Γράφει ο Άγγελος Ρουχωτάς, φίλος της Ομάδας, του site και μέλος στο group μας στο facebook.

Η αγωνιστική πτώση, οι Εμπαπέ, Χάλαντ που “πρέπει να πάρει” και ο νέος επιθετικός που χρειάζεται η Liverpool

Παιχνίδια χωρίς κόσμο, ουδέτερες έδρες, κρούσματα, πιεσμένο όσο δεν πάει αγωνιστικό πρόγραμμα. Η σεζόν 2020/21 δεν είναι νορμάλ. Είναι χρονιά του κορονοϊού (και) για το ποδόσφαιρο και η Λίβερπουλ η ομάδα στην οποία οι επιπτώσεις του είναι περισσότερο εμφανείς από οποιαδήποτε άλλη. Δεν μπορεί να είναι όμως αποκλειστική αιτία για την αγωνιστική κάμψη των πρωταθλητών Αγγλίας.

Οι οργανισμοί που λειτουργούν ορθολογικά οφείλουν να προετοιμάζονται ακόμα και για τις ιδιαίτερες συνθήκες. Να προβλέπουν, να προετοιμάζονται. Ο σοβαρός τραυματισμός του Φαν Ντάικ είναι απ’ αυτά που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα γιατί δεν υπάρχει αμυντικός που θα τον αντικαθιστούσε απόλυτα και θα ήταν δυνατό να αποκτηθεί. Ωστόσο η μαύρη τρύπα της ομάδας του Κλοπ δεν είναι στην άμυνα, αλλά στην επίθεση. Ο Γερμανός παρά τις τόσες αναποδιές κατάφερνε πάντα να σουλουπώνει κάπως τα πράγματα. Η στραβή άρχισε από τις δύο τελευταίες αγωνιστικές του 2020, τις γκέλες με Γουέστ Μπρομ και Νιούκαστλ. Η Λίβερπουλ μπλόκαρε, ξέχασε να σκοράρει μετά την “εφτάρα” επί της Πάλας και ο λόγος για αυτό δεν μπορεί να είναι ο πρώτος σκόρερ της Premier League, Σαλάχ. Ούτε και Μανέ παρά και το δικό του ντερφορμάρισμα. Το ανάθεμα πέφτει αναπόφευκτα κι όχι άδικα στον Ρομπέρτο Φιρμίνο.

Ραγδαία αγωνιστική πτώση

Έχουμε συνηθίσει να τον αποκαλούν καλύτερο συμπαίκτη, αυτόν που κάνει τα πράγμα στην επίθεση της Λίβερπουλ να κυλούν, επιθετικό που κάνει αθόρυβη δουλειά και θυσιάζεται για την ομάδα. Καλά όλα αυτά, αναντίρρητα ο Φιρμίνο ακόμα και αν έφευγε χθες ανήκει στο πάνθεον του “Άνφιλντ”, όμως η βασική δουλειά του ανθρώπου με το “9” είναι να στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Το νικητήριο γκολ στο 2-1 επί της Τότεναμ – σε αυτό που έμοιαζε τότε με ντέρμπι τίτλου, ανέκδοτο με την τωρινή βαθμολογία- έμοιαζε με στιγμή εξιλέωσης, από αυτές που συνήθως ξεκολλούν φορ που περνούν κακές περιόδους. Φευ. Ναι, “ο Φιρμίνο δεν είναι επιθετικός με την κλασική έννοια του όρου”, δεν μπορεί όμως ο επιθετικός διεκδικήτριας του τίτλου στην Αγγλία να έχει 6 γκολ σε 26 συμμετοχές, 9 σε 40 συνολικά φέτος. Ο James Pearce άνοιξε την κουβέντα για το γεγονός πως οι καλύτερές του μέρες έχουν περάσει ανεπιστρεπτί. Από τα 27 γκολ τη σεζόν 2017/18, στα 16, στα 12, στα 6. Προφανώς το γεγονός πως η ομάδα γύρω του δεν είναι στα καλύτερά της τον εκθέτει περισσότερο. Αλλά η Λίβερπουλ έφτασε από το σημείο να έχει έναν επιθετικό με την προσωπική του ορμή και μόνο παραλίγο να της χαρίσει τον πολυπόθητο τίτλο (Σουάρες), στον Βραζιλιάνο που φανερά δεν έχει την αυτοπεποίθηση να τελειώσει τις πιο απλές φάσεις όπως το τετ α τετ που σπατάλησε με τη Σέφιλντ.

