Κείμενο από Fanis Floros
Μεγαλύτερα ονόματα απαιτούν να έρθουν στο Merseyside οι οπαδοί της Liverpool και είναι αλήθεια ότι η αντίδραση τους στα social media με την ανακοίνωση της μεταγραφής δεν θα έφτανε για να τροφοδοτήσει με ενέργεια ένα τηλεκατευθυνόμενο αυτοκινητάκι να κάνει 2 γύρους στο χαλί του καθιστικού.
Το δίκαιο αυτής της αδιαφορίας και η ακριβής σημασία της μεταγραφής θα προσμετρηθούν όταν θα έχουν τελειώσει οι μεταγραφές στα τέλη Αυγούστου.
Τόσο ο Ings όσο και ο Milner δεν μοιάζουν και τόσο με τις μεταγραφές βιτρίνας που οι περισσότεροι οπαδοί των Κόκκινων ανυπομονούν να γίνουν, μια στάση εξωπραγματική ίσως, αλλά τουλάχιστον δηλώνουν τη διάθεση της διοίκησης και του τεχνικού για γρήγορες και αποφασιστικές κινήσεις.
Η ομάδα ίσως νιώθει ότι στο δυναμικό της υπάρχουν υπέρ το δέον «επιβάτες» μερικοί από τους οποίους όταν τα πράγματα αρχίζουν και δυσκολεύουν κρύβονται δειλά στη γωνία.
Μπορεί να υπάρχουν ψεγάδια για τις δύο νέες μεταγραφές της Liverpool αλλά η έλλειψη εργασιακού ήθους δεν βρίσκεται ανάμεσα σ’ αυτά, γιατί απλά είναι παίκτες που δεν παρακολουθούσαν τη Stoke να διαλύει την ομάδα τους και να κάθονται άπρακτοι, χωρίς κάποια επίδειξη συναισθήματος έστω.
Όποιοι επιθετικοί κι αν αγοράζονταν ή αγοραστούν από τον Rodgers θα έχουν να αντιμετωπίσουν μια δύσκολη μάχη μπροστά τους- να πείσουν τους οπαδούς ότι διαθέτουν ότι χρειάζεται η ομάδα- με μοναδική εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα, τον Daniel Sturridge.
Oι Fabio Borini, Iago Aspas, Rickie Lambert και Mario Balotelli έχουν συνολικό αριθμό τερμάτων που μπορούν να μετρηθούν με τα δάχτυλα του ενός χεριού μόνο. Ο Divock Origi δεν έχει παίξει για τη Liverpool ακόμα αλλά δεν είχε και την καλύτερη χρονιά του στη Lille.
Αυτό το μελαγχολικό ρεκόρ των υπόλοιπων επιθετικών περνούσε απαρατήρητο όταν οι Suarez και Sturridge σκόραραν για πλάκα, αλλά πλέον έχει αρχίσει και φαίνεται εξωπραγματικό.
Η όλη κατάσταση θα μπορούσε να ευνοήσει τον Ings: το επίπεδο για τους back up επιθετικούς έχει πέσει τόσο πολύ που 2-3 γκολ θα έκαναν αξιοσημείωτη τη διαφορά. Και σίγουρα δεν θα έπρεπε να περιφρονείται ένας πρώην επιθετικός πια της Burnley που σημείωσε πέρυσι τόσα τέρματα για την ομάδα του όσα δεν έβαλαν όλοι μαζί οι επιθετικοί της Liverpool!
Βέβαια οι πιο παλιοί οπαδοί θα είχαν μια δυο νοσταλγικές εκλάμψεις στη μνήμη τους με το άκουσμα της μεταγραφής Ings. Υπήρχε μια εποχή που η Liverpool μπορούσε να ανακαλύπτει απίστευτους επιθετικούς στις πιο ασήμαντες τοπικές ομάδες της χώρας.
Απλά θυμηθείτε τους Kevin Keegan από την Scunthorpe και Ian Rush από την Chester. Μια εποχή που η Liverpool μπορούσε να ανακαλύπτει το πραγματικό ταλέντο πρώτη απ’ όλους, να το αναπτύσσει, να το γυαλίζει και να το στέλνει έξω σ’ ένα κόσμο που το αντιμετώπιζε με δέος.
Η ιδέα βέβαια ότι η μεταγραφή του Ings θα μπορούσε να φέρει τα ίδια αποτελέσματα που έφεραν στους Κόκκινους οι παραπάνω μεταγραφές του παρελθόντος είναι φυσικά παρατραβηγμένη και με την ευκαιρία η αναφορά του ονόματος του Rush ίσως θυμίζει στους πιο ώριμους οπαδούς ότι η φυγή του στην Ιταλία το 1987 αντιμετωπίστηκε με διαφορετικό τρόπο.
