Γράφει για την σημερινή κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Σύλλογος, ο φίλος της Ομάδας και συντάκτης του Liverpool.gr, Παναγιώτης Ρουμελιώτης.
Προτού ξεκινήσω, να αναφέρω πως τις παρακάτω γραμμές σκέφτηκα πολύ αν θα τις γράψω. Το κείμενο ίσως έχει και ύφος αντιπαράθεσης, κάτι που δεν βοηθάει την όλη κατάσταση, όμως μέσω του site μου δίνεται μια πλατφόρμα και μια ευκαιρία να εκφράσω τη γνώμη μου. Θεωρώ πως η σκέψη μου είναι μία που ίσως πάει κόντρα στους περισσότερους, τουλάχιστον αυτό αντιλαμβάνομαι, και άρα θαρρώ πως έχει αξία να ακουστεί. Πάμε παρακάτω.
Η Liverpool περνάει και πάλι δύσκολες μέρες. Έχω γράψει στο παρελθόν πως τα αγωνιστικά προβλήματα είναι μεγάλα, οι ευθύνες βαραίνουν το τεχνικό τιμ, όμως θεωρώ πως έχει έρθει η ώρα να μιλήσουμε πολύ σοβαρά για το που βρίσκεται η πηγή των προβλημάτων.
Στο διαδικτυακό μας στέκι στο Facebook, που χαρά μας θα ήταν να μεγαλώσει ακόμα περισσότερο, από χθες κυριαρχεί ένα κλίμα σχεδόν πολεμικό. Ο καθένας γρήγορα μετά το ματς σήκωσε το δάκτυλο και το έδειξε προς τη κατεύθυνση που εκείνος θεωρεί ότι πρέπει να κατευθυνθούν τα… πυρά.
Δεν θα βγάλω τον εαυτό μου απ’ έξω, το ίδιο έκανα.
Δεν μετανιώνω, αφού η δημοσίευση μου, την οποία και παραθέτω εδώ, δεν είναι παράγωγη του χθεσινού αποτελέσματος, παρά η εξωτερίκευση σκέψεων και συναισθημάτων που ζουν και ανθούν εδώ και περίπου μια τριετία.
Συμπτωματικά, τέτοια εποχή πέρυσι είχα ανεβάσει την ΙΔΙΑ ακριβώς φωτογραφία. Τα παράπονα της λεζάντας, ίδια με σήμερα.
Ποια είναι λοιπόν, η άποψη που φαίνεται να επικρατεί, ή τουλάχιστον αυτός που δέχεται την μεγαλύτερη κριτική;
Ο τύπος που μας έφερε έως εδώ. Αυτός που με μηδαμινή ενίσχυση έφτασε τη Liverpool στη κορυφή του ποδοσφαιρικού Έβερεστ. Που πήρε το συνονθύλευμα του Rodgers και κατέκτησε τα πάντα.
Αλήθεια, ο Klopp είναι το πρόβλημα;
Ένα από τα σχόλια που δέχθηκα ήταν πως καλύπτω τον Klopp παραπάνω από ότι θα έπρεπε.
Ίσως και να το κάνω. Ίσως και να μην στέκομαι στα λάθη του Klopp (θα αναφερθώ και σε αυτά) γιατί θεωρώ πολύ πιο σημαντικά τα λάθη των αφεντικών του.
Και βέβαια ο Klopp έχει κάνει λάθη. Αλίμονο αν δεν είναι λάθος η ντε και καλά μετατροπή του Elliott σε χαφ. Φαίνεται το παλικάρι ότι είναι απίστευτα ταλαντούχο, αλλά για να πετύχεις στα χαφ των Reds θες έναν δυναμισμό που, ο κόσμος να γυρίσει ανάποδα, ο Elliott για την ώρα δεν μπορεί να βγάλει.
Το γεγονός ότι είναι και δημιουργικός παίκτης κρατάει και πίσω τον Arnold. Βγήκε χθες ο Elliott και στα πέντε λεπτά ο Trent είχε βρεθεί τρεις φορές σε θέση που μπορούσε να δημιουργήσει ευκαιρία, κάνοντας εν τέλει και την ασίστ στον Chamberlain.
