Είσαι εδώ
Home > HOMEPAGE HOT POSTS > Ο Καλλιτέχνης πίσω από τις σημαίες και τα πανό του Anfield

Ο Καλλιτέχνης πίσω από τις σημαίες και τα πανό του Anfield

O καμβάς του είναι το Kop και οι σημαίες του αποτελούν τον καλύτερο τρόπο για να εκφραστεί αλλά και να αφυπνίσει τα συναισθήματα όλων των Liverpudlians.

Δεν πρόκειται για απλές σημαίες με τον σταυρό του Αγίου Γεωργίου στη μέση και το όνομα της πόλης από κάτω σχεδιασμένα σε ένα σεντόνι κρεβατιού.

Πρόκειται για ‘ωκεανούς’ από Κόκκινο και Άσπρο που αποκαλύπτονται κάθε 15 μέρες και συσχετίζουν τα πάντα γύρω από την ομάδα.

Ο Peter Carney γιατί περί αυτού πρόκειται δεν είναι απλά ένας τύπος που κατασκευάζει σημαίες.

Είναι ένας άνθρωπος της Τέχνης!

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να γνωρίζετε για τον Peterείναι ότι θα τον βρείτε πάντα απασχολημένο. Οδηγεί ένα minibus, και διοργανώνει matchday tours που είναι πάντα sold-out, φροντίζει ένα αυτιστικό παιδί κάθε δύο μέρες ,οργανώνεται πριν από κάθε αγώνα και κατασκευάζει μια σημαία ή ένα πανό μέσα σε 15 μέρες.

Θα βρει όμως χρόνο για να χωρέσει και σένα στο πρόγραμμα του αν θέλεις να του μιλήσεις.

Το δεύτερο που πρέπει να γνωρίζεις γι αυτόν είναι ότι έχει πάντα μια καλή ιδέα για μια σημαία στο Anfield.

Ο Peter έφτιαξε το πρώτο του πανό ακριβώς με τον ίδιο τρόπο που θα το έφτιαχνα εγώ ή εσείς. Το 1974,την ημέρα που η Liverpool νίκησε σε έναν επαναληπτικό Ημιτελικό του FA Cup τη Leicester ,ζωγράφισε τα γράμματα LFC ,μεγάλα και τετραγωνισμένα σε ένα σεντόνι κρεβατιού.

Είναι κοντά στα 60 τώρα αλλά ακόμα του αρέσει να υπογραμμίζει ότι εκείνη την ημέρα έφτιαξε δύο πανό στην πραγματικότητα: ένα στο σεντόνι και επειδή το χρώμα πότισε το υλικό, του βγήκε και ένα στο πεζοδρόμιο, κάτω από το σεντόνι.

Την επόμενη δεκαετία θα κατασκεύαζε αλλά τρία αλλά το τρίτο θα περνούσε στην Βρετανική ποδοσφαιρική ιστορία.

«Ξέρετε κάτι; Δεν θέλω να βλέπω αυτό το πανό στο πάτωμα» λέει.

«Γιατί δεν θέλω να βλέπω τα ονόματα κάτω.»

«Οι άνθρωποι θα πρέπει να βλέπουν τα ονόματα πάνω, μπροστά στα μάτια τους.» συνεχίζει.

Αναφέρεται βέβαια στο πανό που έφτιαξε μετά την τραγωδία του Hillsborough καθώς το κοιτάμε στο Κοινοτικό Κέντρο του Walton.

«Το έφτιαξα μετά το Hillsborough. Είχα το υλικό στο σπίτι και ήταν μία κουρτίνα. Σκόπευα να σχεδιάσω ένα πανό που θα γιόρταζε τα 100 χρόνια της Liverpool το 1992. Είχα μόλις ξεκινήσει να οργανώνω το μέγεθος των γραμμάτων και τα υπόλοιπα όταν συνέβη η τραγωδία.»

Στις 15 Απριλίου του 1989, 96 οπαδοί της Liverpoolσκοτώθηκαν στον Ημιτελικό του FA Cup στο Hillsborough ,με τον Peter να επιβιώνει από την καταστροφή αλλά οι σκηνές που έζησε δεν έσβησαν ποτέ από το μυαλό του.

Θα έπαιζε στη συνέχεια σημαντικό ρόλο στη μάχη για την απονομή δικαιοσύνης και το Hillsborough Memorialπανό που έφτιαξε θα αποτελούσε σύμβολο σεβασμού και ενότητας.

