Γράφει ο Αλέξανδρος Μωρέλλας, δημοσιογράφος, χομπίστας αναλυτής της Premier League & μέλος της Πανελλήνιας Λέσχης Φίλων Liverpool.
Ήταν 5 Φεβρουαρίου 2022 όταν στο κείμενο μου στο liverpool.gr με τίτλο «Liverpool Roster 2022/23: μάλλον μας περιμένει ένα καυτό καλοκαίρι», έγραφα:
«ΟΙ ΑΝΑΓΚΕΣ
Το καλοκαίρι του 2020 η FSG, ελέω και πανδημίας, τσιγκουνεύτηκε να υπογράψει κεντρικό αμυντικό και όλοι θυμόμαστε την πανωλεθρία που συνόδεψε αυτή την απόφαση. Τραυματίστηκαν και τα 3 μπακ μας, με συνέπεια να φτάσουμε να δούμε τον Hendo στη θέση του Matip και τον Fabinho στη θέση του Virgil. Οι ίδιες τσιγκουνιές την έπιασαν το περασμένο καλοκαίρι για αντικαταστάτη του Gini, με συνέπεια να βγάζουμε όλη την τρέχουσα σεζόν ουσιαστικά με ένα καθαρόαιμο αμυντικό χαφ, τον σκασμένο Fab και δίπλα του να στηρίζουν ο Hendo και ο 35χρονος Milner. Ο αγώνας με την Chelsea θα μας μείνει σε όλους αξέχαστος… Η εκτίμηση λοιπόν είναι πως το καλοκαίρι του 2022, (…) η FSG δεν θα κάνει πάλι το λάθος να μην καλύψει το κενό».
Κι όμως το ξαναέκανε το λάθος. Σύμφωνα με το non-paper που μοίρασε η διοίκηση του Συλλόγου και αναπαρήγαγαν όλοι χειροκροτητές – δημοσιογράφοι των Reds από το πρωί της Πέμπτης 16.6, οι μεταγραφές ολοκληρώθηκαν. Και για να κατευνάσουν τις όποιες αντιδράσεις πετούν και το τυρί ότι στον Klopp αρέσει ο Jude Bellingham, υπερθεματίζοντας μάλιστα της πολιτικής αυτής λέγοντας πως η διοίκηση δεν συμβιβάζεται με ενδιάμεσες λύσεις τύπου Tielemans, χτυπάμε μόνο αυτόν που θέλουμε και άρα θα πάμε για τον Άγγλο το 2023. Και αναρωτιέται εύλογα ακόμα και ο ελάχιστα πληροφορημένος ποδοσφαιρόφιλος: είναι ενδιάμεση λύση ο Tielemans; Είναι αμυντικό χαφ ο Bellingham; Η απάντηση είναι όχι φυσικά και στις δύο ερωτήσεις, αλλά ποιος ασχολείται. Καθρεφτάκια μοιράζουν πάλι τα αμερικανάκια της FSG στους φιλάθλους κι αυτοί σαν άλλοι Ινδιάνοι θα ξεχαστούν.
Κανείς δεν έμαθε από τα λάθη του λοιπόν. Σε μια σεζόν που ξεκινάει στις 5.8 (30.7 ουσιαστικά με τον τελικό του Charity Shield με τη City), και η Liverpool θα αγωνίζεται Σαββατοκύριακο-Τετάρτη διαρκώς και ασταμάτητα σε EPL και Champions League ελέω Μουντιάλ στο Κατάρ, η απόφαση που πάρθηκε είναι να πάμε με ένα αμυντικό χαφ μέχρι τέλους, τον Fabinho. Τι θα γίνει αν τραυματιστεί, αν σκάσει, αν τιμωρηθεί; Απλό, θα αναλάβουν ο ξεζουμισμένος και 32χρονος Hendo και ο βραχείας διάρκειας 36χρονος πια Milner. Τέλεια, έτσι;
Ο άκυρος αντίλογος
Τα δημοσιογραφικά παπαγαλάκια, αλλά και αρκετοί γνήσιοι και υγιείς φίλαθλοι που καλοπροαίρετα προσπαθούν να αναλύσουν και να δικαιολογήσουν την κατάσταση, προτάσσουν διάφορα επιχειρήματα στηρίζοντας αυτή την απόφαση. Πάμε να τα καταρρίψουμε ένα ένα.
