι δεν μπορούσε να μετρήσει επειδή η μπάλα χτύπησε το χέρι πριν την φάση του γκολ. Περιέργως όμως, αν, υπό τις ίδιες συνθήκες, η μπάλα χτυπούσε το χέρι ενός αμυντικού δεν θα δινόταν πέναλτι. Γι’ αυτό ο κανόνας είναι τρελός και έτσι οι νομοθέτες του ποδοσφαίρου – το Διεθνές Συμβούλιο Ποδοσφαίρου – ανακοίνωσαν αλλαγές την Παρασκευή για να επιστρέψουν σε κάτι που οι παράγοντες και γενικά αυτοί που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο μπορούν να καταλάβουν για την επόμενη σεζόν. Έρχεται πολύ αργά για τη Fulham, αλλά η κοινή λογική φαίνεται ότι θα εφαρμοστεί επιτέλους.
«Το VAR δεν καταστρέφει το ποδόσφαιρο»
Ο Probert κατέρριψε τον παραπάνω ισχυρισμό:
«Οι προπονητές, οι παίκτες και οι ειδικοί έχουν επικρίνει το VAR για την επίδρασή του στο παιχνίδι, ενώ σε δημοσκόπηση για το BBC Sport, μόνο το ένα τρίτο των οπαδών του ποδοσφαίρου σε ολόκληρο το Ηνωμένο Βασίλειο δήλωσε ότι θεωρεί πώς το VAR έχει κάνει το ποδόσφαιρο καλύτερο. Πάντα έβρισκα ότι κατά καιρούς υπήρχαν κακές αποφάσεις , αλλά αυτή τη στιγμή φαίνεται να συζητάμε για αποφάσεις διαιτητών κάθε εβδομάδα. Οι άνθρωποι λένε ότι το VAR καταστρέφει το ποδόσφαιρο, αλλά δεν είναι έτσι. Πράγματα όπως το offside είναι ξεκάθαρα. Είναι αποφάσεις ‘άσπρο ή μαύρο.’ Το πρόβλημα είναι ότι ορισμένα πράγματα μπορεί να έχουν διαφορετικές ερμηνείες. Εάν δεν υπάρχει σαφής ορισμός του τι εστί ‘χέρι’, θα έχουμε διαφορετικές αποφάσεις κάθε εβδομάδα. Και αν προσθέσεις το γεγονός ότι υπάρχει ένα παιχνίδι σχεδόν κάθε βράδυ αυτή τη στιγμή, γίνεται μια ολοένα και πιο δύσκολη δουλειά. Το τρέχον πρόγραμμα δεν επιτρέπει πολύ χρόνο ανάκαμψης, και έτσι η κόπωση, οι τραυματισμοί και η ψυχική κόπωση επηρεάζουν το παιχνίδι τόσο για παίκτες όσο και για διαιτητές. Αυτές είναι αντίξοες εποχές και το ίδιο ισχύει για τους διαιτητές. Δεν συναντιούνται κανονικά, και όταν είσαι μακριά, κολλημένος στο σπίτι, είσαι ψυχικά κουρασμένος και εξουθενωμένος από την πανδημία. Έχω δει πρώην διαιτητές και δημοσιογράφους να αμφισβητούν την ικανότητα των σημερινών διαιτητών, κάτι που είναι λυπηρό και απογοητευτικό. Τα πρότυπα και τα επίπεδα φυσικής κατάστασης έχουν βελτιωθεί, αλλά προς το παρόν είναι μια μεταβατική περίοδος και είναι εύκολοι στόχοι. Όλοι έχουμε ένα τεράστιο λάθος μέσα μας (που περιμένει να βγει), το ξέρουμε όλοι. Όταν συμβαίνει, συνήθως προκαλεί πάρα πολλές συζητήσεις, αλλά και οι διαιτητές είναι άνθρωποι. Δεδομένου αυτού, οι καλοί διαιτητές κάνουν ελάχιστα λάθη. Υπάρχει πάντα αυτή η πρόταση ότι οι διαιτητές θα πρέπει να μπορούν να εφαρμόζουν την κοινή λογική, αλλά δεν υπήρξε ποτέ νόμος «κοινής λογικής». Οι παίκτες θέλουν απλώς να μιλήσουν στον διαιτητή, να γνωρίζουν ότι έχει ενσυναίσθηση για το παιχνίδι και να καταλάβουν κάθε απόφασή του.»