«Πήγα στο γήπεδο την επόμενη μέρα της καταστροφής.» είπε.

«Ο φίλος μου ο Fred ,ζούσε 7 πόρτες μακριά από τις Shankly Gates. Πήγα για μια κούπα τσάι στο σπίτι του και του είπα ‘Fred, πρέπει να κάνουμε ένα πανό’. Οπότε από την Τρίτη ως την Πέμπτη το φτιάξαμε και την Παρασκευή το πήγαμε στο γήπεδο ως φόρο τιμής.Νομίζω ότι ήταν και το μόνο που επέστρεψε πίσω. Εκείνη τη μέρα ότι πήγαινε ο κόσμος στο γήπεδο έμεινε εκεί ,αλλά εγώ δεν το άφησα. Απέτισα φόρο τιμής αλλά ήθελα –και αυτός ήταν ο σκοπός μου, να κρατήσω ζωντανά στη μνήμη τα ονόματα όλων εκείνων που σκοτώθηκαν εκείνη τη μέρα.»

Το ίδιο το πανό πλέον μοιάζει με λείψανο. Έχει ξεθωριάσει αλλά αναγνωρίζεται αμέσως. Ο Peter λέει ότι αντιπρόσωποι από το People’s History Museum ,ήρθαν το 2011 για να υπολογίσουν το κόστος της συντήρησης του, αποδεικνύοντας έτσι την πολιτιστική κληρονομιά που αντιπροσωπεύει.

Ένας μάλιστα από αυτούς το χαρακτήρισε ως «μοναδικό και αναντικατάστατο.»

Το δεύτερο πανό που βρίσκεται στο πάτωμα, είναι κι αυτό αφιερωμένο στο Hillsborough.

«Προσπάθησα να πυροδοτήσω όλα τα συναισθήματα με αυτό.» λέει ο Peter.

«Είναι αρκετά διαφορετικό από το πρώτο. Γράφεικαταρχήν ‘We Never Walk Alone’ ,μια υπενθύμιση σε όλους εμάς και τις οικογένειες μας, και κυρίως των επιζώντων. Τα ονόματα που βλέπετε είναι τα πρώτα ονόματα αυτών που σκοτώθηκαν για να υπάρχει μια οικειότητα.»

«Χρησιμοποιήθηκαν επίσης διαφορετικά υλικά. Τα ονόματα σε μαύρο φόντο-αυτό των τροπαίων στέκονται περήφανα. Οι φλόγες είναι από μετάξι ώστε να λάμπουν. Τα γράμματα στην κορυφή είναι επίσης από μετάξι , απαλό και ωραίο στην αφή. Το πουλί έχει πιο μικρό κεφάλι ώστε να φαίνεται νέο.»

«Στέκεται περήφανα ως πανό και έχει βάθος.» λέει καθώς κοιτά τη δουλειά του, στο πάτωμα.

«Η λέξη ‘Hillsborough’ στο κάτω μέρος είναι γραμμένη με υλικό που έχει κόμπους ,οπότε είναι αρκετά σκληρό στην αφή. Τα ‘April 15th 1989’ και ‘Sheffield’ μπήκαν γιατί πάντα μου προξενούσε κατάπληξη πόσοι άνθρωποι δεν ήξεραν την ημερομηνία της τραγωδίας ή που ήταν το Hillsborough.»

Στο πανό υπάρχουν ακόμα και τσέπες για να μπαίνουν λουλούδια ώστε να πυροδοτεί και την αίσθηση της μυρωδιάς.

Ο ουρανός ήταν καταγάλανος εκείνη την ημέρα που ο Davey Brett του Guardian, συνάντησε τον Peter στο Cornerhouse Community Centre στο Walton, για να φωτογραφήσω τα πανό του.

Το Κοινοτικό Κέντρο εκτός από Τράπεζα Τροφίμων αλλά και άλλες δραστηριότητες αφιερωμένες στην τοπική κοινωνία, παραχωρεί και χώρο σε μικρές επιχειρήσεις.

Ο Peter μιλά για τη συλλογή του, τοποθετώντας κάποιες σημαίες σε έναν φράχτη ,χρησιμοποιώντας ναυτικούς κόμπους όπως συμβαίνει με κάποιον που πέρασε χρόνια στη θάλασσα.

