Γράφει ο Ερρίκος Σουλολλάρι , δημοσιογράφος, φίλος του site μας & φίλος της Πανελλήνιας Λέσχης Φίλων Liverpool
Τα Χριστούγεννα αποτελούν μια από τις ομορφότερες γιορτές ανά τον κόσμο, και πάντα αυτές τις γιορτινές μέρες μου άρεσε η διαδικασία του να στολίζεις το δέντρο και να προσμένεις με ανυπομονησία τα δώρα σου, τα οποία, ως γνωστόν, μας τα έφερναν οι γονείς μας, ώς άλλοτε Αι Βασίλης.
Αντιλαμβάνεστε, πόσο χαρούμενος ένιωθα όταν την επόμενη μέρα έβλεπα κάτω από το δέντρο το αγαπημένο μου παιχνίδι. Δεν σας κρύβω πως την ίδια ακριβώς χαρά ένιωσα και πέρσι πριν 2 χρόνια όταν ο Αι Βασίλης- Λίβερπουλ μας έκανε ένα από τα μεγαλύτερα δώρα, τον Βίρτζιλ Φαν Νταικ!
Για να είμαι ειλικρινής, τον Φαν Νταικ τον είχα ξεχωρίσει από τις εμφανίσεις του στην Σαουθάμπτον και πίστευα από τότε πως ο συγκεκριμένος παίκτης θα έκανε την διαφορά στους Reds. Από την άλλη, του είχα και μια ιδιαίτερη αδυναμία, καθώς είναι Ολλανδός, και η αγάπη μου για τους «Οράνιε» είναι χρόνια τώρα γνωστή.
Για αυτό όταν πριν 2 χρόνια η Λίβερπουλ τίναζε τη μπάνκα για την απόκτηση του Βίρτζιλ Φαν Ντάικ από τη Σαουθάμπτον για σχεδόν 85 εκατομμύρια ευρώ, πέταξα από τη χαρά μου. Δεν θα ξεχάσω εκείνο το βράδυ που έπεσα για ύπνο και καθώς χάζευα στο facebook, βλέπω μια ανάρτηση από την επίσημη σελίδα της Λιβερπουλ με τον Φαν νταικ να κράτα την φανέλα της δίπλα στο Χριστουγεννιάτικο δέντρο. Απίστευτη χαρά! Την χάζευα για ώρες, διότι μέσα μου ήξερα πως τώρα η Λίβερπουλ άλλαζε σελίδα.
Δεν ήταν μόνο ότι απέκτησε τον συγκεκριμένο παίκτη αλλά κυρίως ότι επιτέλους η Λιβέρπουλ πήγε κόντρα στη γενικότερη θεωρία της περί ξοδέματος των πολλών εκατομμυρίων και έτσι έφτασε με λίγα λόγια να κάνει την πιο ακριβή μεταγραφή αμυντικού στην ιστορία του ποδοσφαίρου.
Για αυτό εκείνο το βράδυ ένιωσα πολύ χαρούμενος, καθώς πίστευα βαθιά μέσα μου, ότι η Λιβέρπουλ θα πρωταγωνιστεί στα επόμενα χρόνια. Διότι όπως γράφω επανειλημμένα στα κείμενα μου, για μένα σε μια ομάδα το παν είναι η άμυνα. Ειδικά στη Premier League αν θες να σηκώσεις πρωτάθλημα οφείλεις πίσω να έχεις τα κατάλληλα εργαλεία.
Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου να παρακολουθώ την Λιβέρπουλ, πάντα είχα εκείνο το παράπονο, ότι αμυντικά η ομάδα υστερούσε σε σχέση με τους ανταγωνιστές της. Δυστυχώς, η Λίβερπουλ ήταν ένα μεγάλο παράδειγμα στο«ό,τι πληρώνεις, παίρνεις». Δεν έδινε πολλά χρήματα για να φτιάξει την άμυνά της και το πλήρωνε.
