Κι όμως όσο παράξενο κι αν ακουστεί, η μεταγραφή του Λουίς Σουάρεζ στην Μπαρτσελόνα έναντι 75 εκατομμυρίων λιρών, αποτελεί ένα τεράστιο άλμα στο αγωνιστικό πρόσωπο της Λίβερπουλ.
Και δεν το αναφέρω λόγω του θριάμβου επί της Ντόρτμουντ με 4-0 χτες, αλλά η ομάδα δείχνει να πατάει καλύτερα. Ο Ουρουγουανός είναι παίχτης εγωισμού. Θα κάνει την ενέργεια παραπάνω που, ίσως προσφέρει θέαμα, αλλά σίγουρα δεν θα είναι πάντα επιτυχημένη. Η περσινή χρονιά γι’αυτόν ήταν η καλύτερη της καριέρας του και έχω την εντύπωση ότι δεν θα τον ξαναδείτε να σκοράρει με τέτοια άνεση και τέτοια ευκολία. Ο Μπρένταν Ρότζερς έχτισε την ομάδα γύρω του, για να καταφέρει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο τις δυνατότητές του. Δεν είναι όμως τέτοιος προπονητής. Θέλει μια ομάδα που να μπορεί να σκοράρει κάθε μέλος της, να επιτίθεται ομαδικά, να αμύνεται το ίδιο.
Ο Λουίς Ενρίκε πάλι δεν μπορεί να καταφέρει κάτι τέτοιο. Και είμαι σίγουρος γι’αυτό. Χωρίς να θέλω να τον »μειώσω» σαν προπονητή, η καριέρα του δεν θεωρείται επιτυχημένη αφού στην Ρόμα που τον παρακολουθούσα δεν με εντυπωσίασε. Έχει στην διάθεσή του τρεις παίχτες που θέλουν να πρωταγωνιστούν πλέον (Μέσσι-Νευμάρ-Σουάρεζ), και πολύ δύσκολα θα περιορίσει κάποιον από αυτούς. Ο Μέσσι δείχνει να είναι το αφεντικό, ο Νευμάρ θέλει να ακολουθήσει τα χνάρια του Ροναλντίνιο και να προσπαθήσει να αγαπηθεί και να ηγεθεί και ο Σουάρεζ…έχει δόντια! Προβλέπω μεγάλο στραπάτσο για την Μπαρτσελόνα και θα είναι κρίμα την ό.λη ευθύνη να την αναλάβει ο Λουίς Ενρίκε
Όσον αφορά την Λίβερπουλ. οι κόκκινοι δείχνουν πιο αποφασισμένοι από ποτέ. Δεν θα σκοράρουν 101 φορές φέτος, αλλά το σίγουρα είναι ότι θα έχουν μία από τις καλύτερες άμυνες του πρωταθλήματος και γιατί όχι και της Ευρώπης. Ο αξιότιμος κ.Σωτηρακόπουλος είπε πως αν σκοράρει τα μισά γκολ από πέρυσι και δεχτεί 20 λιγότερα θα πλασαριστεί στις 3 πρώτες θέσεις του βαθμολογικού πίνακα. Εγώ λόγω αγάπης για την ομάδα και πίστης στο συγκρότημα του Ρότζερς πιστεύω πως αν συμβεί κάτι τέτοιο, τότε γιατί όχι να δούμε το όνειρό μας να πραγματοποιείτε.
Μια ομάδα που επιτέλους έχει βάθος, μια ομάδα που επιτέλους βρίσκεται μέσα στο γήπεδο με κλειστά μάτια. Για την άμυνα, λόγω των προηγούμενων χρόνων κρατάω μια πατινί. Από τη μέση και μπροστά η Λίβερπουλ σαν ταύρος σε υαλοπωλείο. Μηχανικές κινήσεις, γρήγορες κάνουν τους Κόκκινους να σκοράρουν μέσα σε δευτερόλεπτα. Ο Κουτίνιο είναι πιο ελεύθερος από ποτέ στο ρόλο του. Ιδιοφυές μυαλό, σε βγάζει μπροστά από τον
γκολκίπερ χωρίς να το καταλάβεις. Ο Στέρλινγκ έχω την εντύπωση ότι αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα ταλέντο των τελευταίων 20 χρόνων στο νησί. Παίζει και στα δύο άκρα και ο Ρότζερς παρατηρώ ότι τον χρησιμοποιεί και ως »δεκάρι», θέση που αποδίδει εξαιρετικά. Τώρα για τον Στάριτζ, σταθερή αξία. Δεν θα πω πολλά. Του δίνεις την μπάλα, την κόβει απότομα με το δεξί, σουτάρει με το αριστερό…and the kop goes wild.
Τι είναι αυτό όμως που θα σιγούρευε το πρωτάθλημα στο Anfield? Η απάντηση είναι απολύτως τίποτα! Κανείς δεν μπορεί να είναι σίγουρος πως αν έρθει ένας εκ των Καβάνι, Λαβέτσι, Φαλκάο, ή ακόμα και οι τρεις, η Λίβερπουλ θα το σηκώσει. Πρωτάθλημα, Κύπελλα και Τσάμπιονς Λιγκ. Η Λίβερπουλ μετά από αρκετά χρόνια θα συμμετέχει σε όλα αυτά. Ο Ρότζερς όμως πρώτη φορά. Αν μείνουμε για μία ακόμη χρονιά άτιτλοι, δεν θα κατηγορήσω κανέναν. Ίσα ίσα η χρόνια που ξεκινάει σε λίγες μέρες θα δείξει πολλά για τα »κότσια» του Ρότζερς. Έχει να ανέβει έναν Γολγοθά και αν καταφέρει και με το παραπάνω, νομίζω πως τα επόμενα χρόνια η Λίβερπουλ θα είναι από τις καλύτερες ομάδες του πλανήτη. Απλά υπομονή…
Αναδημοσίευση του κειμένου με επιθυμία του συντάκτη & του blog που έχει αναρτηθεί,http://premierleagueaddicts.blogspot.gr/.