Ο φόβος να βλέπεις ένα λάθος στο Match of the Day (η κύρια ποδοσφαιρική εκπομπή του BBC)
«Η Manchester United θίχτηκε γιατί δεν δόθηκε πέναλτι στην ισοπαλία του 0-0 με την Chelsea την περασμένη Κυριακή, με τον διαιτητή Stuart Attwell να απορρίπτει μια έκκληση για ‘χέρι’ εναντίον του Callum Hudson-Odoi, αφού το VAR τον συμβούλεψε να δει το βίντεο του περιστατικού. Έχει γίνει και σε μένα πολλές φορές. Δύο παίκτες (Mason Greenwood και Callum Hudson-Odoi) εμπλέκονται στη φάση και δεν μπορείς να δεις τι έγινε. Είναι κάτι που αποκαλούσαμε το «λάθος στο Match of the Day», όπου γνώριζες μόνο ότι ήταν πέναλτι όταν πήγαινες σπίτι και παρακολουθώντας τα στιγμιότυπα. Ωστόσο, σε αυτήν την περίπτωση ο κανόνας – που λέει «σκόπιμο άγγιγμα της μπάλας με το χέρι ή το χέρι κινείται προς την μπάλα» – και το VAR πρέπει να λύσουν τα προβλήματα, καθώς δείχνουν στον διαιτητή κάτι που έχει χάσει και πρέπει να το κοιτάξει. Δεν κατάλαβα γιατί το πέναλτι δεν δόθηκε, εφόσον το χέρι του Hudson-Odoi κινείται προς την μπάλα – αλλά ο διαιτητής στο γήπεδο είναι αυτός που παίρνει τις αποφάσεις και η ερμηνεία τους είναι αυτή που μετράει. Τουλάχιστον είναι ένα βήμα προς τα μπροστά. Νωρίτερα στην σεζόν ελήφθησαν γελοίες αποφάσεις. Τα πέναλτι που δόθηκαν εναντίον του Eric Dier της Tottenham και του αμυντικού της Crystal Palace Joel Ward δεν ήταν ποτέ ‘χέρι’, και γι’ αυτό η Premier League άσκησε πιέσεις στο Διεθνές Συμβούλιο Ποδοσφαίρου για αλλαγές.»
Σύγχυση στο Hawthorns
«Η Brighton πίστευε ότι είχε ισοφαρίσει την West Brom το περασμένο Σάββατο, αλλά είδε τη γρήγορη και εύστοχη εκτέλεση φάουλ του Lewis Dunk να ακυρώνεται αφότου ο διαιτητής Lee Mason σφύριξε δύο φορές και συμβουλεύτηκε το VAR. Τόσο οι προπονητές όσο και οι παίκτες φαινόταν μπερδεμένοι σε αυτό το παιχνίδι, αλλά δεν είχε καθόλου να κάνει με το VAR ή την ερμηνεία των κανόνων. Ήταν μια κατάσταση όπου θα ήθελες ο διαιτητής Lee Mason να έχει περισσότερο έλεγχο. Η επανεκκίνηση (η επανεκτέλεση του φάουλ) είναι μια εκτέλεση φάουλ από τη Brighton, οπότε πρέπει να είσαι στο σωστό σημείο και να ‘χεις καλή οργάνωση. Εάν αφήσεις τον Lewis Dunk να το εκτελέσει γρήγορα και αστοχήσει στην εκτέλεσή του, είναι δικό του πρόβλημα. Το λυπηρό είναι ότι ο διαιτητής σφυρίζει για δεύτερη φορά πριν η μπάλα περάσει τη γραμμή του γκολ. Eκεί ξεκινά η εφαρμογή του πρωτοκόλλου του VAR ώστε να ελεγχθεί το γκολ, και οι κανόνες λένε ότι δεν μπορεί να μετρήσει. Δεν φταίει το VAR. Ο διαιτητής του VAR επανεξέτασε τη φάση, επειδή η διαχείριση της εκτέλεσης του φάουλ (από τον Lee Mason) δεν ήταν τόσο καλή όσο θα έπρεπε», έκλεισε ο Probert.
Μοιραστείτε το!