Ωστόσο αυτό ανήκει πλέον στο παρελθόν, καθώς πριν δυο χρόνια, τέτοιες μέρες η Λίβερπουλ έκανε το αυτονοήτο. Πήρε έναν πραγματικό «Βράχο» για την άμυνα της. Πολλοί αντιμετώπισαν αυτή τη μεταγραφή (κυρίως λόγω του ποσού ρεκόρ που δαπανήθηκε) με σκεπτικισμό. Ο Φαν Ντάικ θα μπορούσε να επαναπαυθεί στις δάφνες που του προσέφερε η δόξα του να φιγουράρει το όνομά του στην κορυφή της λίστας των πιο ακριβών αμυντικών, μπροστά από σπουδαίους άσους του παρελθόντος.
Δεν το έκανε, καθώς είδε μπροστά του την πρόκληση να αποδείξει ότι τελικά τα δεκάδες εκατομμύρια ευρώ που στρώθηκαν στα πόδια του όχι απλά δεν ήταν πολλά, αλλά θα μπορούσαν να αποδειχθούν και λίγα. Ήταν ο παίκτης αυτός που αναζητούσε η Λίβερπουλ για να θωρακίσει τα (πολύπαθα) μετόπισθεν της, αυτός που θα εμπνέει σιγουριά και θα θεωρείται σχεδόν βέβαιο ότι θα αποφεύγει τις γκέλες των προκατόχων του.
Έτσι και έγινε! Η Λίβερπουλ με τον Φαν Νταικ ζεί μοναδικές στιγμές! Πέρσι άγγιξε το τίτλο της Πρεμιερ Λιγκ και έφτασε μέχρι τον τελικό του champions league, όμως εκεί το πλήρωσε καθώς κάτω από τα δοκάρια είχε τον Κάριους. Ευτυχώς, η Λιβέρπουλ κατάφερε να διορθώσει και αυτό το λάθος με τον τερματοφύλακα και έτσι φέτος με τον Φαν Νταικ να κάνει μια εξίσου μεγάλη σεζόν, η ομάδα του Κλοπ κατάφερε να φτάσει για δεύτερη συνεχόμενη χρονιά στο τελικό του champions league, έχοντας κάνει μια από τις μεγαλύτερες ανατροπές στην ιστορία της διοργάνωσης απέναντι από την Μπαρτσελόνα έπειτα από το 3-0 εις βάρος της.
Από εκείνο το μαγικό βράδυ, η κατάκτηση του champions league ήταν μονόδρομος! Όπως μονόδρομος είναι φέτος και η κατάκτηση της Premier League, καθώς φτάσαμε στα μέσα της σεζόν και η διαφορά της Λιβερπουλ με την City είναι χαοτική. Θαρρώ, πως και η χρυσή μπάλα του χρόνου θα πάει στον Φαν Νταικ, παρότι κατ΄ εμε την άξιζε και φέτος!
Διότι μιλάμε για έναν ποδοσφαιριστή που από τότε που μετακόμισε στο «Άνφιλντ» κάνει την διαφορά με την ηγετική του παρουσία. Το ίδιο συμβαίνει και στους «Οράνιε» που είναι πια αρχηγός καθώς ο Ρόναλντ Κούμαν του εμπιστεύθηκε το περιβραχιόνιο.
Μιλάμε για έναν παίκτη που δεν ξεχωρίζει μόνο για της αμυντικές του ικανότητες αλλά και για το ψηλό παιχνίδι, καθώς τον έχουμε δει αρκετές φορές να σκοράρει.
Έτσι συνεπάγεται το συμπέρασμα πως ο Φαν Νταικ ήρθε στο «Άνφιλντ» για να κάνει την διαφορά και να γράψει ιστορία. Νιώθω πολύ τυχερός και ευγνώμων που αυτός ο παίκτης αγωνίζεται με την φανέλα της Λιβερπουλ και εύχομαι να συνεχίσει με αυτό τον ρυθμό έτσι ώστε η αυτοκρατορία των Reds να είναι μεγάλη.
Χρόνια πολλά σε όλους και καλή χρόνια. Σίγουρα για εμάς τους REDS και αυτή χρόνια θα είναι μαγική!