Άγνωστοι φίλαθλοι της Everton προέβησαν σε βανδαλισμούς στον περιβάλλοντα χώρο του Anfield, μόλις 24 ώρες πριν από την διεξαγωγή του Merseyside Derby.
Συγκεκριμένα, οι βάνδαλοι ανέγραψαν με μπλε μπογιά την φράση «Tory scab rats» πάνω στον πρόσφατα ανεγειρόμενο τοίχο των πρωταθλητών (Champions Wall), ο οποίος αποτελείται από μικρές φωτογραφίες 12 000 οπαδών των Reds, καθώς και την φράση «EFC 1878» κάτω από το μεγάλο μεταλλικό έμβλημα της ομάδας, το οποίο βρίσκεται πίσω από το Main Stand. Επίσης, έριξαν μπλε μπογιά στους τοίχους γύρω από το άγαλμα του Bill Shankly και ανέγραψαν υβριστικές φράσεις πάνω στο μνημείο, το οποίο είναι αφιερωμένο στην τραγωδία του Heysel, με πιο σημαντικό τον αριθμό «39», όσοι ήταν δηλαδή και οι νεκροί της τραγωδίας του Τελικού του 1985.
Η υβριστική φράση «Tory scab rats» έχει τις ρίζες της τόσο στα γεγονότα, τα οποία προηγήθηκαν της ίδρυσης της Liverpool FC όσο και σε πολιτικά κινήματα, τα οποία επικράτησαν στη Μεγάλη Βρετανία. Η Everton FC ιδρύθηκε το 1878 και από το 1884 έδινε τους εντός έδρας αγώνες της στο Anfield, το οποίο ανήκε στον πρόεδρο του συλλόγου John Houlding. Αρκετά μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Everton ήταν μέλη του Φιλελεύθερου Κόμματος, ενώ ο Houlding ήταν μέλος του Συντηρητικού Κόμματος και ζυθοποιός, του οποίου τα επιχειρηματικά συμφέροντα ήταν εκ διαμέτρου αντίθετα. Το Συντηρητικό Κόμμα, είναι γνωστό στην καθομιλουμένη ως «Tories», ή «Tory Party».
Ιδεολογικά, οι Συντηρητικοί ανήκουν στην κεντροδεξιά του πολιτικού φάσματος. Η πολιτική και οι διαφωνίες για τα χρήματα οδήγησαν τον Houlding σε ολοένα και μεγαλύτερη απόσταση από τα άλλα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Everton. Προέκυψε τριβή μεταξύ της διατήρησης μιας αυταρχικής ιδιοκτησιακής δομής έναντι της δημιουργίας μιας πιο δημοκρατικής, γεγονός το οποίο αντανακλούσε το υπάρχον κοινωνικοπολιτικό χάσμα της εποχής. Το αποτέλεσμα ήταν τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Everton να εγκαταλείψουν το Anfield, το 1892, και να μετακομίσουν στο Goodison Park, το οποίο κτίστηκε στην άλλη πλευρά του Stanley Park. Ο Houlding απάντησε δημιουργώντας έναν νέο σύλλογο, την Liverpool FC, η οποία χρησιμοποίησε ως έδρα της το Anfield.
Οι επαγγελματικοί ποδοσφαιρικοί σύλλογοι της δεκαετίας του 1890 προσέλκυαν το μεγάλο ενδιαφέρον το κοινού, τόσο εντός όσο και εκτός γηπέδου. Ο Μεταρρυθμιστικός Νόμος του 1867 είχε δώσει στους οπαδούς την ευκαιρία να ψηφίζουν στις τοπικές και εθνικές εκλογές. Οι οπαδοί της Everton και της Liverpool αριθμούσαν περίπου τις 15 000 σε μια τοπική κοινότητα με πληθυσμό 23 000 κατοίκων. Ως εκ τούτου, οι τοπικοί πολιτικοί άνδρες θεώρησαν τη συμμετοχή στους δύο ποδοσφαιρικούς συλλόγους ως ευκαιρία να αποκτήσουν προβολή από τα μέσα ενημέρωσης και έρεισμα στο τοπικό εκλογικό σώμα. Ο όρος «scab» ανήκει στην αργκό γλώσσα των εργατών και χρησιμοποιείται από τα εργατικά συνδικάτα ως ονομασία για τους απεργοσπάστες. Δημιουργήθηκε, πριν από τρεις δεκαετίες, από ένα απλό σχέδιο αρουραίου πάνω σε μια πινακίδα διαμαρτυρίας του εργατικού συνδικάτου International Union of Operating Engineers, στο Illinois, των ΗΠΑ. Σήμερα εκπροσωπεί περίπου 23 000 άνδρες και γυναίκες, οι οποίοι εργάζονται στον κατασκευαστικό και βιομηχανικό τομέα. Προκάλεσε τόσες πολλές ερωτήσεις ανάμεσα στους περαστικούς που το σωματείο άρχισε να φτιάχνει κοστούμια αρουραίων για τα μέλη του.
Σήμερα χρησιμοποιούνται ευρέως γιγάντιοι, φουσκωτοί αρουραίοι στις απεργίες των συνδικάτων, σε μια προσπάθεια να στρέψουν την προσοχή της κοινής γνώμης σε εταιρείες, οι οποίες προσλαμβάνουν μη συνδικαλιστικό εργατικό δυναμικό. Η ιστορία του σχίσματος στην Everton FC αποτελεί ένα σημαντικό παράδειγμα του τρόπου με τον οποίο ένας επιτυχημένος επαγγελματικός ποδοσφαιρικός οργανισμός επιδίωκε να ενσωματωθεί στο πολιτικό συγκείμενο και στην κοινοτική ταυτότητα, κατά την ύστερη βικτωριανή περίοδο. Αναμφίβολα, το πλαίσιο της συγκεκριμένης διαμάχης εμπεριείχε στοιχεία προσωπικής εχθρότητας και πολιτικού οπορτουνισμού. Ωστόσο, η ένταση της διαμάχης γύρω από τη διακυβέρνηση και την ιδιοκτησία του συλλόγου μαρτυρεί τη μεγάλη σημασία του, ως μέσο με το οποίο τα πλούσια άτομα μπορούσαν να αποκτήσουν επιρροή και κύρος στην τοπική κοινωνία. Φυσικά, αυτό ήταν ένα στοιχείο της διακυβέρνησης κορυφαίων ποδοσφαιρικών συλλόγων, το οποίο επρόκειτο να διατηρηθεί στον εικοστό αιώνα και στις παγκόσμιες συμφωνίες χορηγίας του εικοστού πρώτου αιώνα, αλλά είναι σημαντικό να καταγραφεί η επιρροή του, τόσο νωρίς, στην ιστορία του επαγγελματικού ποδοσφαίρου.
