Επιμέλεια: Νίκος Γεωργόπουλος – Σταύρος Μπέκας

 

Αφού στο 1ο μέρος της ανασκόπησης μιλήσαμε για τα λάθη (και τα σωστά) που έκανε η διοίκηση, στο 2ο θα ασχοληθούμε με τον προπονητή της ομάδας μας και τις μεταγραφές που έγιναν ή δεν έγιναν..

Ξεκινώντας θα αναφερθούμε στην φετινή πολιτική όσον αφορά τις μεταγραφές και οφείλουμε να παρατηρήσουμε μία αλλαγή στην επικοινωνιακή πολιτική της ομάδας. Οι κύριοι μεταγραφικοί στόχοι θα μπορούσαμε να πούμε πως αυτό το καλοκαίρι δεν διέρρευσαν με ευκολία. Γεγονός που πολύ αργήσαμε να το δούμε. Παίκτες όπως ο Wijnaldum ή ο Klavan ως κατ΄εξοχήν παραδείγματα έκλεισαν πολύ σύντομα από τη στιγμή που διέρρευσαν σαν ονόματα στις tabloid εφημερίδες ή στους κύκλους των managers. Μία στροφή που ήταν αναγκαία αν αναλογιστούμε πόσοι παίκτες και στο πρόσφατο παρελθόν χάθηκαν επειδή είχε μάθει η μισή υφήλιος πως η Liverpool λόγου χάριν είχε καταθέσει πρόταση για τον τάδε ή τον δείνα. Δίνουμε λοιπόν θετικό πρόσημο και βαθμό σε αυτό το κομμάτι και ευχόμαστε ανάλογη συνέχεια.

Ακόμη μία νέα  στροφή στην νοοτροπία του συλλόγου που οφείλουμε να επαινέσουμε είναι και η εισαγωγή buy back clause στις πωλήσεις νεαρών παικτών όπως ο Ibe ή η υποχρεωτική πλήρωση μίας playing time clause να το πούμε έτσι στα συμβόλαια των δανεικών, ώστε να αγωνίζονται τουλάχιστον στο 75% των παιχνιδιών των ομάδων τους. Μία πολιτική που σίγουρα μπορεί να φέρει πιο ψημένους πιτσιρικάδες στο Melwood αλλά και να διορθώσει ενδεχόμενα λάθη σε πωλήσεις..

Ένα άλλο σκέλος στο οποίο οφείλουμε να προσδώσουμε θετικό πρόσημο επιτέλους είναι το γεγονός πως ανεξαρτήτως οπαδικών προτιμήσεων στις επιλογές, η ομάδα έδειξε ένα συγκεκριμένο πλάνο, πρόσθεσε πράγματα που δεν είχε και δεν παρασύρθηκε από τις κάνουλες που άνοιξαν οι γείτονες ή την πίεση του κόσμου για ένα όνομα (αν και ίσως το παρακάναμε). Πρόσφατο παράδειγμα το καλοκαίρι του 2013, οπότε και προσπαθώντας τότε να εντάξει ένα όνομα που θα έκανε γκελ στον κόσμο – το λεγόμενο marquee signing όπως λένε οι Εγγλέζοι – απέτυχε να αποκτήσει τον Mkhitaryan, στράφηκε στον Willian και μετά στον Diego Costa. Παίκτες διαφορετικοί μεταξύ τους αλλά όλοι κάλυπταν το προφίλ της high calibre μεταγραφής. Φέτος δεν είδαμε μία τέτοια πολιτική εγκλωβισμού ακόμη και όταν φάνηκε πως δεν θα προχωρούσε το σίριαλ Gotze. Οι μεταγραφές ήταν προσεγμένες και ενταγμένες όλες σε ένα σχέδιο να μπουν κάποια στοιχεία στην ομάδα χωρίς αυτό να σημαίνει πως βαθμολογούμαστε με άριστα στις προσθήκες.

