Δύο μέρες παρά κάτι ώρες πριν ξεκινήσει το μεγάλο ντέρμπι, ανέλαβα την καταμέτρηση των «προδοτών». Και η αλήθεια είναι ότι οι προδότες ήταν λιγότεροι απ’ όσους ανέμενα· προφανώς και δεν έχω προλάβει πολλούς τέτοιους, μόνο τον Μιχαλάκη τον Owen έχω ζήσει. Μα κι αυτός σάπιος ήταν όταν τον πρόλαβα εγώ. Όμως σίγουρα, ακόμα κι έτσι, οι Scousers δεν θα τον άφηναν έτσι, όταν επέστρεφε στο Anfield ως μισητός αντίπαλος τώρα πια, έχοντας τον Σατανά στο σήμα – πειρακτικά το αναφέρω, δεν την είδα Πάτερ Κλεομένης. Ούτε βέβαια τους συμπαθώ. Εδώ κάτω θα δείτε ένα δείγμα της αγάπης που έλαβε στο Anfield, καλή ώρα.
Νιώθει την αγάπη του Jamie ο Michael, και φαίνεται στο πρόσωπό του, καθώς πέφτει στο ιερό χορτάρι του Anfield, που ο ίδιος ατίμασε. Σας φαίνονται υπερβολικά όσα γράφω; Ας παραθέσω μερικές δηλώσεις των πρωταγωνιστών των δύο ομάδων.
Στα ταξίδια της Εθνικής, τα παιδιά της Liverpool έτρωγαν στο ένα τραπέζι και της United στο άλλο. Υπήρχε ένταση και αποφεύγαμε ο ένας τον άλλον.
Τάδε έφη David James, ο παλιός τερματοφύλακας της Liverpool – παίζει να αγωνίζεται ακόμα σε κάνα χωριό. Δεν σας πείθει αυτό; Στην συλλογή φανελών του Gerrard δεν υπάρχει ούτε μία φανέλα παίκτη της United. Συμπλήρωσε πως δεν επρόκειτο να υπάρξει ποτέ φανέλα της United στο σπίτι του. Να μην υπενθυμίσω τις γνωστές δηλώσεις του Gary Neville για την Liverpool, την πόλη και τους ανθρώπους του.
Που θέλω να καταλήξω; Η κόντρα είναι τόσο μεγάλη, το μίσος είναι τόσο βαθύ μεταξύ των δύο πλευρών, που μία τέτοια μετακίνηση θα ήταν εξ αρχής βουνό, ακόμα και στην σκέψη. Κάπως έτσι, το τελευταίο απ’ ευθείας δρομολόγιο από Manchester για Liverpool και αντίστροφα σημειώθηκε τον μακρινό Απρίλιο του 1964, όταν ο Phil Chisnall πήγε από την United στην Liverpool έναντι 25,000 λιρών. Έκτοτε, δεν είχαμε ποτέ ξανά απ’ ευθείας μετεγγραφή παίκτη από την μία ομάδα στην άλλη. Συνολικά, εννέα παίκτες έκαναν απ’ ευθείας το δρομολόγιο, πέντε εκ των οποίων το Liverpool – Manchester, ενώ οι υπόλοιποι τέσσερις το αντίθετο. Αναλυτικά η λίστα των παικτών:
- Tom Chorlton, Αύγουστος 1912, Liverpool to Manchester United
- Jackie Sheldon, Νοέμβριος 1913, Manchester United to Liverpool
- Tom Miller, Σεπτέμβριος 1920, Liverpool to Manchester United, 2,000 λίρες
- Fred Hopkin, Μάιος 1921, Manchester United to Liverpool
- Tommy Reid, Φεβρουάριος 1929, Liverpool to Manchester United
- Ted Savage, Ιανουάριος 1938, Liverpool to Manchester United
- Allenby Chilton, Νοέμβριος 1938, Liverpool to Manchester United
- Thomas McNulty, Φεβρουάριος 1954, Manchester United to Liverpool, 7,000 λίρες
- Phil Chisnall, Απρίλιος 1964, Manchester United to Liverpool, 25,000 λίρες
Ωστόσο υπάρχουν και παίκτες που διάλεξαν σχετικά πιο ασφαλή τρόπο για να παίξουν στις δύο ομάδες, κάνοντας ένα διάλειμμα ενδιάμεσα στην συμμετοχή τους σε κάθε ομάδα. Αναφέραμε τον Μιχαλάκη πιο πάνω, ενώ μένουν άλλοι δύο, και συγκεκριμένα οι Paul Ince – για περαιτέρω πληροφορίες διαβάστε το αφιέρωμα του liverpool.gr στον Άγγλο μέσο στο Derby Icons εδώ – και Peter Beardsley. Ο δεύτερος αγωνίστηκε μόλις μία φορά για τους απέναντι, ωστόσο υπήρξε παίκτης κλειδί στην παρουσία του στην Liverpool.
Πλέον, αυτός μοιάζει ο μοναδικός τρόπος για όσους τολμηρούς επιθυμούν να αγωνιστούν κάποια στιγμή στην μία ομάδα, αλλά μετά το μετανιώσουν και η άλλη τους γεμίζει περισσότερο το μάτι. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Gabriel Heinze το 2007, όπου η Liverpool κατέθεσε πρόταση για την απόκτηση του Αργεντινού στόπερ, αλλά η United την απέρριψε, καθώς αρνιόταν να παραχωρήσει τον παίκτη στην μισητή αντίπαλό της. Κάπου εκεί ο Gabriel αποφάσισε να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, καταθέτοντας αίτημα μετεγγραφής – βρε, βρε, βρε, τι μου θυμίζει… – και από τότε έγινε προδότης κι αυτός. Βέβαια, κατέληξε στην Real Madrid, αλλά η κίνηση μετράει. Και οι δύο κόσμοι δεν συγχωρούν.