Το Goodison Park, βρίσκεται λίγο πιο κάτω στο δρόμο και ο Peter αστειεύεται λέγοντας «καλύτερα να βιαστούμε πριν αρχίσουν οι Μπλε μύτες να μας πετούν αυγά.»

Τους τελευταίους 12 μήνες έχει κατασκευάσει περισσότερα από 20 πανό –κάτι που πιστεύει ότι αποτελεί προσωπικό ρεκόρ. Γιόρτασε την ημέρα των γενεθλίων του, φτιάχνοντας ένα για τον Sean Cox, με το οποίο πόζαραν οι παίκτες της Liverpool στον Ημιτελικό του Champions League με τη Roma, την περασμένη σαιζόν.

«Μετά την επίθεση εναντίον του Sean, ένας φίλος μου από τους Spirit of Shankly μου ζήτησε να φτιάξω ένα πανό. Έχει το ‘You’ ll Never Walk Alone’ στα Gaelic και στα Ιταλικά. Προσπάθησα να γράψω και στα Gaelicειδικά για τον Sean αλλά όπως και να χει νιώθεις το ίδιο σε όποια γλώσσα κι αν το διαβάσεις.» λέει.

«Αφιέρωσα πολύ προσωπικό χρόνο γι αυτό, αλλά το άξιζε γιατί θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα από μας. Ένα από αυτά που είπα εκείνο το βράδυ ήταν ‘προσεύχομαι για να το δει και ελπίζω να σηκωθεί για να το κρατήσει’. Αυτό εξακολουθεί να ισχύει. Νομίζω ότι ήταν υπέροχο που τόσοι πολλοί σκέφτονταν τον Seanόταν η ομάδα περνούσε στον Τελικό του ChampionsLeague.»

Τα πανό του Peter είναι όλα αφιερωμένα στο ποδόσφαιρο- με σλόγκαν όπως ‘Welcome toWonderland’ («what’s the keeper called; Think about itlad» λέει) και «Robertson: Sweeter than Jam» αλλά υπάρχουν κι άλλα που αναφέρονται στην ενότητα.

Έφτιαξε ένα πανό για τα θύματα του Christchurch που έγραφε στα Maori, «Stay Strong» καθώς και ένα για τα θύματα της αεροπορικής τραγωδίας του Chapecoense.

Κεντρικό σε όλα τα πανό του Peter είναι η χειροτεχνία. Γνωρίζει ότι θα μπορούσε να αγοράσει κάτι από ένα εργοστάσιο, μέσω διαδικτύου, αλλά έτσι θα έχανε τη διασκέδαση.

Θα έχανε το σκληρό παζάρι με τους εμπόρους πανιών και υφασμάτων του Manchester, το άνοιγμα των κουτιών με τα ακρυλικά χρώματα, το μάζεμα φίλων ,επιζώντων του Hillsborough κι αυτοί για να τον βοηθήσουν σε κάποιες λεπτομέρειες.

Θα έχανε επίσης την ευκαιρία να εργαστεί σε έναν γεμάτο εργασιακό χώρο –με όλες τις συζητήσεις, αλλά το κυριότερο είναι ότι θα  έχανε την ευκαιρία να τελειοποιήσει το δικό του προσωπικό στυλ.

«Για μένα, αυτός είναι ο τρόπος για να εκφράσω την υποστήριξη μου προς την ομάδα.» λέει.

«Εκφράζω το γεγονός ότι ανήκω σε αυτή την ομάδα καθώς και την άποψη μου για το τι συμβαίνει αλλά και τις ιδέες μου.»

Δείξτε του μια κενή σελίδα και το μυαλό του αρχίζει να σκέφτεται το επόμενο πανό. Θα κοιτάξει τις γραμματοσειρές και θα σου πει πως θα φαινόταν φανταστικό με τα γράμματα στις διαστάσεις που σκέφτηκε.

Θα σας πει επίσης πως ο πατέρας του δημιουργούσε προσκλητήρια γάμων, χρησιμοποιώντας μια ειδική gothic γραμματοσειρά που την ‘δανείστηκε’ κι αυτός για το πανό των «Jurgener Believers».

Το πανό Jurgener Believers στο ματς με τη Wolves.

Τέλος θα σας πει πως η τέλεια δημιουργικότητα θα του εμφανιστεί όταν βγει στη σύνταξη, οπότε θα αρχίσει να τελειοποιεί τη δική του γραμματοσειρά όπως έχουν κάνει οι Green Brigade στο Celtic Park.

