Με αφορμή τη δηλωμένη επιθυμία του Sami Hyypia να αναλάβει τη θέση του assistant manager του Brendan Rodgers παραθέτουμε τη συνέντευξη που έδωσε ο πανύψηλος Φιλανδός στον Sachin Nakrani της Guardian, τον Αύγουστο του 2014, ως manager της Brighton.
Μέσα σ’ αυτή μπορούμε να διακρίνουμε τη φιλοσοφία, τα άγχη και τις αξίες του πρώην παίκτη της Liverpool που τίμησε τα χρώματα των Κόκκινων έχοντας τη θέση του πύργου στην αμυντική τους σκακιέρα. Μπορεί κάποιοι από σας να θυμούνται ότι στον τελευταίο του αγώνα για την αγαπημένη του ομάδα, στη νίκη με 3-1 εναντίον της Tottenham έκλαψε με τη λήξη του αγώνα, αποχαιρετώντας τον τάπητα του Anfield. Πάντα όμως δήλωνε την επιθυμία να επιστρέψει στην ομάδα που λάτρεψε από παιδί ,αυτή τη φορά σε κάποια θέση του τεχνικού team.
Ο Φιλανδός έχασε στην πρώτη του αγωνιστική ως manager από την Sheffield Wed αν και η ομάδα του με 10 παίκτες λόγω αποβολής έπαιξε καλό ποδόσφαιρο. Υπέβαλε την παραίτηση του στις 22 Δεκεμβρίου του 2014 έχοντας 6 νίκες, 9 ισοπαλίες και 10 ήττες στον ενεργητικό του. Η διοίκηση της Brighton and Hove Albion δεν έκανε δεκτή την παραίτηση και προσπάθησε να τον μεταπείσει, κάτι που τελικά στάθηκε ανέφικτο.
Για όσους από σας γνωρίσατε τον παίκτη, αυτή είναι μια καλή ευκαιρία να γνωρίσετε τον τεχνικό και να ανακαλύψετε ξανά τον άνθρωπο.
Τετάρτη 6 Αυγούστου 2014
«Όταν μετακομίζεις κάπου, καλό είναι να γνωρίσεις πρώτα την περιοχή,» λέει ο Sami Hyypia καθώς επιβεβαιώνει ότι πρόσφατα επισκέφθηκε την παμπ Lord Nelson Inn, κοντά στην περιοχή North Laine του Brighton. Μια περιοχή φημισμένη για την παραγωγή ντόπιας μπύρας τύπου ale. Τον πρόσεξε και μια ομάδα από ντόπιους, οπαδούς της Brighton ,και ο Hyypia ελπίζει ότι θα γράφουν καλά πράγματα γι’ αυτόν τους προσεχείς μήνες.
Έχοντας υπογράψει τριετές συμβόλαιο με την ομάδα του, τον Ιούνιο, ο ξανθός Φιλανδός περιμένει τα φώτα της δημοσιότητας να πέσουν πάνω του το Σάββατο όταν θα έρθει αντιμέτωπος με την Sheffield Wed, εντός έδρας. Συνήθως η πρώτη αγωνιστική μια νέας σαιζόν γεμίζει τους πάντες με ελπίδα και αισιοδοξία, αλλά ο Hyypia παραδέχεται-αντίθετα με το γενικό αίσθημα- ότι προς το παρόν υπάρχει ένα αίσθημα τρόμου στην ομάδα του, αποτέλεσμα των 3 ηττών στους 4 αγώνες προετοιμασίας που έδωσαν και της φυγής των δύο πιο καλών παικτών του ,το καλοκαίρι, στη Leicester, των Matthew Upson και Leonardo Ulloa. Αν προσθέσουμε το γεγονός ότι οι παίκτες αυτοί δεν αντικαταστάθηκαν ,τότε η ελπίδα για άνοδο κατηγορίας δεν μοιάζει πραγματική και όπως λέει και ο ίδιος ο Hyypia: «Δεν είμαστε έτοιμοι.»
Αλλά ο 40χρονος τεχνικός δεν πανικοβάλλεται. Μιλά με την ίδια ήρεμη αυτοκυριαρχία που τον χαρακτήριζε ως παίκτη , περισσότερη εμφανή στην 10ετή καριέρα του με τα χρώματα της Liverpool με της οποίας τη φανέλα κέρδισε τον τελικό του Champions League εκείνη την απίστευτη νύχτα στην Κωνσταντινούπολη και η οποία τον καθιέρωσε ως έναν από τους καλύτερους αμυντικούς στην Αγγλία. Επιστρέφοντας σ’ αυτές τις ακτές 5 χρόνια μετά το αντίο του Anfield , ο Hyypia είναι ξανά αποφασισμένος να αποδείξει την αξία του.