Όσον αφορά τους παίκτες που ήρθαν, θα βάλουμε θετικό πρόσημο. Παίκτες όπως ο Matip και ο Klavan στην άμυνα από τα έως τώρα δείγματα τους μας έδειξαν αφενός ένα κορμί ηγετικό με πολύ καλό χειρισμό της μπάλας και καλή αντίληψη φάσεων και αφετέρου ένα παίκτη low profile αλλά πολύ ουσιαστικό και επίσης ικανότατο χειριστή της μπάλας. Στο τέρμα η ενίσχυση επήλθε με έναν εξαιρετικά ελπιδοφόρο τερματοφύλακα (Karius) που πιθανότατα μπορεί να γίνει και το νέο νούμερο 1 της ομάδας. Ο  Grujic και ο Wijnaldum έφεραν από τη μία, μία φυσική παρουσία που ξέρει πολλή μπάλα και προτίθεται να πέσει πάνα στη μπάλα και να την προωθήσει βγάζοντας μία ηγετική ικανότητα, ενώ από την άλλη ο Ολλανδός χαφ όταν προσαρμοστεί εντελώς και χρησιμοποιηθεί στο κατάλληλο σύστημα μπορεί να αποτελέσει άσο στο μανίκι. Ακόμη δεν το έχει δείξει αλλά πιστεύουμε ακράδαντα πως μπορεί. Για τον Sadio Mane δεν χρειάζεται να πούμε πολλά περισσότερα από όσα έχουν φανεί ήδη. Ένας εξτρέμ που έλειπε από την ομάδα και δίνει σίγουρα μία διαφορετική διάσταση από τις ήδη υπάρχουσες λύσεις. Ταχύς, ενεργητικός, τακτικά πειθαρχημένος, σκόρερ, ικανός στο 1vs1. Τι άλλο να ζητήσουμε από τον δεξιό μας εξτρέμ?

Αρνητικό πρόσημο θα βάλουμε στις κινήσεις που δεν έγιναν αυτά όμως θα τα δούμε παρακάτω..

Προς το παρόν ας δούμε πως φθάσαμε να έχουμε οικονομικό πλεόνασμα αυτό το καλοκαίρι!

Λάβαμε λοιπόν, 32.000.000 λίρες από την Palace για τον Benteke, 21.000.000 λίρες από την Bournemouth για Ibe/Smith, 6.000.000 από τη Lazio για τον Luis Alberto, 2.500.000 από τη Norwich για τον Sergi Canos, 13.000.000 λίρες από τη Stoke για τον Joe Allen, 5.500.000 λίρες για τον Skrtel, φέρνουν το λογαριασμό στα 80.000.000 λίρες ενώ καθαρά ξοδέψαμε 4.000.000 για τον Klavan, 6.000.000 για τον Grujic,25.000.000 για τον Wijnaldum,30.000.000 λίρες για τον Mane και 4.700.000 λίρες για τον Karius με συνολικό κόστος κοντά στα 70.000.000 λίρες. Άρα 10.000.000 καθαρά στην τσέπη. Επίσης αποχώρησαν ως ελεύθεροι οι Balotelli, Assaidi, Toure, Yesil και δανεικός ο Markovic. Από το ένα άκρο των ομάδων του Manchester που είχαν ζημιά 150.000.000 λιρών η κάθε μία, στο άλλο άκρο βρεθήκαμε εμείς να έχουμε και πλεόνασμα. Θεωρούμε πως θα έπρεπε να διατηρηθούν κάποιες ισορροπίες και να γίνουν περισσότερες μεταγραφικές κινήσεις σε θέσεις που πονάμε..

Ας πούμε όμως δύο λόγια και για τον προπονητή της ομάδας μας που είναι στο απυρόβλητο – όχι όμως για εμάς! Τον αγαπάμε, τον λατρεύουμε αλλά τις αλήθειες θα τις εκφράσουμε..

Ο Γερμανός Jurgen Klopp υπέγραψε στη Liverpool το περασμένο φθινόπωρο, κίνηση που σκόρπισε ντελίριο ενθουσιασμού στους οπαδούς της ομάδας! Πριν λίγο διάστημα μάλιστα υπήρξε ανανέωση για άλλα 6 χρόνια δείχνοντας την αμέριστη εμπιστοσύνη της διοίκησης στο αγαπημένο πρόσωπο της κερκίδας..

Αρχικά θα θέλαμε να δώσουμε συγχαρητήρια στη διοίκηση για την επιλογή και να εξηγήσουμε πόσο λογική ήταν.