Ο John Aldridge αποδείχτηκε μια καλή αντικατάσταση στην επίθεση αλλά το πραγματικό όφελος που έφεραν τα χρήματα της μεταγραφής του Rush ήταν η απόκτηση των John Barnes και Peter Beardsley δύο απίστευτα ταλαντούχους παίκτες που σκόραραν τέρματα αλλά και ανέβασαν τη μηχανή στο κέντρο της Liverpool σε απίστευτα επίπεδα δημιουργικότητας .
Το ίδιο θα μπορούσε να γίνει εύκολα το 2014 με τη φυγή του Suarez αλλά τα χρήματα που εξοικονομήθηκαν από την πώληση του δαπανήθηκαν σε λάθος επιλογές. Το 1977 η Liverpool αντικατέστησε τον Keegan με τον Kenny Dalglish και το 2014 τον Suarez με τον Balotelli! Αυτό τα λέει όλα!
Η έλλειψη προετοιμασίας υπήρξε σκανδαλώδης. Όταν ο Suarez υπαινίχθηκε το καλοκαίρι του 2013 ότι δεν θα αρνούνταν μια μεταγραφή στην Arsenal η Liverpool έπρεπε να αρχίσει να ψάχνει πυρετωδώς για τον αντικαταστάτη του.
Αυτός ο αντικαταστάτης αποκλείεται μάλλον να είναι ο Ings. Η Liverpool προς το παρόν απολύει τα στελέχη του προπονητικού της team και είναι φανερή η αίσθηση του πανικού που υπάρχει στο Anfield. Κάθε καλοκαίρι φαίνεται να είναι σημαντικό για την ομάδα, αλλά ειδικά αυτό φαίνεται να είναι εξαιρετικής σημασίας.
Οι οπαδοί δεν θα πρέπει να ανησυχούν με τον μέσο όρο τερμάτων του Ings στη Burnley. To κοινό αίσθημα λέει ότι παίζοντας σε μια καλύτερη ομάδα με τις δημιουργικές ικανότητες των Coutinho, Henderson, Lallana στη πλάτη του σίγουρα θα δει άμεση βελτίωση στα τελειώματα των φάσεων.
Φυσικά το εναλλακτικό σενάριο υποθέτει ότι ένας παίκτης που τα κατάφερε καλά σε κατώτερο επίπεδο ζαλίζεται από τα φώτα της υπερβολικής δημοσιότητας. Αυτό συνέβη στον Lambert για παράδειγμα αν και η ομάδα θα μπορούσε να κάνει κάτι περισσότερο για να βοηθήσει και αυτόν και τον Balotelli.
Αν η Liverpool πρόκειται να υπογράψει κάποιον καλύτερο και πιο ακριβό επιθετικό και ο Sturridge κατά κάποιον μαγικό τρόπο ανάρρωνε πλήρως τότε αυτά τα 2 γεγονότα πάλι δεν καθιστούν τη μεταγραφή Ings άσχετη!
Όλοι ξέρουν ότι ο Sturridge δεν πρόκειται να βγάλει ολόκληρη τη σαιζόν ,οπότε το να έχεις ακόμα ένα επιθετικό που να μπορεί να συμπληρώσει το συνολικό ποσοστό επιτυχίας μπροστά, με καμιά δεκαριά γκολ είναι ότι καλύτερο.
Πέρα από μια υπερτιμημένη προσφορά 12 εκατομμυρίων λιρών από την Tottenham κανένας άλλος κυρίως από την πρώτη τετράδα δεν έριξε δεύτερη ματιά στον Ings. O προφανής λόγος είναι –βασιζόμενος στα ως τώρα στοιχεία- ότι όλοι πιστεύουν ότι ο παίκτης το μόνο που μπορεί να προσφέρει είναι μια καλή κάλυψη για καλύτερους επιθετικούς. Ίσως να έχουν δίκιο.
Υπάρχει πάντα η πιθανότητα 1 στις 10 ότι κάποιος στο Anfield αναγνώρισε κάποιο κρυμμένο ταλέντο εκεί που οι άλλοι απέτυχαν. Στο παρελθόν οι οπαδοί έδειχναν τυφλή εμπιστοσύνη στον manager τους και στον κορυφαίο scout των Κόκκινων, Geoff Twentyman ,να ανακαλύψει αυτόν που κανένας άλλος δεν θα μπορούσε όπως τους Rush, Hansen, Keegan και άλλους.
Ο Ings δεν ήρθε για να συμπληρώσει απλά τους αριθμούς, ούτε για να εκπληρώσει ένα παιδικό του όνειρο σαν τον Lambert. Ήρθε για να κάνει μια δουλειά.
Ας του ευχηθούμε λοιπόν καλή δύναμη και καλή τύχη!