Στον απόηχο του αποκλεισμού της Liverpool από τη συνέχεια του Champions League, ο Jamie Carragher άνοιξε ξανά την «αιώνια» συζήτηση για τον Trent Alexander-Arnold.
Ο Jurgen Klopp έχει επανειλημμένα αποκλείσει την ιδέα να μεταφέρει τον Trent στη μεσαία γραμμή. Ο Gareth Southgate το δοκίμασε για 45 λεπτά και το θεώρησε αποτυχημένο πείραμα.
Ωστόσο, πολλοί εξακολουθούν να ζητούν τη μετακίνηση του από το δεξί άκρο στη μεσαία γραμμή. Καθώς η συζήτηση συνεχίζεται, θα μπορούσε να υπάρξει μια λύση, από πλευρά τακτικής, για να ικανοποιήσει και τις δύο πλευρές.
Στο κλασικό στήσιμο της Liverpool του Klopp (4-3-3), οι πλάγιοι μπακ ξεχύνονται στην επίθεση και η τριάδα της μεσαίας γραμμής βρίσκεται συνεχώς σε κίνηση, από τη μία κερδίζοντας μπάλες μέσα από το έντονο πρέσινγκ που ασκούν στους αντιπάλους και από την άλλη καλύπτοντας συνεχώς τα νώτα των πλάγιων μπακ.
Φανταστείτε τον Alexander-Arnold στη δεξιά πλευρά αυτής της τριάδας της μεσαίας γραμμής. Η δουλειά του θα ήταν να προβλέπει τον κίνδυνο, να κερδίζει το 100% των μονομαχιών στο ένας εναντίον ενός και να δίνει κοντινές συνδετικές πάσες.
Είναι όλα αυτά μέσα στις ικανότητές του;
Όχι σύμφωνα με τον Carragher: «Όλοι γνωρίζουμε ότι οι αμυντικές του ικανότητες δεν είναι αρκετά καλές. Δεν έχει την ικανότητα να πιέσει και να κλείσει τον αντίπαλο αποτελεσματικά».
Έχοντας επίσης επικριθεί για την τάση του να χάνει την συγκέντρωση του (βλέπε το γκολ της Real στο Bernabeu), ο Trent φαίνεται ότι δεν ταιριάζει σε αυτόν τον ρόλο. Επιπλέον ο χρόνος του με την μπάλα στα πόδια θα μειωνόταν δραστικά και συνεπώς είναι εύκολο να καταλάβουμε γιατί ο Klopp είναι τόσο αντίθετος.
Ίσως, όμως, να υπάρχει άλλος τρόπος από πλευράς τακτικής, για να ταιριάξει ο Trent στο χώρο της μεσαίας γραμμής.
Πολλές ομάδες έχουν αναγνωρίσει ότι η ταυτόχρονη κίνηση, προς την επίθεση, των δύο πλάγιων αμυντικών μπορεί να τις αφήσει ευάλωτες στις αντεπιθέσεις των αντιπάλων και έτσι πλέον χρησιμοποιούν «ασύμμετρους» πλάγιους μπακ (έναν κεντρικό αμυντικό και ένα κανονικό πλάγιο μπακ, ο οποίος κλίνει προς το κέντρο, όταν η ομάδα του επιτίθεται).
Για παράδειγμα, η Arsenal τοποθετεί τον κεντρικό αμυντικό Benjamin White ως δεξί μπακ και τον Oleksandr Zinchenko ως αριστερό μπακ.
Έτσι όταν η ομάδα επιτίθεται ο White λειτουργεί ως τρίτος κεντρικός αμυντικός στα δεξιά (με Gabriel αριστερά και Saliba στο κέντρο), ενώ ο Zinchenko συγκλίνει στη μεσαία γραμμή παίρνοντας θέση δίπλα στον Thomas Partey (το λεγόμενο «double pivot», τους δυο ποδοσφαιριστές που προστατεύουν την άμυνα και τροφοδοτούν την επίθεση).