Τον έφερε πίσω η αίσθηση της φιλοδοξίας που υπάρχει στην Brighton, μια ομάδα που έφτασε στα play offs τις δύο τελευταίες σαιζόν καθοδηγούμενη διαδοχικά από τους Guy Poyet και Oscar Garcia. Τον έφερε πίσω η αστείρευτη επιθυμία του προέδρου Tony Bloom και του Paul Barber να προχωρήσουν την ομάδα παραπέρα. Αλλά όπως παραδέχεται και ο ίδιος ο Φιλανδός γελώντας σαρκαστικά, δεν είχε που αλλού να πάει αφ’ ότου έφυγε τον Απρίλιο από την Bayern Leverkusen.
Στην ομάδα της Bundensliga έζησε την ξαφνική άνοδο του αστεριού του , όταν μετά την απόσυρση του ως παίκτης, διορίστηκε ως manager τον Μάιο του 2013, μοιραζόμενος για λίγο το ίδιο πόστο με τον Sascha Lewandowski. Το ζευγάρι οδήγησε τη Leverkusen στην 3η θέση του πρωταθλήματος και στην πρόκριση για τους ομίλους του Champions League, τη σαιζόν 2012/13. Η αρχή της επόμενης σαιζόν ήταν πετυχημένη και φαινόταν ότι μόνος του πλέον ο Hyypia στη θέση του manager θα κατάφερνε τον ίδιο άθλο. Μετά όμως από μια σειρά κακών εμφανίσεων και μόλις μιας νίκης σε 12 αγώνες του έδειξαν την πόρτα της εξόδου.
«Είμαι ευγνώμων σ’ αυτή την ομάδα γιατί μου έδωσε αυτή την ευκαιρία, ενώ κανονικά είναι παράλογο να δίνεις σε κάποιον 10 μήνες μετά την απόσυρση του από τα γήπεδα ως παίκτη, τη θέση του manager στην Budensliga.» θυμάται ο ίδιος. «Τους τελευταίους 2 μήνες έμαθα τόσα πολλά που η εμπειρία από μόνη της είναι ανεκτίμητη. Όλοι οι managers θα πρέπει να περάνε μια τέτοια περίοδο στην καριέρα τους. Σ’ έναν ιδανικό κόσμο μετά την περίοδο αυτή, η ομάδα θα ανέκαμπτε και θα επιστρέφαμε στις νίκες. Αλλά δεν έγινε έτσι.
«Πάντως είχαμε φτάσει στην 4η ή 5η θέση στο πρωτάθλημα και αν αυτή η κατάσταση μας είχε συμβεί ανάποδα-μια κακή αρχή στη σαιζόν και μετά προχωρούσαμε ακάθεκτοι σε νίκες- τότε όλοι θα μιλούσαν για μας. Συνεπώς ,ίσως να ξεπεράσαμε τις δυνατότητες μας ,και τελικά ήμουν εγώ που πλήρωσα τα σπασμένα. Αλλά όπως γνωρίζουμε σ’ αυτό το επάγγελμα οι απολύσεις δεν είναι κάτι σπάνιο.»
H Brighton έδωσε στον ξανθό γίγαντα μια δεύτερη ευκαιρία να αποδείξει ότι εκτός από παίκτης παγκόσμιου βεληνεκούς , έχει ότι χρειάζεται για να γίνει και πετυχημένος manager, και είναι ξεκάθαρο στη συνέντευξη ότι η προσοχή του είναι ολοκληρωτικά εστιασμένη εκεί- να οδηγήσει τους Γλάρους στα μεγάλα σαλόνια. Αυτό σημαίνει μεταξύ άλλων και να γνωρίσει φυσικά καλά την περιοχή και τα αξιοθέατα της. Με εξαίρεση τη Leverkusen ,μου ξεκαθάρισε ότι δεν επιθυμούσε να μιλήσει για τις ομάδες που έπαιξε ,ούτε για το πώς ένιωθε όταν είχε τον Roy Hodgson ως manager στην Εθνική, ούτε ακόμα για το ένδοξο παρελθόν του με τη Liverpool. Και όταν ένας άνθρωπος με τέτοιο ύψος και τόσο αποφασιστικό βλέμμα σε κοιτά και σου δηλώνει ότι πρέπει να προχωρήσουμε παρακάτω, είναι αδύνατο να φέρεις αντίρρηση.