Λατρεύει τα πανό τους, καθώς και εκείνα των Γερμανών οπαδών.

Θεωρεί όμως ότι το πιο εντυπωσιακό πανό του από πλευράς τέχνης, ήταν το «Destiny Delivered» μετά τον Τελικό της Κωνσταντινούπολης.

«Είναι το απόλυτο δημιούργημα μου» λέει.

«Το πανό μου της Κωνσταντινούπολης. Οποιαδήποτε τεχνική μπορείτε να διακρίνετε σε ένα πανό, βρίσκεται εκεί. Επίσης έχει κι ένα logo, του Δήμου του Liverpool. Δεν θα δείτε πολλά πανό με τέτοιο logo έτσι δεν είναι;»

Σε αυτό το πανό υπάρχουν ακόμα και οι σφραγίδες των διαβατηρίων στην είσοδο αλλά και στην έξοδο του αεροδρομίου της Κωνσταντινούπολης, κάτι που δεν το γνωρίζουν πολλοί.

Η δουλειά του Peter περιέχει και σημάδια διαμαρτυριών. Ψάχνοντας τη συλλογή του, βρίσκει και χαρτόνια που είχε γράψει την περίοδο των Gillette και Hicks.

«Τα έγραψα σε χαρτόνια –και είναι πολλά, γιατί δεν άξιζαν να τους αφιερώσω το ύφασμα με τα οποία είναι φτιαγμένα τα άλλα πανό μου.» λέει και δείχνει το πιο αγαπημένο του από αυτά.

«Ο Foster, ένας από τους γιους τους, προσπαθούσε να πιάσει φιλίες με τους οπαδούς σε μια τοπική pub. Όταν εμφανίστηκε εκεί, τον πέταξαν έξω. Οπότε έφτιαξα έναπανό που έλεγε ‘Flea Forth With Foster &Friends ForThine Fettered Finances Have Floundered’.Στηνπραγματικότητα ήθελα να φτιάξω ένα πανό που θα έλεγε ‘Fuck off!’. Αλλά αν έφτιαχνα ένα πανό που θα έγραφε ‘Fuck Off ,Foster, ya fuckin’ knob’ δεν θα έμπαινε σε πολλές εφημερίδες. Τουλάχιστον αυτό που έκανα μπήκε στην Independent. Τους άρεσε πολύ.»

Ο Peter Hooton, οπαδός για μια ζωή της Liverpool και μέλος των Spirit of Shankly, που ιδρύθηκαν την περίοδο των Gillette- Hicks, δεν διστάζει να παινέσει τον Peter.

«Είναι καλλιτέχνης, έτσι δεν είναι;» λέει.

«Το πανό με το Hillsborough είναι το καλύτερο του για μένα.» λέει ο Hooton.

«Είναι εκπληκτικό. Όλα τα ονόματα βρίσκονται εκεί. Καταγράφει την ιστορία μας κατά κάποιο τρόπο. Απίστευτο.»

«Ο Peter θα μείνει στην ιστορία. Αν ήθελα να μου φτιάξει κάποιος ένα πανό για την κηδεία μου θα ήταν ο Peter. Έφτιαξε ένα για τον Tommy Lawrence και τον Peter Thompson και οι οικογένειες τους ενθουσιάστηκαν.» συνεχίζει.

«Είναι υπέροχα αυτά που κάνει. Χρειάζεται τον χρόνο του αλλά ξέρει τι φτιάχνει.»

Η κουλτούρα των πανό έχει αλλάξει δραματικά στο Kopμε την πάροδο των χρόνων. Όπως σημειώνει ο Hooton, οι Union Flags του 19660, 1970 και στις αρχές του 1980 έχουν γίνει ταμπού. Δεν γνωρίζει αν είναι θέμα πολιτικής ή ένα υψηλό αίσθημα δημιουργικότητας.

Οι οπαδοί άρχισαν να βλέπουν διαφορετικά το ποδόσφαιρο μετά την τραγωδία του Heysel και του Hillsborough με τις πολιτικές κατά του κατεστημένου να λαμβάνουν κεντρική θέση.

«Στο παρελθόν βλέπαμε frogs legs και swiss rolls, μετά περάσαμε στις σημαίες και τα πανό περί δικαιοσύνης αλλά και τα ονόματα ανθρώπων που δεν βρίσκονται πλέον ανάμεσα μας» λέει.