Από τη στιγμή που δεν υπάρχει financial fair-play και κουμάντο στο οικονομικό κομμάτι κάνουν οι Man.City, Man.Utd & Chelsea στην Αγγλία και οι Barcelona, Real, PSG, Bayern στην Ευρώπη, ο μόνος τρόπος για να τους ανταγωνιστείς είναι να χτίσεις μία δεμένη ομάδα από το μηδέν. Δύο είναι οι προπονητές που το πέτυχαν τα τελευταία χρόνια σε πάρα πολύ υψηλό επίπεδο, ο Diego Simeone και ο Jurgen Klopp. Ο Αργεντίνος κατάφερε να πάρει (μεταξύ άλλων) πρωτάθλημα Ισπανίας και να φτάσει τελικό Champions League κόντρα στις πάμπλουτες Real & Barcelona με budget κοντά στα 75 εκατομμύρια Ευρώ, ενώ αντίστοιχα ο Γερμανός πήρε (μεταξύ άλλων) δύο πρωταθλήματα Γερμανίας και έφτασε τελικό Champions League με budget μικρότερο από 30 εκατομμύρια! Ήταν λοιπόν απολύτως λογική και πρώτη επιλογή ο ελεύθερος Klopp, για να χτίσει τη νέα Liverpool (σχεδόν) από το μηδέν..

Για τη μισή περσινή σεζόν λοιπόν δικαίως δεν κάναμε την παραμικρή κριτική στον Γερμανό. Ανέλαβε άλλωστε την ομάδα του Rodgers με τις πολλές ανισορροπίες (μηδαμινοί wingers, βαρύς for, κακός αριστερός μπακ κτλ). Από το καλοκαίρι όμως και μετά έχουμε και θα συνεχίσουμε να έχουμε απαιτήσεις.. Έκανε ο ίδιος την προετοιμασία της ομάδας, επέλεξε ο ίδιος(?) τους παίκτες και πλέον είναι αυτός που θα φέρει τη βασική ευθύνη για κάθε αποτυχία ή επιτυχία της Liverpool (ας ελπίσουμε να έχουμε πολλά χρόνια γεμάτα επιτυχίες).  Πέρα λοιπόν από τη λατρεία μας για τον Γερμανό σωτήρα, ας προσπαθήσουμε όσο πιο αντικειμενικά γίνεται, να δούμε τι έκανε (και τι δεν έκανε) αυτό το καλοκαίρι.

 

Τι καλό έκανε

Άλλαξε την πολιτική στις πωλήσεις και στους δανεισμούς παικτών

Έφερε ως ελεύθερο έναν από τους καλύτερους αμυντικούς της Bundesliga (Matip)

Υπέγραψε τον κατά τη γνώμη μας καλύτερο winger της Premier League (Mane)

 

Τι κακό έκανε

Μετέτρεψε τον 30χρονο δεξιοπόδαρο μέσο, James Milner, σε αριστερό μπακ! Οκ ο υπαρχηγός μαθαίνει γρήγορα και τα πάει καλά στο νέο του ρόλο, αλλά σε βάθος χρόνου είναι σχεδόν σίγουρο ότι θα μας λείψει από τον άξονα, ενώ η απειρία του στη θέση και το ανάποδο πόδι δεν τον βοηθούν να πετύχει αυτά που θα μπορούσε να πετύχει ένας καλός κανονικός αριστερός μπακ.

Δύο Scousers υπήρχαν στην πρώτη ομάδα και έφυγαν (Flanagan δανεικός στη Burnley και Rossiter μόνιμα στη Rangers). Η ομάδα έχει ανάγκη από παίκτες που έχουν γεννηθεί στην περιοχή και αγαπάνε τη Liverpool, ακόμη και αν βρίσκονται στην εξέδρα.

 

Τι δεν έκανε

ΔΕΝ ΑΓΟΡΑΣΕ ΕΝΑ ΚΑΝΟΝΙΚΟ ΑΡΙΣΤΕΡΟ ΜΠΑΚ!!!

Δεν αγόρασε extra wingers. Με μοναδικό υπολογίσιμο πλάγιο τον Mane δεν βγαίνει η σεζόν.

Δεν αγόρασε ένα καθαρόαιμο center for. Ok, κατανοούμε ότι ο Benteke με το συμβόλαιο που είχε δεν θα μπορούσε να μείνει για αλλαγή, αλλά θεωρούμε ότι θα έπρεπε να έρθει είτε ένας γρήγορος καθαρός striker για βασικός, είτε ένας ψηλός (τύπου Crouch) για τα παιχνίδια με κλειστές άμυνες, αλλά και για αυτά που κολλάει το match και χρειάζεσαι plan B.

 

Κάπως έτσι είδαμε το ζήτημα των μεταγραφών. Στο 3^ο μέρος που ακολουθεί θα μιλήσουμε για τον κόσμο της Liverpool και τις απαιτήσεις του..