Ευθύνες έχει και στην ελευθερία που έχει και ο Pep Lijnders.
Quiz. Χωρίς βοήθεια Google. Πώς λέγονται οι βοηθοί των Ten Hag, Guardiola, Arteta, Howe; Ξέρετε; Πιθανότατα όχι. Ούτε εγώ, που έστω και ερασιτεχνικά, η δουλειά μου (μέσω του Liverpool.gr) περιστρέφεται γύρω από το αγγλικό ποδόσφαιρο.
Ο Lijnders, από την άλλη, κάνει συνεντεύξεις τύπου στα κύπελλα, βγάζει βιβλία, κάνει συνεντεύξεις σε ιστοσελίδες για την Liverpool, αναλύει παιχνίδια σε εκπομπές στο YouTube. Μερικοί λένε πως στην ουσία πια κάνει αυτός τις προπονήσεις.
Ξαφνικά ο Lijnders είναι σαν να έχει γίνει συπροπονητής και όχι βοηθός. Εκεί, μάλιστα, να δεχθώ ότι έχει ευθύνη ο Klopp, και τεραστίων διαστάσεων μάλιστα.
Το ψάρι, όμως, μυρίζει από το κεφάλι.
Γιατί στη τελική, ο Klopp έχει να δουλέψει και με ένα σύνολο που είναι κομμένο στη μέση. Που τα τελευταία χρόνια έχει αφεθεί στο έλεός του.
Γιατί η FSG αντιμετωπίζει τον σύλλογο σαν ομάδα δεκάδας. Εκεί είναι άλλωστε τα επίπεδα επένδυσης στο έμψυχο δυναμικό τη τελευταία δεκαετία.
Μας περνάνε ομάδες όπως η West Ham και η Newcastle, που ειδικά η δεύτερη είχε για εννέα από τα δέκα χρόνια ιδιοκτήτη τον υπερτσιγκούνη Mike Ashley και που πέρασε και μία χρονιά στη Championship. Μην μιλήσουμε για τις δύο ομάδες του Manchester. Ναι, δεν έχουμε Άραβες, και ίσως ούτε και την δυναμική των Glazers, αλλά εδώ μιλάμε για υπερτριπλάσια νούμερα.
Η Tottenham έφτιαξε καινούργιο γήπεδο. Πιο πάνω από τη Liverpool.
H Arsenal ζει με τη γκρίνια κατά του Kroenke. Πιο πάνω από την Liverpool.
«Μα έφερε τον Gakpo, γιατί δεν έπαιρνε με αυτά τα λεφτά ένα χαφ και πήρε δανεικό τον Arthur;».
Να τα δούμε ένα – ένα;
Μια ομάδα σαν τη Liverpool έχει περιορισμένο αριθμό στόχων. Λογικό. Δεν είναι πολλοί οι παίκτες στο κόσμο που μπορούν να αγωνισθούν ως βασικοί σε αυτή. Από αυτούς, κόψτε όσους παίζουν ήδη σε μεγαθήρια και άρα δεν πρόκειται να φύγουν. Κόψτε και όσους δεν ταιριάζουν στο στιλ παιχνιδιού της ομάδας (αλίμονο αν έκαναν όλοι στο προπονητικό τιμ).
Μένεις με ένα pool παικτών, καμία δεκαριά στον αριθμό για κάθε θέση (ίσως και λιγότερους σε ορισμένες περιπτώσεις), οι οποίοι όλοι θα κοστίσουν κάποια λεφτά.
Όταν, λοιπόν, έρχονται από πάνω και σου λένε ότι «αυτό είναι το μπάτζετ, μικρό σχετικά, πρόσεχε ποιον θα πάρεις γιατί δεν υπάρχει το παραμικρό περιθώριο λάθους», τότε λειτουργείς με δεμένα χέρια.
Στο ποδόσφαιρο, στο άθλημα με τις άπειρες μεταβλητές, δεν υπάρχει περιθώριο λάθους.
