Όταν το τεύχος του Νοεμβρίου του FourFourTwo, έβγαινε στα ράφια, το 2002, ο El-Hadji Diouf είχε συμπληρώσει ήδη 13 εμφανίσεις χωρίς να σημειώσει τέρμα!

Το νούμερο 9 των Κόκκινων είχε ξεκινήσει εντυπωσιακά την καριέρα του στο Anfield, πετυχαίνοντας δύο γκολ στο ντεμπούτο του, στη νίκη με 3-0 της Liverpool επί της Southampton!

Γρήγορα πάντως αυτή η αρχική υπόσχεση εξατμίστηκε με τον Diouf απλώς να περιφέρεται στη μικρή περιοχή του αντιπάλου και τον Gerard Houllier να τον αποκαθηλώνει από την αρχική ενδεκάδα!

Ακόμα όμως και τότε ο Diouf δεν έδειξε σημάδια προσωπικής αμφισβήτησης…

«Είμαι ο Καλύτερος» βροντοφώναζε στο εξώφυλλο του περιοδικού FourFourTwo(του Νοεμβρίου)-που διαφήμιζε την ‘ήσυχη κουβέντα’ που είχε με το αστέρι της Σενεγάλης!

Υπήρχε ανομβρία στα γκολ, αλλά όχι στον τομέα της αυτοπεποίθησης του Diouf!

Μπορεί να έχουν περάσει 14 χρόνια από τότε που ο παίκτης αποχώρησε από το Anfield, αλλά η προσωπική του εκτίμηση για την καριέρα του συνεχίζει να είναι τουλάχιστον λαμπρή, μην διστάζοντας σε αρκετές περιπτώσεις να επιτίθεται με σχόλια εναντίον των πρώην συμπαικτών του, Steven Gerrard και Jamie Carragher!

Πως ήλπιζαν τότε στη Liverpool ότι τα πράγματα θα εξελίσσονταν διαφορετικά…;

Ο Diouf ήρθε για να πυροδοτήσει την επίθεση της Liverpool του Houllier με σκοπό την κατάκτηση της Premier League.

Υποτίθεται ότι θα ήταν το τελευταίο κομμάτι, αυτού του πάζλ. Η δημιουργική δύναμη που στερούνταν οι Κόκκινοι εκείνη την περίοδο και αν μη τι άλλο θα ήταν ο παίκτης που θα ανάγκαζε τους οπαδούς να μην μπορούν να καθίσουν στις θέσεις τους στο Anfield!

Μέχρι να φύγει όμως τελικά οι οπαδοί έκρυβαν τα κεφάλια στα χέρια τους.

Την εποχή που ήρθε στο Anfield ήταν μόλις 21 χρονών και φαινόταν να έχει τον κόσμο στα πόδια του.

Οι Κόκκινοι παρακολουθούσαν για μήνες τον παίκτη- τον είχε προτείνει ο πρώην assistant manager Patrice Bergues, αλλά τελικά το αποτέλεσμα επιβεβαίωσε ότι μάλλον δεν είχαν εργαστεί αρκετά στο ‘σπίτι’.

Να προσθέσουμε εδώ και τις αποτυχημένες αν και επίμονες προσπάθειες των Κόκκινων να αποκτήσουν τον Damien Duff της Blackburn, οπότε όταν προέκυψε η πιθανότητα απόκτησης του Diouf κινήθηκαν γρήγορα για την απόκτηση του.

Η ευκαιρία επίσης να αποκτήσουν μόνιμα τον Nicolas Anelka, που είχε παίξει για μισή σαιζόν στο Anfield, έχοντας αφήσει πίσω του μια ‘τίμια’ εικόνα είχε χαθεί, γιατί περιέργως ο Houllier είχε αμφιβολίες για τη συμπεριφορά του παίκτη!

Οπότε στράφηκαν με όλη τους την καρδιά στον El- Hadji Diouf!!!

Ένα μήνα μετά την απόκτηση του Diouf, ο παίκτης έπαιξε στη νίκη της ‘μικρής’ Σενεγάλης με 1-0 απέναντι στους πρωταθλητές κόσμου, τους Γάλλους, στον εναρκτήριο αγώνα του Μουντιάλ στη Σεούλ.

Στον αγώνα εκείνο ο Diouf είχε τρομοκρατήσει την άμυνα των Γάλλων ,δίνοντας μάλιστα την assist στον Papa Bouba Diop για την επίτευξη του μοναδικού τέρματος!

Τα κεφάλια όλων τότε είχαν στραφεί προς τη Liverpool ως μια ένδειξη επιβράβευσης για την πολύ καλή μεταγραφική τους κίνηση.

Λίγους μήνες αργότερα ,την εποχή που έδινε ο παίκτης τη συνέντευξη στο FourFourTwo η ανησυχία στις τάξεις των πιστών του Anfield ήταν έκδηλη.

Ο Diouf δεν μπορούσε καν να σταθεί καλά στον αγωνιστικό χώρο, πόσο μάλλον να σπρώξει τη μπάλα στα δίχτυα. Και δεν ήταν μόνο ο Houllier που αρνιόταν να τον συμπεριλάβει στις αποστολές του. Ακόμα και οι συμπαίκτες του στα 5 x 5 παιχνίδια που έπαιζαν στις προπονήσεις στο Melwood τον διάλεγαν τελευταίο!

Στην αυτοβιογραφία του ο Jamie Carragher ,εξηγούσε πως οι καλοκαιρινές μεταγραφές του Houllier το 2002, συμπεριλαμβανομένων των εξίσου αναποτελεσματικών Bruno Cheyrou και Salif Diao είχαν ‘κάψει’ τις ελπίδες της Liverpool για πρωτάθλημα πριν καν ξεκινήσει αυτό!