1) Μα έχουμε Thiago-Keita-Elliot-Carvalho-Ox-Hendersson-Milner. Δε φτάνουν; Απάντηση: Μα κανείς από αυτούς δεν είναι αμυντικό χαφ. Δεν είναι δυνατόν να μου λείπει σέντερ μπακ και να αναφέρομαι στα δεξιά και στα αριστερά μπακ ως εναλλακτικές. Και για ποιες εναλλακτικές μιλάμε αν πάμε σε αυτούς που παίζουν όσο πιο κοντινά τη θέση; Τον guest star Thiago των μόλις 14 αγώνων με πάνω από 80 λεπτά πέρσι; Ή τον 1 μέσα-10 έξω Keita; Ο Hendo μόνος του δεν μπορεί να κρατήσει το κέντρο, ούτε φυσικά ο τίμιος Milner.
2) H Liverpool για να μην χτυπάει αμυντικό χαφ, δεν χρειάζεται αμυντικό χαφ. Απάντηση: Τότε γιατί επίσημα και δεδομένα χτύπησε τον Aurélien Tchouaméni που είναι πολυεργαλείο στο κέντρο; Προφανώς και χρειάζεται, αλλά δεν της έκατσε. Κι επειδή είχε 2 προτεραιότητες ή επίθεση ή αμυντικό χαφ, αυτή που έκατσε πρώτη αυτή κάλυψε, καθώς μάλιστα μάζευε και τα μπογαλάκια του ο Mane.
3) Η Liverpool θα πάει το 2023 για τον Jude Bellingham. Απάντηση: Πρώτον δεν είναι αμυντικό χαφ και δεύτερον πού ξέρει η FSG ότι θα της κάτσει; Πετάω στα χαμένα μια σεζόν δηλαδή για να καλύψω την επόμενη που θα έχουν λήξει και άλλα συμβόλαια και θα έχω και νέες ανάγκες; Άσε που από προχτές ξεκίνησε το άκυρο non-paper ότι οι της FSG είναι απαισιόδοξοι, καθώς βλέπουν ότι τον θέλουν πολλές ομάδες, κι εμείς δεν μπαίνουμε σε πλειστηριασμό. Πριν προλάβουμε να τον χτυπήσουμε, δηλαδή, τον ακυρώσαμε. Είπαμε, καθρεφτάκια στους ιθαγενείς.
4) Μα δεν υπάρχει καλή και οικονομική λύση εκεί έξω. Απάντηση: Bissuma και Gravenberch, αλλά τους πρόλαβαν. Tielemans, Vitinha, Tonali, Pape Matar Sarr και τόσοι άλλοι. Ένας πλανήτης ολόκληρος. Δεν μπορεί να μην υπάρχει ένα καλό αμυντικό χαφ. Δεν είπαμε να τα σκάσεις για Rice.
5) Δεν θα δεχόντουσαν να κάτσουν στον πάγκο. Απάντηση: Αυτό το κέρδισε ο Klopp από πέρσι. Σε μια σεζόν με 50 αγώνες το λιγότερο, με Μουντιάλ ενδιάμεσα που θα εξουθενώσει βασικά ατού, με τον ανταγωνισμό να ανεβαίνει, και τον Fabinho από πέρσι να τραυματίζεται και να έχει σημάδια κόπωσης, ο μόνος που θα έχει μόνιμη θέση (κι αυτή θα παίζεται αν τραυματιστεί) είναι ο Alisson. Μέχρι και ο Trent αναμένεται να πάρει ανάσες.
6) Μα φτάσαμε ένα βαθμό από το πρωτάθλημα και ένα γκολ από το Champions League, το αμυντικό χαφ μας έφταιξε; Α, εδώ θέλει λίγο μεγαλύτερη ανάλυση γιατί κάποιοι προσεγγίζουν τους αγώνες με λογική καφενέ.