Πάει, λοιπόν, η Liverpool, να πάρει έναν στόχο εν ονόματι Tchouameni. Επιλέγει Real. Συμβαίνει αυτό. Plan B; Δύσκολο, αφού η μεταγραφή πρέπει οπωσδήποτε να είναι ο τέλειος παίκτης. Και σε μια τιμή που θα ορίσει η Liverpool, άσχετα αν η αγορά ευνοεί τον πωλητή.
Πετάγονται ονόματα όπως του Matheus Nunes. Τρομερά νούμερα στη Sporting, διεθνής, νέος, σε μια οκ τιμή, αλλά με αμφιβολίες για το αν μπορεί να ακολουθήσει άμεσα τους ρυθμούς.
«Ωραία» λέει o Jorge Mendes, σούπερ ατζέντης γνωστός για τις διασυνδέσεις με την Wolves. «Θα τον στείλουμε ένα χρόνο στο Molineux και αν σας αρέσει τον παίρνετε το καλοκαίρι σχεδόν στα ίδια λεφτά που θα τα βρει η Sporting με την Wolves».
Δεν ξέρω αν καταλαβαίνετε την παράνοια εδώ. Βάζεις τρίτη ομάδα στην εξίσωση επειδή φοβάσαι μήπως δεν είναι ο τέλειος παίκτης, αφού δεν υπάρχει μπάτζετ να στηρίξει έστω και μία επιλογή που θα θέλει χρόνο να προσαρμοστεί, ενώ βλέπεις ότι είναι μία θέση που πονάς.
Εν τω μεταξύ, κάθε χρόνο δημοσιεύεις τα οικονομικά στοιχεία του έτους με ρεκόρ εσόδων, με μοναδική εξαίρεση τη σεζόν του Covid. Αστεία πράγματα.
Επειδή όμως με τους τραυματισμούς ΙΣΩΣ και να δημιουργηθεί ΚΑΙ αριθμητική τρύπα, πάει να εξετάσει περιπτώσεις δανεισμών. Χτύπησε διάφορες πόρτες στην Ευρώπη και κατέληξε σε κάποιον Arthur.
Μου λέτε ότι ο Klopp δεν θέλει χαφ, ότι παραείναι πιστός στους παίκτες του, αλλά μετά μου λέτε ότι είναι δική του επιλογή να κάνει μεταγραφή και να φέρει δανεικό τον Arthur. Πόσες ακόμα κλοτσιές θα δώσουμε στην έννοια της «κοινής λογικής»; Και δεν θέλει χαφ, και θέλει χαφ δηλαδή. Οκ, μια χαρά.
Και τον χειμώνα, αν έρθει χαφ, θα πάρουμε δανεικό. Γιατί πρέπει να μαζέψουμε λεφτά, επαναλαμβάνω, μια ομάδα με τα έσοδα της Liverpool ΝΑ ΜΑΖΕΨΕΙ ΛΕΦΤΑ, για να πάρει έναν παίκτη το καλοκαίρι (Bellingham).
«Όλο λέει ότι είναι καλοί παίκτες και τους εμπιστεύεται».
Όχι, θα βγει και θα πει ότι είναι άμπαλοι, άχρηστοι, ανίκανοι, ακούρευτοι και δεν παίζουν και καλό FIFA. Ας σοβαρευτούμε.
«Γιατί όχι χαφ; Γιατί Gakpo τότε; Καλοί οι Αμερικάνοι τώρα;».
Αρχικά η λογική αυτή είναι επιπέδου Villa και Brighton. Liverpool είσαι, θες επιθετικό και χαφ, ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ.
Αλλά βέβαια, όταν θα μπεις στην αγορά και σου λένε ότι μπορείς να κάνεις μόνο μία μεταγραφή, θα δεις τι έχεις περισσότερο ανάγκη.