Δεν είναι ο αποδιοπομπαίος τράγος, κάθε άλλο. Ο Κλοπ γνωρίζει πως θα τον αξιοποιήσει και αν μπορεί να προσφέρει όπως συστήθηκε με τη Χόφενχαϊμ και τις πρώτες μέρες του στο “Άνφιλντ”, ως “δεκάρι”. Τα 9,56 xGoals και οι μειωμένες ευκαιρίες που δημιουργεί για τους συμπαίκτες δείχνουν πως το θέμα του δεν απλώς το finishing, αλλά έχει μια γενικότερη πτωτική πορεία στην απόδοσή του, γεγονός που καλεί τη Λίβερπουλ να δράσει.

Ποιος θα τον αντικαταστήσει;

Εμπαπέ, Χάλαντ. Η μόδα της εποχής θέλει κουβέντα γύρω από το επόμενο δίπολο “Μέσι — Ρονάλντο”. Για τον Εμπαπέ υπάρχει η σχετική φημολογία πως αν έπαιρνε μεταγραφή στην Αγγλία η πρώτη του επιλογή θα ήταν η Λίβερπουλ, πως ο Κλοπ έχει αφιερώσει χρόνο στο “ψήσιμό” του, πως ο ιδιοκτήτης της ομάδας Τζον Χένρι έχει πάει βόλτα ανθρώπους από τον περίγυρό του με το προσωπικό του τζετ, πως θα πιέσει και η Nike. Για τον Χάλαντ η κουβέντα περιορίζεται σε φήμες στο Twitter, αφού η ρήτρα που υπάρχει στη συμβόλαιό του με τη Ντόρτμουντ είναι για το καλοκαίρι του 2022 και μέχρι τότε οι Βεστφαλοί μπορούν να ζητήσουν όσα χρήματα θέλουν ώστε να τον παραχωρήσουν.

Ευσεβείς πόθοι λοιπόν αμφότεροι, ειδικά για κάποιον που γνωρίζει πως λειτουργεί η FSG. Η ιδιοκτήτρια εταιρία των “κόκκινων” ούτε παίρνει λεφτά από το κλαμπ, ούτε όμως βάζει το… κάτιτις. Αυτός είναι και ένας λόγος που κατηγορείται πως άφησε ξεκρέμαστο τον Κλοπ, συναινώντας στην απόκτηση στόπερ την τελευταία μέρα της μεταγραφικής περιόδου, οι οποίοι μάλιστα αποκτήθηκαν με οικονομικές… ευκολίες.

Τζόναθαν Ντέιβιντ. Ήταν στη λίστα των τριών επιθετικών που τσεκαρίστηκαν πριν αποκτηθεί ο Ντιόγκο Ζότα το περασμένο καλοκαίρι σύμφωνα με το Athletic. Ο Ντέιβιντ πήρε μεταγραφή από τη Γάνδη σε ένα από τα τοπ πρωταθλήματα. Στη Λιλ ήθελε το χρόνο του να προσαρμοστεί, όμως αυτό είναι λογικό για έναν 21χρονο που κάνει τέτοιο βήμα. Τα 7 γκολ σε 21 ματς στην πρωτοπόρο της Ligue 1 είναι ικανοποιητική συγκομιδή για μια περίπτωση ποδοσφαιριστή που θυμίζει αρκετά τον Αλφόνσο Ντέιβις της Μπάγερν όσον αφορά την πορεία του, αφού είναι επίσης Καναδός που ήρθε μικρός στην Ευρώπη. Αξίζει ξεχωριστή μνεία αφού η Λίβερπουλ έχει δείξει στο παρελθόν που εμμένει σε ποδοσφαιριστές που θεωρεί κατάλληλους για το πλάνο της και επιστρέφει γι’ αυτούς όταν κρίνει τη στιγμή κατάλληλη.

Ο Tom Worville του Athletic, προσέγγισε την κατάσταση από την πλευρά της στατιστικής ανάλυσης, την οποία εξάλλου ακολουθεί πιστά και ο τεχνικός διευθυντής των “ρεντς”, Μάικλ Έντουαρντς. Από τη λίστα με τα έξι “εννιάρια” που ανέλυσε, τρεις περιπτώσεις φαντάζουν οι πιο ρεαλιστικές:

Αμίν Γκουιρί. Οι λάτρεις του Football Manager τον γνωρίζουν καλά. Wonderkid από τις ακαδημίες της Λιόν, το καλοκαίρι πήγε στη Νις αντί 7 εκατ. ευρώ. 14 γκολ και 6 ασίστ αργότερα, η επιλογή του αποδείχτηκε απόλυτα επιτυχημένη. Δεν είναι κλασικό “εννιάρι”, αφού αγωνίζεται συχνά και στα αριστερά.

Αντρέ Σίλβα. Στη Μίλαν δεν κόλλησε ποτέ, στην Άιντραχτ αναγεννήθηκε. Και δεν τον πήραν τα χρόνια. Στα 25 του ο Αντρέ Σίλβα δείχνει πιο έτοιμος από ποτέ να αγωνιστεί στο υψηλό επίπεδο, μετρώντας 20 γκολ σε 23 συμμετοχές φέτος στη Bundesliga. Κλασικός φορ, από αυτούς που λείπουν από το “Άνφιλντ”.