Η απουσία ανάσας στον Fabinho και η συμβολή στην απώλεια των 2 μεγάλων τίτλων.
Α) H απώλεια του πρωταθλήματος
«As exciting as the action was in both penalty areas, the centre of the park was dominated by Chelsea’s midfield duo of Mateo Kovacic and N’Golo Kante». Αναλύσεις όπως η παραπάνω κυριάρχησαν είτε στα κείμενα είτε σε πηχυαίους τίτλους αγγλικών μέσων ενημέρωσης μετά το 2-2 κόντρα στην Chelsea τον περασμένο Γενάρη. Το 73% ολοκλήρωσης μεταβιβάσεων που είχε η τριάδα μας Hendersson-Milner-Fabinho ήταν ένα από τα χαμηλότερα ποσοστά της σεζόν -συνέπεια του ανελέητου πρέσινγκ της Chelsea- ενώ από την άλλη σε μια από τις καλύτερες εμφανίσεις του με του Μπλε, ο Kovacic είχε 104 μεταβιβάσεις. Η Liverpool απέτυχε να κερδίσει όλους τους αγώνες με τους ανταγωνιστές της στην 1η τετράδα. Μέχρι και η Tottenham κέρδισε 2 φορές την City. Μία νίκη να είχαμε πετύχει, θα ήμασταν πρωταθλητές. Αντίθετα, εμείς με τους 3 της 4άδας, είχαμε 6 ισοπαλίες δεχόμενοι σε 6 αγώνες 9 γκολ. Το κέντρο ήταν η αχίλλειος πτέρνα, ειδικά στο Etihad όπου στο 1ο ημίχρονο επικρατούσε χάος και πανικός στους Reds μην μπορώντας να περάσουν καν τη μεσαία γραμμή.
Στον 1ο γύρο όμως η αμυντική λειτουργία, στην οποία έχει βαρύνουσα συμβολή το κέντρο, μας πρόδωσε και σε αγώνες με μικρότερες ομάδες, που τελικά μας στοίχισαν ανεπανόρθωτα: Brentford 3-3, Brighton 2-2, West Ham 3-2. Ήταν η εποχή που ο Fabinho δεν σταματούσε να παίζει, δεν σταματούσε να κόβει, με συνέπεια να έχει και σημαντικά ups & downs, ενώ έτσι ήταν συνολικά ολόκληρη η σεζόν για τον Hendo.
Στον αντίποδα, η City έχει εξαιρετικό Rodri, Gündogan σε καλύτερη κατάσταση από τον Hendo, τον Fernadinho να δίνει πολύ στοχευμένα ανάσες όπως στους αγώνες με Aston Villa, Leicester, Newcastle, Brentford, ενώ φυσικά έχει και ένα μαγικό Kevin De Bruyne με τεράστια συμβολή σε άμυνα κι επίθεση.
Θα μου πεις η Chelsea που έχει καλό κέντρο γιατί έμεινε πίσω; Γιατί δεν έχει άμυνα. Τόσο απλό.
Β) Η απώλεια του Champions League.
H Liverpool πηγαίνει στο σημαντικότερο ματς της χρονιάς με έναν Fabinho εξουθενωμένο να προέρχεται από τραυματισμό, έναν Thiago επίσης από τραυματισμό και έναν Hendo με πολλά ups & downs, όπως έγραψα πιο πάνω. Και όλο της βάρος στο παιχνίδι πέφτει σε αυτούς τους 3, που αναλαμβάνουν να βγάλουν εκτός παιχνιδιού τους Modric -Kroos, να πνίξουν το build up της Real και να αποτελέσουν την αφετηρία κάθε αντεπίθεσης. Στις πρώτες 2 αποστολές τα καταφέρνουν στο α ημίχρονο. Οι αντεπιθέσεις ωστόσο δεν βγαίνουν, και γιατί ούτως ή άλλως η Real έπαιζε κλειστά, αλλά και γιατί ουδείς από το κέντρο δεν ήταν στη μέρα του για να κάνει το κάτι παραπάνω σε ασίστ. Ο Fabinho άλλωστε δίσταζε να ανεβαίνει πολύ ψηλά. Συνήθως μόλις κέρδιζε την μπάλα μοίραζε αριστερά ή δεξιά και μετά επέστρεφε.