Στις προπονήσεις αυτή τη περίοδο ο Klopp βλέπει περίπου επτά διαθέσιμα χαφ, άσχετα αν είναι ικανά ή όχι, και δύο επιθετικούς. ΔΥΟ. Τον Nunez και τον Salah. Άντε δυόμιση αν βάλουμε τον Carvalho, αν και το παιδί είναι ξεκάθαρο ότι δεν είναι για τα εξτρέμ.
Φυσικά και θα πάρει εξτρέμ λοιπόν. Στα χαφ τουλάχιστον μπορεί να βγάλει μια ενδεκάδα. Κακή, στραβή, ανάποδη, είναι μια ενδεκάδα. Μπροστά έχει καταλήξει να παίζει με εξτρέμ τον ξεχασμένο Chamberlain.
Είχε ανάγκη ΚΑΙ επιθετικό. Έφυγαν οι Minamino, Origi, Mane, Shaqiri (έγινε εσωτερική αντικατάσταση με τον Elliott που εν τέλει δεν υπολογίζεται και για τα εξτρέμ), στη πόρτα της εξόδου φαίνεται να είναι και ο Bobby (οδεύει προς Al-Nassr), οπότε οι καλοί μας ιδιοκτήτες μας έκαναν την ΧΑΡΗ τουλάχιστον να μπαζώσουν την αριθμητική τρύπα, φέρνοντας τρεις παίκτες. Diaz, Nunez, Gakpo.
Να δούμε πότε θα κάνουν το ίδιο και στα χαφ. Γιατί και εκεί το έχουν καθυστερήσει. Μπροστά υπήρξαν πωλήσεις, κάτι τέτοιο δεν γίνεται στο κέντρο. Δεν γίνεται ρε αδερφέ Henry να μου ζητάς 20 και 30 μύρια για τα κουτσάλογα Ox και Keita. Ευτυχώς αποχωρούν αμφότεροι το καλοκαίρι και μπορεί να έρθει και καμία μεταγραφή.
Κάνω πρόβλεψη ότι το ίδιο θα γίνει στα στόπερ. Το πρόβλημα εκεί κοντοζυγώνει. O VVD μεγαλώνει και είναι επηρεασμένος από τον χιαστό, ο Matip και αυτός γερνάει, ο Gomez προσπαθεί να πιάσει επίπεδα Lovren στην αστάθεια, με τον Konate να είναι η μοναδική future-proof και ταυτόχρονα ποιοτική λύση. Αν όμως αυτή τη στιγμή ζητάνε 15 εκατομμύρια για τον Phillips, τότε βλέπουμε προς τα που θα πάει η κατάσταση…
Έχω γράψει 1305 λέξεις και δεν έχω αναφερθεί σε ESL, τιμές εισιτήριων, αντιμετώπιση των επίσημων club στο εξωτερικό, την επιλογή να θέσουν σε διαθεσιμότητα μεγάλο μέρος του εργατικού δυναμικού στον Covid, τα απίστευτα με το ιατρικό τιμ, το ότι αναλυτές και τεχνικοί διευθυντές αποχωρούν ο ένας μετά τον άλλο και άλλα τέτοια όμορφα.
«Μα έφτιαξαν προπονητικό και νέες κερκίδες».
Μαγκιά τους και τους είμαι ευγνώμων, αλήθεια. Αλλά μπάλα δεν παίζει το γυμναστήριο, τάκλιν δεν κάνουν τα καρεκλάκια, σέντρες δεν βγάζουν οι οροφές και γκολ δεν καρφώνουν οι γυάλινες πύλες.
Τιμή και δόξα στον Jurgen Norbert Klopp. Ό,τι και να συμβεί, Γερμανέ, σε ευχαριστώ.
Σε ευχαριστώ γιατί έκανες πραγματικότητα τις στιγμές δόξας που μου περιέγραφε ο πατέρας μου όσο εγώ έβλεπα τον Joe Allen και τον Christian Poulsen με την κόκκινη φανέλα.
Νιώθω προδομένος γιατί οι προσπάθειες σου δεν στηρίχθηκαν ποτέ. Η ευκαιρία για δυναστεία χάθηκε μέσα από τα χέρια μας.
Ας είναι…