Ντάρβιν Νούνιες. Ήταν η ακριβότερη μεταγραφή της Μπενφίκα και κρίνεται βάσει αυτού στους “αετούς”. Μπορεί τα 12 και 9 ασίστ να μην είναι ακόμα το κανόνι που περίμεναν οι Πορτογάλοι, αλλά ο Ουρουγουανός φορ είναι μόλις 21 ετών και το μόνο που λείπει είναι τα εντυπωσιακά νούμερα στο σκοράρισμα. Έχει όλο το πακέτο να αποτελέσει τον διάδοχο των Σουάρες και Καβάνι, σε μια σειρά σπουδαίων φορ της “σελέστε”.

Πόσα χρήματα θα διαθέσει;

Τα μαγικά του Έντουαρντς στις πωλήσεις των υπό παραχώρηση παικτών έδωσαν τη δυνατότητα στη Λίβερπουλ να αποκτήσει παίκτες αποτελέσαν τον κορμό αυτής της επιτυχημένης ομάδας. Έχει όμως τώρα Μπεντέκε, Σακό, Άιμπ, Σολάνκε, Μπρούστερ και όλους αυτούς τους… περίεργους από τους οποίους κατάφερε να βάλει χρήμα στο ταμείο; Χλωμό. Ο Γκρούγιτς δεν πολυπαίζει στην Πόρτο, ο Γουίλσον δεν κατάφερε το προηγούμενο καλοκαίρι προερχόμενος από σεζόν στην Premier League να φέρει καλή πρόταση, θα το κάνει μέσω της (θετικής) παρουσίας του στην Κάρντιφ; Ορίγκι, Κάριους και λοιποί αποτελούν “βαρίδια” πλέον και όχι περιουσιακά στοιχεία από τα οποία μπορεί να αποκομίσει έσοδα.

Ειδικά στη χρονιά της πανδημίας, που όλες οι ομάδες έχουν μειωμένα μπάτζετ, είναι δύσκολο για τη Λίβερπουλ να στηριχτεί στη δημιουργία εσόδων από αυτό. Συνεπώς το πιθανότερο είναι να στραφεί σε κάποια low profile, πιο έξυπνη επιλογή, όπως αυτή του Ζότα. Εξάλλου ο Πορτογάλος έδειχνε πως μπορούσε να προσαρμοστεί στο πλάι της τριάδας Μανέ — Φιρμίνο — Σαλάχ, προσθέτοντας μια απρόβλεπτη διάσταση. Το επόμενο βήμα όμως για τον Κλοπ είναι αντικαταστήσει αυτόν που δεν μπορεί να ακολουθήσει στην αναπόφευκτη εξέλιξη που χρειάζεται η ομάδα του.

Κυνική προσέγγιση

Για έναν προπονητή όπως ο Κλοπ που στηρίζεται στη βελτίωση των παικτών του, στη διαρκή εξέλιξή τους, είναι δύσκολο να αποδεχτεί πως ήρθε η ώρα προχωρήσει παρακάτω, να τους αποχωριστεί επειδή δεν είναι πλέον αρκετοί ώστε να υπηρετήσουν το πλάνο του. Κι αν με τον Βαϊνάλντουμ θα χρειαστεί να το κάνει όχι επειδή το επιτάσσει η απόδοσή του (κάθε άλλο), με τον Φιρμίνο οφείλει να βγει εκτός εαυτού. Να γίνει κυνικός.

Ακόμα κι αν ο επιθετικός που θα αποκτηθεί δεν είναι του διαμετρήματος Εμπαπέ και Χάλαντ ώστε πάρει τη θέση του Βραζιλιάνου απευθείας, αν είναι δηλαδή ο αντικαταστάτης του Ορίγκι, θα είναι περίπτωση που θα έχει την προοπτική σταδιακά να του πάρει τη φανέλα με το “9”. Ειδικά από τη στιγμή που δεν διαφαίνεται περίπτωση Μανέ και Σαλάχ να έχουν την προοπτική να αποχωρήσουν, ο Φιρμίνο είναι αυτός από τον οποίο μοιραία θα αρχίσει η αποδόμηση αυτής της τριπλέτας. Μίας από τις κορυφαίες στην ιστορία της Λίβερπουλ, ασταμάτητης στα καλά της, κομμάτι της ιστορίας όμως πλέον. Δεν χωρούν συναισθηματισμοί. Η Λίβερπουλ οφείλει να προσαρμοστεί ώστε να συνεχίζει να κερδίζει. Να είναι αυτή τη φορά προετοιμασμένη για να επιστρέψει στην κανονικότητα της νέας (πλέον) σεζόν.

Τον Άγγελο Ρουχωτά μπορείτε να τον παρακολουθείτε και στο blog του.