Στο β ημίχρονο, η εντολή του Ancelotti να ανέβει ο Valverde και, μαζί με τους Casemiro – Modric – Kroos, να απλωθούν σε μια ενιαία γραμμή έδωσε αριθμητικό πλεονέκτημα στο κέντρο και την ευκαιρία στη Real όχι μόνο να ξεφύγει από τη θηλειά που πήγαμε να της βάλουμε, αλλά και να αρχίσει να γίνεται επικίνδυνη. Στο β ημίχρονο, ο έλεγχος του κέντρου χάνεται και το 0-1 έρχεται πολύ σύντομα σε μια επίθεση που χτίστηκε ακριβώς έτσι. Ενώ στα αριστερά, η Liverpool προσπάθησε να πιέσει στον αγωνιστικό χώρο όπως συνήθως κάνει ψηλά, η Real βρίσκει απάντηση γρήγορα με τον Carvajal. Όταν το παιχνίδι εξελίσσεται στα δεξιά, ο Mordic παίρνει τη μπάλα κοντά στη γραμμή άμυνας. O Robbo παρασύρεται και τον κυνηγάει σαν λυσσασμένο πιτ-μπουλ αφήνοντας την αριστερή πλευρά γυμνή. Ο Carvajal έχει φτάσει ήδη ανενόχλητος στο κέντρο ψηλά, ανάμεσα στις αμυντικές γραμμές των Reds. Το κέντρο ανήμπορο να αντιδράσει και να ανακόψει την ανάπτυξη της Real, απλά παρακολουθεί το build up. Ο Modric περνάει στον Carvahal και μετά εκείνος παίζει με τον Casemiro δίπλα του. Ο Βραζιλιάνος περνάει άνετα στον Valverde και τα υπόλοιπα είναι μαύρη ιστορία.
Όταν η ομάδα που βρίσκεται σε μειονεκτική θέση καταφέρει να προηγηθεί στο ποδόσφαιρο, τότε είναι πολύ δύσκολο να γυρίσει η μοίρα σου, κι ας φαίνεται πως τον τελικό τον κέρδισε ο Βέλγος τερματοφύλακας. Ο Courtois εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία που του δώσαμε να γίνει ήρωας. Γιατί αν η Liverpool είχε κυριαρχήσει στο κέντρο και έπαιζε την μπάλα που ξέρει και όχι την μπάλα που άντεξε να παίξει με όσα αποθέματα της άφησαν οι 63 αγώνες, τότε απλώς ο Βέλγος θα είχε σώσει 3 από τα άλλα 2 ή 3 γκολ που θα είχε φάει.
Η πικρή αλήθεια είναι ότι ο Fabinho είναι απελπιστικά μόνος στο κέντρο της Liverpool. Την ώρα που εκείνος συμπληρώνει περισσότερα από 3.500 λεπτά ακούραστης μεγαλειώδους μπάλας, έχεις τον Tiagho και τον Keita να παλεύουν να φτάσουν τα 2.500 λεπτά κι αυτά με διακυμάνσεις στην απόδοση, ειδικά για τον Αφρικανό. Η πικρή αλήθεια είναι ότι δεν έχουμε ένα αντίστοιχης ποιότητας κεντρικό μέσο, σε καλή ηλικία που θα μπορεί να δίνει ανάσες κυρίως στο ανασταλτικό κομμάτι, αλλά και στο build up. Και να έρθει ο Bellingham δεν κάνει τη συγκεκριμένη δουλειά. Για αυτό και η FSG πρέπει να αγοράσει παίκτη για Defensive Midfield χτες. Όχι το 2023-24. Αλλιώς φοβάμαι πως θυσιάζουμε ακόμα μια χρονιά του Klopp και στο τέλος θα μείνουμε με το χειροκρότημα.