«Αρκετοί άνθρωποι έχουν ανατραφεί ως Καθολικοί και αυτό αποτελεί μέρος του DNA της Liverpool. Ότι και να έλεγε η Thatcher για μας δεν ισχύει. Τα πανό έχουν σχέση με την κοινότητα και όχι τον συναισθηματισμό. Είναι για την κοινότητα και την υποστήριξη προς αυτή.»

Μερικές εβδομάδες αργότερα ο Peter πηγαίνει στη Homebaked, έναν κοινοτικό φούρνο ακριβώς απέναντι από το Anfield, όπου τον υποδέχονται ως celebrity.Βρέθηκε στην περιοχή για να κρεμάσει ένα πανό έξω από το γήπεδο εις μνήμη του Tommy Smith. Έχοντας γεμάτο το στόμα του με πίτα Shankly λέει ότι όπως κρέμασε το πανό για να στεγνώσει έπιασε άνεμος με αποτέλεσμα αυτό να γεμίσει με άσπρες πιτσιλιές χρώματος.

Σαν τελειομανής που είναι τις καθάρισε μία-μία με το χέρι, κάνοντας το πανό όπως έπρεπε να είναι.

Στον κρύο άνεμο, αναλαμβάνει να κρεμάσει το πανό όσο πιο κοντά γίνεται στο Hillsborough memorial. Πιστεύει ότι αυτό θα ανακουφίσει την οικογένεια του Smith, να γνωρίζει δηλαδή ότι ο αγαπημένος τους έπαιξε για μια ομάδα που το ακολουθούν τόσοι πολλοί πιστά και με πάθος. Ένα πάθος τόσο δυνατό που οδηγεί τους ανθρώπους να ξοδεύουν τον ελεύθερο χρόνο τους για να τιμήσουν με την τέχνη τους, τη μνήμη του πρώην παίκτη των Κόκκινων.

Λίγο μετά ο Peter μου δείχνει ένα μέρος των tour που κάνει. Λίγο μετά την απόλυση του ως υπάλληλος του Δήμου, αγόρασε ένα minibus και εμπνευσμένος από την Magical Mystery Tour της πόλης που πηγαινοφέρνει τους τουρίστες ξεκίνησε την δικιά του tour, που λέγεται, Soccer in the City, μια tour που δίνει στους τουρίστες την ευκαιρία να ρίξουν μια ματιά στην ποδοσφαιρική ιστορία της πόλης και στα αξιοθέατα της.

Το βράδυ της Παρασκευής πριν τον αγώνα της Liverpoolεναντίον της Huddersfield , συνάντησα τον Joe Connollyαπό τους Spion Kop 1906.

O Joe λέει ότι ο Peter βοηθά και υποστηρίζει τη νέα γενιά των κατασκευαστών πανό.

«Ένας φίλος μας πέθανε πριν τον Τελικό του LeagueCup, το 2012, οπότε φτιάξαμε μια σημαία γι αυτόν στο Black –E in Liverpool, που έλεγε ‘RIP Alex. Το κερδίσαμε για σένα.’» λέει ο Joe.

«O Peter μας είχε βοηθήσει να βρούμε τον χώρο για να φτιάξουμε τη σημαία και να την χρωματίσουμε. Όταν είδε το πανό, μας έστειλε μήνυμα λέγοντας ‘Όλοι εσείς με κάνετε περήφανο για τη νεολαία αυτής της πόλης.’ Τον σεβόμαστε απόλυτα και το κύρος του είναι ευρέως γνωστό. Τον βλέπουμε ως έναν από τους προγόνους μας που μας καθοδηγεί για το τι θα πρέπει να κάνουμε.» ολοκληρώνει.

Η επόμενη έκθεση του Peter Carney, θα πραγματοποιηθεί στο Anfield κάποια Παρασκευή μέσα στον Αύγουστο.

Το μόνο που χρειάζεστε για να τη δείτε είναι ένα εισιτήριο του αγώνα.

 

*O Peter Carney έδωσε τη συνέντευξη αυτή στον DaveyBrett του Guardian.

 

Το πανό του Anfield στο 5-0 επί της Huddersfield.
Μοιραστείτε το!

Αφήστε μια απάντηση

Top
Social Media Auto Publish Powered By : XYZScripts.com