Αυτό δίνει στην Arsenal ένα σχήμα 3-2-2-3, όταν έχει την κατοχή της μπάλας, με Martinelli, Jesus και Saka ως το επιθετικό τρίο.
Αυτή την τακτική εφαρμόζει και ο Pep Guardiola στη Manchester City.
Ο αριστεροπόδαρος Nathan Ake λειτουργεί ως αριστερός μπακ σε φάση άμυνας. Σε φάση επίθεσης λειτουργεί ως τρίτος κεντρικός αμυντικός (με τον Laporte στο κέντρο και τον Stones δεξιά), ενώ στα δεξιά, ο απόφοιτος της ακαδημίας Rico Lewis (δεξιός μπακ) παίρνει θέση δίπλα στον Rodri λειτουργώντας έτσι ως «double pivot».
Συνεπώς το 3-2-2-3 του Guardiola, σε φάση κατοχής της μπάλας, αποτελείται από τους Ake, Laporte και Stones σε ρόλο κεντρικών αμυντικών, Lewis και Rodri ως «double pivot», Silva και De Bruyne μπροστά τους σε ελεύθερο ρόλο και επιθετικό τρίο τους Grealish, Haaland και Mahrez.
Η συγκεκριμένη τακτική επιτρέπει και στις δύο ομάδες να κυριαρχούν στην κατοχή, ενώ παραμένουν εξαιρετικά ασφαλείς στις αντεπιθέσεις.
Πως μπορεί η συγκεκριμένη τακτική να εφαρμοστεί στην περίπτωση της Liverpool διατηρώντας ταυτόχρονα τους Robertson και Alexander-Arnold στο βασικό σχήμα;
Μια επιλογή θα μπορούσε να είναι η χρησιμοποίηση του Alexander-Arnold ως «double pivot» μαζί με ένα εκ των Bajcetic, Henderson ή Thiago κρατώντας παράλληλα τον Robertson ψηλά στην επίθεση ως αριστερό εξτρέμ.
Σε φάση άμυνας, στο 4-3-3, θα έχουμε την γνωστή τετράδα στην άμυνα (Robertson, Van Dijk, Konate και Alexander-Arnold), τριάδα στο κέντρο (π.χ. Fabinho, Bajcetic και Elliott) και επιθετικό τρίο τους Gakpo, Nunez και Salah.
Το κρίσιμο σημείο, φυσικά, θα είναι η φάση της κατοχής, όπου πρέπει να παρουσιάσουμε ένα λειτουργικό και αποτελεσματικό 3-2-2-3.
Με τον Fabinho να υποχωρεί προς τα πίσω, τότε θα έχουμε την τριάδα στο κέντρο της άμυνας (Van Dijk, Fabinho, Konate). Ο Alexander-Arnold μαζί με τον Stefan Bajcetic θα λειτουργήσουν ως «double pivot», με τους Elliot και Gakpo να κινούνται μπροστά τους ως δεκάρια. Ο Trent θα μπορούσε να ξεδιπλώσει τις αρετές του ως playmaker ευρισκόμενος σε αυτή τη θέση.
Στο επιθετικό τρίο θα έχουμε τον Robertson αριστερά, τον Nunez στο κέντρο και τον Salah δεξιά.
Αυτή η τακτική προσέγγιση φέρνει επίσης τον Darwin Nunez στον κεντρικό ρόλο που προτιμά, με τον Cody Gakpo να κινείται ανάμεσα στις γραμμές και τον Mo Salah να δέχεται τη μπάλα ψηλότερα στον αγωνιστικό χώρο. Επίσης, αξιοποιούνται στο έπακρο οι συνεχείς και ως επί το πλείστον πολύ επικίνδυνες πλαγιοκοπήσεις του Robertson.
Συνεπώς, εάν ο Klopp θελήσει κάποια στιγμή να τοποθετήσει τον Trent στη μεσαία γραμμή υπάρχει, τουλάχιστον σε θεωρητικό επίπεδο, μία τακτική προσέγγιση όπου ο Άγγλος διεθνής θα μπορούσε να ανταποκριθεί, με βάση τις δυνατότητες του.