Γίνεται όμως εξαιρετικά ομιλητικός και περιγραφικός όταν η συζήτηση επικεντρώνεται στα σχέδια του για την Brighton. Καθόλου παράξενη λοιπόν δεν κρίνεται η επιθυμία του-για ένα παίκτη που έλαμψε στην αμυντική τετράδα του Anfield- να δημιουργήσει μια άμυνα με φυσική και πνευματική δύναμη, θέλει όμως και η επίθεση του να έχει συγκεκριμένο σχέδιο κάθε φορά που θα ξεδιπλώνεται, και σίγουρα να είναι πιο γρήγορη απ’ ότι την εποχή του Garcia όταν η 6η θέση στο πρωτάθλημα είχε κατακτηθεί μάλλον με χαλαρές εμφανίσεις.
Ακούγεται φιλόδοξη η στρατηγική αυτή, αλλά ο Hyypia είναι πεπεισμένος ότι μπορεί νατα καταφέρει.
«Αν είσαι σκληρός αυτό από μόνο του δεν σημαίνει ότι δεν μπορείς και να παίξεις καλό ποδόσφαιρο,» επιμένει. «Στην Championship οι ανατροπές στη θέση του πίνακα γίνονται γρήγορα, χρειάζεται λοιπόν να είσαι δυνατός και επιθετικός σ’ αυτό το πρωτάθλημα. Οι παίκτες θα πρέπει να νιώθουν πρόθυμοι να βάλουν το πόδι στη μονομαχία, αλλά πάλι θα πρέπει να σκέφτονται και να βάζουν φρένο όταν πρέπει. Να σκέφτονται πως μπορούμε να «χτυπήσουμε» τον αντίπαλο με ποδόσφαιρο και όχι με κλωτσιές.
«Μου αρέσει το παιχνίδι κατοχής, αλλά μόνο με την προυπόθεση ότι έχει ένα στόχο. Να βάλεις γκολ. Είναι εύκολο να κρατάς τη μπάλα στη δική σου περιοχή, εμείς όμως θα προσπαθήσουμε να παίζουμε πιο πολύ με τη μία. Οι επαναφορές επίσης είναι πολύ σημαντικές στο μοντέρνο ποδόσφαιρο γι ‘ αυτό και μείς προσπαθήσαμε να γίνουμε πιο γρήγοροι στην επαναφορά από την άμυνα στην επίθεση και αντίστροφα. Απ’ ότι είδα, στην περσινή ομάδα δεν συνέβαινε και πολύ αυτό. Κρατούσαν τη μπάλα αλλά δεν προσπαθούσαν να προωθηθούν. Ελπίζω τώρα τα πράγματα να αλλάξουν προς το καλύτερο σ’ αυτό τον τομέα.»
Έχω τη συναίσθηση ότι ο Hyypia κάνει μια συνειδητή προσπάθεια να ξεφύγει εντελώς και να αφήσει πίσω του την άσχημη εμπειρία που έζησε στη Leverkusen μερικούς μήνες πριν.
«Πάντα ήμουν παρατηρητικός τύπος -όταν βρίσκομαι σ’ ένα δωμάτιο θέλω να ακούω αυτά που λένε οι υπόλοιποι και να μαθαίνω,» λέει. «Ως παίκτης ήμουν το ίδιο, προσπαθούσα να δω τι έκανε ο manager σε διαφορετικές καταστάσεις, και αυτά που έμαθα τα ενσωματώνω τώρα στη δουλειά μου. Είμαι το είδος του ανθρώπου που θέλει να μαθαίνει και να αυτοβελτιώνεται κάθε βδομάδα , και έχω αποκτήσει τη συνήθεια αυτή από μικρό παιδί γιατί δεν ήμουν και το μεγαλύτερο ταλέντο, οπότε έπρεπε να δουλέψω σκληρά για να πετύχω.»
Δεν γνωρίζουμε αν τελικά η διοίκηση των Κόκκινων κάνει δεκτή την επιθυμία του Hyypia και τον επαναφέρει στον ιερό χώρο γι αυτόν-το Anfield. Σίγουρα είναι πολλοί οι οπαδοί που θα πανηγύριζαν για την επιστροφή του. Ας του ευχηθούμε να εκπληρωθεί το όνειρο του, και αν όχι ,καλή τύχη με όποια ομάδα και να ασχοληθεί. Δεν τον ξεχνάμε και θα στηρίζουμε πάντα τις επιλογές του.YNWA.