«Είδα, δυστυχώς, μερικούς αγώνες σαν τον σημερινό (με τον Αστέρα) και νιώθω ότι είναι πραγματικά δύσκολο να βρεις ξανά τη μαγεία, του να κάνεις το σωστό πράγμα στη σωστή στιγμή ,με απολύτως φυσικό τρόπο.»
Οι δηλώσεις του Jurgen Klopp μετά την παθητική ήττα των Κόκκινων στο Βελιγράδι, αποδείχθηκαν ουσιαστικές, αφού υπογράμμισε το γεγονός πως αν και η ομάδα του είχε μια εντυπωσιακή αρχή στη σαιζόν ως τώρα, δείχνει να λειτουργεί ως μία σκιά του παλιού της εαυτού.
H εκτίμηση αυτή του Γερμανού τεχνικού μάλλον έρχεται την κατάλληλη ώρα για να απαντήσει στις απορίες των φιλάθλων , γιατί η γρήγορη και νταηλίδικη ομάδα τους μετατράπηκε σε μία πιο μετρήσιμη μονάδα.
Τα λόγια του Klopp στο γραφείο τύπου του Rajko Mitic Stadium, δεν διέφεραν από προηγούμενες που έγιναν κατά τη διάρκεια αυτής της σαιζόν και επιβεβαίωσαν ότι η Liverpool έχει χάσει κάτι από τον προηγούμενο ρυθμό της και παλεύει για να το κερδίσει ξανά.
(η ήττα στο Βελιγράδι δεν ήταν απλά μια κακή μέρα στο γραφείο)
Αν και υπάρχει ικανοποίηση και περηφάνια στο να μπορεί η ομάδα να αλλάζει στυλ και να κερδίζει αγώνες με διαφορετικούς τρόπους, είναι έκδηλη η ανησυχία ότι η Liverpool έχει χάσει τον πυρήνα της επιθετικής της ταυτότητας.
Φυσικά και το πρόγραμμα δεν βοήθησε όσο έπρεπε μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο, με ταξίδια στις Tottenham, Chelsea, Napoli και Arsenal, εντός έδρας αγώνες με Paris Saint Germain και Manchester City καθώς και τους παραδοσιακά δύσκολους αγώνες στο Selhurst Park και στο King Power Stadium.
Αν όμως αφήσουμε κατά μέρος τους συνηθισμένους παράγοντες που θα μπορούσε να αναφέρει κάποιος για την εικόνα της Liverpool ως τώρα, όπως τους τραυματισμούς παικτών και τον εγκλιματισμό νέων στην ομάδα, είναι προφανής η αγωνία που προκαλεί η εικόνα της ομάδας στους οπαδούς της.
Η εικόνα αυτή μαρτυρά ότι οποιοσδήποτε αντίπαλος νιώθει άνετα πλέον όταν αντιμετωπίζει την Liverpool.
Και αυτό το έχει κάνει φανερό ο Jurgen Klopp με προηγούμενες δηλώσεις του, καλύπτοντας με διακριτικό τρόπο τον προβληματισμό του.
«Τους κάναμε πολύ εύκολη τη ζωή απόψε στο Βελιγράδι- αυτό είναι το κύριο πρόβλημα.» vs Red Star Belgrade 6/11
«Στο πρώτο ημίχρονο τους κάναμε πολύ εύκολη τη ζωή.» vs Arsenal 3/11
«Νομίζω ότι θα έπρεπε να περιμένουμε από τους εαυτούς μας να τα πάμε καλύτερα… Περιμένω να παίξουμε πραγματικά καλό ποδόσφαιρο και θέλω να το δω αυτό.» vs Huddersfield 20/10
«Θα μπορούσαμε να παίξουμε πραγματικά πιο ήρεμα, να είμαστε καλύτερα προετοιμασμένοι για τις καταστάσεις που αντιμετωπίσαμε, κάτι που δεν το κάναμε, γι αυτό και δεν δημιουργήσαμε πολλές ευκαιρίες. Είναι πάντα ένα κακό σημάδι όταν πρέπει να παραδεχθείς ότι ο τερματοφύλακας σου ήταν ο καλύτερος σου παίκτης, αλλά αυτό ήταν προφανές αυτό το βράδυ.» vs Napoli 3/10
«Γνωρίζουμε ότι πρέπει να βελτιωθούμε και γνωρίζουμε πραγματικά ότι έπρεπε να τα πάμε καλύτερα.» vs Leicester 1/9
«Δεν ήμουν και πολύ ευτυχισμένος με το επιθετικό μας παιχνίδι. Ο ρυθμός δεν ήταν καλός, ούτε ο συγχρονισμός, ενώ οι δύο πλάγιοι αμυντικοί μας θα πρέπει να ανοίξουν πολύ περισσότερο το παιχνίδι τους, ώστε να μπορούμε να έχουμε διαφορετικές επιλογές.» vs Crystal Palace 20/8.