«Είχα πάει την πρώτη μέρα της προετοιμασίας γεμάτος ελπίδα για να δω τους παίκτες που θα μας μετέτρεπαν σε διεκδικητές του τίτλου.» είχε πει ο Carragher.

«Όταν γύρισα το βράδυ στο σπίτι, ήμουν σε κατάσταση απελπισίας.»

«Θυμάστε που όταν πηγαίναμε σχολείο χωριζόμασταν σε ομάδες για να παίξουμε μπάλα;»

«Αυτό το κάνουμε στη Liverpool για να παίξουμε 5×5. Μέσα σε λίγες εβδομάδες τον Diouf τον διάλεγαν τελευταίο.»

Μία σύντομη αναγέννηση του παίκτη το 2003 ως δεξιού κυνηγού δεν μπόρεσε να σώσει την καριέρα του ,ούτε τη σχέση του με τους οπαδούς.

Αιτία για το τελευταίο ήταν το επεισόδιο στο Parkhead το 2003, όταν σε αγώνα του UEFA Cup, ο παίκτης έφτυσε έναν οπαδό της Celtic!

«Το στίγμα αυτού που έκανες θα σε ακολουθεί πάντα στην καριέρα σου.» είχε πει τότε ο Houllier στον παίκτη, καθώς η Liverpool ‘έτρεχε’ για να απολογηθεί στη Celtic με την οποία τη συνδέουν ιδιαίτερα φιλικοί δεσμοί.

Ο Houllier είχε φυσικά δίκιο, αλλά ο Diouf δεν άκουγε και αυτό ήταν το πρώτο από μια σειρά γεγονότων που έδωσαν ‘χρώμα’ στην καριέρα του.

Για ένα σύντομο διάστημα και θέλοντας ίσως να εκνευρίσει περισσότερο τους οπαδούς της Celtic έπαιξε στη Rangers.

Το 2002 σε αγώνα του League Cup είχε αρπάξει τη μπάλα από τον 20 χρονών τότε Neil Mellor αν και ο τελευταίος είχε σαφείς οδηγίες από τον Houllier για να χτυπά αυτός τα penalties.

Υπήρξε το μοναδικό εννιάρι σε ολόκληρη την ιστορία της Liverpool που δεν σημείωσε τέρμα για μια σαιζόν!

Ο Diouf θα ξόδευε τελικά άλλο ένα χρόνο στο Anfield, τον τελευταίο εκεί του Houllier, οπότε και το καλοκαίρι του 2004, ο Rafa Benitez τον έστειλε δανεικό στη Bolton.

Εκεί δίπλα στον Sam Allardyce- που τον επαινούσε συχνά, ο παίκτης οικειοποιήθηκε το ρόλο του θύματος του Anfield, αν και τα προβλήματα συμπεριφοράς δεν τον εγκατέλειψαν στο Reebok.

To 2005 αντί του ποσού των 3 εκατομμυρίων λιρών μόνο- μεγάλη ζημιά για τη Liverpool, η Bolton τον απέκτησε μόνιμα.

Παρά την οικονομική ζημιά, οι Κόκκινοι ανακουφίστηκαν που προσφέρθηκε κάποιος για να απαλλαγούν από τον παίκτη, ο οποίος μετά την αποχώρηση του Allardyce έζησε νομαδικά, πηγαίνοντας στις Sunderland, Blackburn, Doncaster, Leeds και Rangers μέχρι να κρεμάσει τα παπούτσια του το 2017.

Αυτή βέβαια δεν είναι μια ιστορία χαμένου ταλέντου, γιατί απλά ο Diouf δεν ήταν πραγματικά ποτέ τόσο καλός. Στη Lens είχαν δηλώσει πανευτυχείς με τα 10 εκατομμύρια που είχε δαπανήσει η Liverpool για να τον αποκτήσει, μετά από 18 γκολ σε 54 εμφανίσεις.

Ο Diouf ήταν η περίπτωση που ξεχώρισε σε ένα καλοκαίρι πολύ άσχημων μεταγραφών για τον Houllier ,με την φήμη του τελευταίου να καταστρέφεται ανεπανόρθωτα στον χώρο όσο αφορά την απόκτηση παικτών.

Οι προηγούμενες συνετές προσθήκες του Houllier ,δηλαδή οι Dietmar Hamann, Marcus Babbel, Sami Hyypia και Stephane Henchoz ξεχάστηκαν γρήγορα μετά από εκείνο το καλοκαίρι.

Δεν υπάρχει αμφιβολία για τον πολύπλευρο χαρακτήρα του παίκτη ο οποίος συνεχίζει να απολαμβάνει τον σεβασμό στη γενέτειρα του- είναι και ιδιοκτήτης μιας εφημερίδας στο Dakar, αφού δεν ξέχασε τις ρίζες του και συνεχίζει να βοηθά την τοπική κοινωνία.

Στο Merseyside όμως ο Diouf φάνηκε να ενδιαφέρεται μόνο για την προσωπική του επιτυχία και όχι της ομάδας , καίγοντας πολύ νωρίς τις γέφυρες με τους οπαδούς και απομονώνοντας τον εαυτό του στα αποδυτήρια.

Η μεταγραφή του στοίχισε την υστεροφημία στον manager που τον έφερε στο Anfield, ενώ κόντεψε να καταστρέψει και την υστεροφημία ολόκληρης της ομάδας.

Μπορεί να πιστεύει ακόμα ότι υπήρξε ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες που πέρασαν από τα αγγλικά γήπεδα, αλλά για πολλούς δεν υπάρχει ούτε μια σκιά αμφιβολίας ότι ο El Hadji Diouf ήταν η χειρότερη μεταγραφή της Liverpool!