Ποιοι λοιπόν θα μπορούσαν να είναι κάποιοι από τους λόγους για την απώλεια αυτής της μαγείας;
Η άμυνα
Μήπως το ατσάλωμα της άμυνας έκανε την αλλαγή στην προσέγγιση του παιχνιδιού;
Μπορεί. Αλλά δεν ήταν αυτός ο στόχος, αφού ο Klopp συνεχίζει να διαμαρτύρεται για τις επιθετικές επιλογές της ομάδας του.
Συνεπώς είναι ξεκάθαρο ότι ο manager δεν διέταξε μια πιο συντηρητική προσέγγιση στους αγώνες της ομάδας του βάσει σχεδιασμού.
H Liverpool εξακολουθεί να έχει την επιθυμία να είναι ένα εκρηκτικά επιθετικό «τριαξονικό» αλλά προς το παρόν δεν τα καταφέρνει.
Η ικανότητα των Virgil van Dijk και Joe Gomez να εξουδετερώνουν γρήγορα τις αντεπιθέσεις των αντιπάλων σημαίνει ότι ελαχιστοποιούνται οι ευκαιρίες για γρήγορες αντεπιθέσεις των Κόκκινων.
Η ασφάλεια που παρέχει το δίδυμο των κεντρικών αμυντικών παίζοντας πιο ψηλά στον αγωνιστικό χώρο, σημαίνει επίσης ότι η απόκτηση της κατοχής της μπάλας πιο κοντά στην περιοχή της Liverpool αποτελεί ανάμνηση της περσινής σαιζόν.
Οπότε οι επιθέσεις της ομάδας ξεκινούν κυρίως από το δεύτερο μισό του γηπέδου και βασίζονται πλέον στον έλεγχο της κατοχής.
Πέρυσι η Liverpool δεχόταν πίεση και πολιορκία στην περιοχή της έχοντας μόνο 300+ πάσες στα στατιστικά της απέναντι στις 650 ή 700 της City ή της Tottenham ,αλλά οι κεντρώοι παίκτες και οι επιθετικοί της είχαν όλο το γήπεδο μπροστά τους όταν έφευγαν στις αντεπιθέσεις τους.
Η ισορροπία του κέντρου
Από τη στιγμή που το gegenpressing δεν επιτρέπεται να είναι ο «στρατηγός» του παιχνιδιού, και έχοντας περισσότερο κατοχή της μπάλας, χρειάζεται περισσότερη εφευρετικότητα και γρήγορη σκέψη.
Αυτό όμως υπήρξε ένα πρόβλημα δύο όψεων- που κάνει τη Liverpool να παίζει προβλέψιμο ποδόσφαιρο, των εξής:
Ο παίκτης που έχει τη μπάλα, έχει την επιλογή της κοντινής πάσας ή όχι. Αν όχι, θα δοκιμάσει τη μακρινή μπαλιά στην επιθετική γραμμή της ομάδας. Ο αγώνας στο Emirates, επιβεβαίωσε τα παραπάνω, οπότε η Liverpool έγινε ομάδα απέναντι στην οποία μπορούσες να αμυνθείς εύκολα.
Οι διαθέσιμοι παίκτες αποτελούν το δεύτερο στοιχείο του προβλήματος. Η σύνδεση μεταξύ κέντρου και επίθεσης δεν υπάρχει κατά περιόδους, και υπογραμμίζει πόσο βασικός ήταν ο Alex Oxlade-Chamberlain πριν τον τραυματισμό του.
Παράλληλα όμως φωτίζει τη μη αμφισβητούμενη πια διαπίστωση ότι η Liverpool χρειάζεται κάποιον στο κέντρο που να μπορεί με την τεχνική του να σπάζει τις αντίπαλες γραμμές.
Οι Naby Keita και Xherdan Shaqiri, είναι οι μόνοι πραγματικοί υποψήφιοι γι αυτόν το ρόλο.
Δεν αποτελεί σύμπτωση ότι οι πιο μεγάλες νίκες της ομάδας ήρθαν με τον έναν από αυτούς στον αγωνιστικό χώρο.
Ο Keita συμμετείχε στη νίκη με 4-0 επί της West Ham ,ενώ ήταν αδιαφιλονίκητα ο καλύτερος παίκτης στο καλύτερο παιχνίδι ίσως της ομάδας, στη νίκη με 2-1 επί της Tottenham.
H Liverpool δεν κατάφερε ούτε ένα σουτ στο στόχο στη Napoli από το 18ο λεπτό και μετά, όταν ο παίκτης αντικαταστάθηκε.
Ο Shaqiri εν τω μεταξύ, έκανε την εμφάνιση του στην ομάδα, ως το πιο δημιουργικό όπλο του Klopp, με τον ίδιο τον manager να δηλώνει ότι: «φαίνεται ότι συμμετέχει σχεδόν στα πάντα, ειδικά σε καταστάσεις που απαιτούν αποφάσεις.»
Ο Ελβετός διεθνής πρόσθεσε περισσότερη χρυσόσκονη στο status του, ως παίκτη που μπορεί να διαμορφώσει το αποτέλεσμα ενός αγώνα, από την πρώτη του ακόμα εμφάνιση με τη φανέλα των Κόκκινων, όταν αναμείχθηκε δύο φορές στο 3-0 επί της Southampton.
Αυτός ήταν που έδωσε την assist στον Daniel Sturridge με τον τελευταίο να πετυχαίνει το γκολ της ισοφάρισης στο Stamford Bridge, ‘εφοδίασε’ τον Salah στο νικητήριο τέρμα εναντίον της Huddersfield, ενώ στο 4-0 επί του Ερυθρού Αστέρα ήταν απλά εκπληκτικός.
Ο Shaqiri άνοιξε τον προσωπικό του λογαριασμό στο σκοράρισμα, στον θρίαμβο με 4-1 επί της Cardiff, όπου η εμφάνιση του στον αγωνιστικό χώρο στο 61ο λεπτό ‘σήκωσε’ τη Liverpool οδηγώντας την στην επίτευξη τριών τερμάτων.
Χωρίς έναν δυναμικό παίκτη στο κέντρο, οι Κόκκινοι γίνονται στατικοί.
Οι επιθετικοί δεν τροφοδοτούνται συχνά και δεν ενθαρρύνονται να παρέχουν κίνηση οπότε το παιχνίδι παραμένει στάσιμο και εξαναγκασμένο.
Το τρίο Gini Wijnaldum – James Milner – Adam Lallana δεν δουλεύει.
Ένας από τους παίκτες του κέντρου πρέπει να σκέφτεται γρήγορα και να αποτελεί προοδευτική δύναμη.
Ο Jordan Henderson μας λείπει, ενώ ο Fabinho αν και εντυπωσίασε στον εντός έδρας αγώνα εναντίον του Ερυθρού Αστέρα αλλά και εναντίον της Cardiff, δείχνει ότι ακόμα παλεύει με την ταχύτητα του παιχνιδιού με ή χωρίς τη μπάλα, ειδικά απέναντι σε πιο επιθετικές ομάδες.
Ο Βραζιλιάνος έδειξε ενθαρρυντικά σημάδια στη συνεργασία του με τον Wijnaldum, με τον τελευταίο να διανύει περίοδο φορμαρίσματος αυτή τη σαιζόν αλλά δεν έχει το διαφορετικό που έχουν οι Keita και Shaqiri σε πιο προωθημένη θέση.
H επίθεση
Η έλλειψη φαντασίας στο κέντρο συνδέεται με την ανικανότητα του επιθετικού τρίο ,οι οποίοι δεν κατάφεραν ακόμα να βρουν τον συνεκτικό τους ρυθμό.
Κανένας από τους Roberto Firmino, Sadio Mane, Mo Salah δεν έφτασε στο maximum της απόδοσης του ως τώρα, αν και το πλησίασαν στους αγώνες με Tottenham και Huddersfield.
Η τελευταία στάθηκε τυχερή στο δεύτερο ημίχρονο στο John Smith’s Stadium, ενώ η πρώτη θα μπορούσε να βρεθεί να χάνει ακόμα και με 4-0,στο πρώτο ημίχρονο, στο Wembley.
H τελική μπαλιά των παικτών της Liverpool ή οι αποφάσεις που πήραν στις αντεπιθέσεις τους είτε ήταν άτυχες είτε ανάξιες να μνημονευτούν.
Ευκαιρίες υπήρξαν αλλά δεν τις εκμεταλλεύθηκαν ,και ενώ το ίδιο συνέβη και πέρυσι στην αρχή της σαιζόν, στην αντίστοιχη περίοδο όπως τώρα, η επίθεση είχε πετύχει τον συγχρονισμό της.
Η αλλαγή θέσεων, με τον Firmino ως δεύτερο επιθετικό, με τον Salah ως κύρια επιθετική αιχμή δεν αποδίδει, αφού κανένας από τους δυο παίκτες δεν φαίνεται να παίζει άνετα στη νέα του θέση.
Ο πρώτος μάλιστα έχει αποτελέσει τον στόχο αρκετών αντίπαλων manager με αποτέλεσμα να μην μπορεί να βρει τον ρυθμό του.
Η πεποίθηση πάντως στο Melwood, είναι ότι μόνο μικρές αλλαγές χρειάζονται για να επιστρέψει η επίθεση και κατά συνέπεια και η Liverpool στον φρενήρη ρυθμό της.
Μας δίνει κουράγιο το γεγονός ότι η Liverpool πέτυχε ότι πέτυχε ως τώρα, χωρίς να φτάσει στο ζενίθ της απόδοσης της, αλλά όπως είπε και ο Klopp, οι παίκτες της πρέπει να περιμένουν περισσότερα από τους εαυτούς τους και να δράσουν ανάλογα.
Το παρόν άρθρο βασίσθηκε σε αντίστοιχο της Melissa Reddy για το joe.co.uk
